***
Roman Brandstaetter
Litania do Świętego Antoniego
Świat jest wozem z sianem,
Jak na tryptyku Hieronima Boscha,
Święty Antoni.
Zagubiliśmy sens życia,
Wiarę,
Nadzieję,
Miarę wszelkich wartości
I samych siebie.
Jak mamy siebie odnaleźć
Święty Antoni?
Jak?
Gdzie?
Szukamy się w złocie,
W brylantach,
W książeczkach oszczędnościowych,
Na giełdach przypominających domy obłąkanych,
W sejfach bankowych,
W zagraconych szufladach,
W pełnych spiżarniach,
W ciemnych piwnicach naszych pożądań,
W narkotykach,
W wódce,
W porywaniu ludzi,
W mordowaniu ludzi,
W biurokracji,
W przybijaniu bezwartościowych pieczątek,
W upajaniu się władzą.
Jedzie wóz z sianem.
Jedzie...
Każdy chce z niego uszczknąć
Źdźbło słomy.
Największe źdźbło...
Święty Antoni,
Święty znalazco igły w stogu siana,
Naucz nas odnaleźć sumienie nasze,
Które zgubiliśmy,
Nic nawet o tym nie wiedząc.
Jedzie wóz z sianem,
Jedzie,
Jak na tryptyku Hieronima Boscha...
***
Wacław Oszajca
Do Św. Antoniego
Święty Antoni popatrz
pogubiło się babciom życie
jak zerwane paciorki różańca
lata rozbiegły się
pomóż im z powrotem je pozbierać
i nanizać na nitkę życzliwości
gdy ludzkiej zabraknie
***
Jan Lechoń
Święty Antoni
Ty masz wysoko oczy
Tam, gdzie śpiewa skowronek,
Więc widzisz, gdzie sie toczy
Zagubiony pierścionek.
A że trzymasz na ręku
Maleńkiego Chrystusa,
Dojrzysz, kto kona z lęku
I skąd czyha pokusa.
Twój brunatny samodział
Widzę: idziesz po niebie.
Popatrz, gdziem się zapodział,
Bo zgubiłem sam siebie.
"Niech się święci chwała Twoja,
Niech się znajdzie zguba moja!"
Amen!
***
Bóg pyta:
Wytłumacz nam tę przypowieść!
On rzekł: To i wy jeszcze niepojętni jesteście?
Mt 15:15-16
***
KSIĘGA I, Zachęty pomocne do życia duchowego
Rozdział X, O TYM, ŻE NALEŻY STRZEC SIĘ NADMIARU SŁÓW
1. Strzeż się, jak tylko możesz, ludzkiego zgiełku, bardzo bowiem szkodzi gadanie o sprawach błahych, nawet gdyby wypływało z najlepszych intencji. Szybko owieje nas pustka i schwyta w swe sidła. Jakże często wolałbym milczeć i nie przebywać wśród ludzi. Ale czemuż to tak chętnie gadamy i wdajemy się w rozmowy, jeśli tak rzadko udaje nam się bez skazy sumienia wrócić do swojej ciszy?
Dlaczego tak chętnie mówimy, że w wymianie zdań szukamy pociechy i chcielibyśmy w ten sposób ulżyć sercu zmęczonemu rozmyślaniem? A przecież wolimy rozmawiać i myśleć o tym, co lubimy i czego pragniemy, niż o tym, co jest nam przykre.
2. Ale niestety! Jakże to wszystko daremne! Bo zewnętrzne uciechy powodują tylko utratę prawdziwej Bożej pociechy. Dlatego czuwajmy i módlmy się, aby czas nie przepływał przez nas daremnie Mt 26,41. Jeżeli trzeba mówić, mówmy o tym, co ważne.
Niedobre przyzwyczajenie i niedbalstwo przyczyniają się do tego, że źle pilnujemy naszego języka. A przecież rozmowa o sprawach ducha może pomóc naszemu rozwojowi, zwłaszcza gdy ludzie bliscy sobie duchem i myślą, rozmawiają, łączą się wzajemnie w Bogu Ef 4,29.
Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'
Patron Dnia
św. Grzegorz VII
papież
Hildebrand urodził się w Toskani ok. roku 1028. Wstąpił do sławnego opactwa benedyktyńskiego w Cluny. Był doradcą kilku papieży. W roku 1073 został wybrany papieżem i przyjął imię Grzegorz VII. Przystąpił do reformy Kościoła, ale napotkał opór cesarza Henryka IV. Umarł na wygnaniu w Salerno 25 maja 1085 roku. Jego ostatnie słowa były: "Umiłowałem sprawiedliwość, a nienawidziłem nieprawości, dlatego umieram na wygnaniu". Klęska Św. Grzegorza była pozorna. Jego zasady przyjęły się wkrótce w całym Kościele.
jutro: św. Filipa Nereusza