Celestyny, Iwony, Piotra, Iwona – wyślij kartkę
___________________
Maj 2025
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Dlaczego Pan Bóg tak rzadko czyni cuda? Dlaczego nie może jednym słowem uzdrowić wszystkich chorych, nakarmić głodnych, zakończyć wszystkie wojny...?
Szukanie odpowiedzi na pytanie dlaczego Pan Bóg coś robi albo czegoś nie robi zawsze obarczone dużym ryzykiem pomyłki, bo intencje i motywacje Pana Boga są dla nas zazwyczaj tajemnicą, a Jego ścieżki nie są naszymi ścieżkami. Niemniej jednak dzisiejsza Ewangelia rzuca na tę kwestię pewne światło.
Otóż Pan Jezus czynił cuda nie po to, by zaprowadzić na świecie wieczne szczęście i wieczną radość, ale po to by udowodnić, że jest Synem Bożym.
Gdyby Pan Jezus istotnie chciał żeby nie było już żadnych nieszczęść mógłby faktycznie jednym słowem wszystkie problemy rozwiązać. Ale – jeśli tego nie czynił i nie czyni – najwyraźniej nie ma takiego zamiaru. I można się oczywiście zastanawiać – dlaczego, po co w ogóle są te wszystkie nieszczęścia i problemy, dlaczego nie mogłoby ich po prostu nie być, jednak nasze zastanawianie się i rozmyślanie siłą rzeczy jest myśleniem „po ludzku” a nie „po Bożemu”. Cuda mają nam uświadomić właśnie to, oraz pomóc nam zaufać – że Bóg jest Bogiem i jest wszechmogący.
Agnieszka Ruzikowska
Jeśli w młodości nie nazbierałeś, jakim sposobem znajdziesz na starość?
Syr 25,3
***
Roztropność w mowie, Syr 19
4 Człowiek łatwowierny jest lekkomyślny, a kto grzeszy, wyrządza krzywdę swej duszy.
5 Kto ma zadowolenie ze swych namiętności, będzie potępiony,
6 a kto nienawidzi wielomówstwa, uniknie nieszczęścia.
7 Nigdy nie powtarzaj słów zasłyszanych, a nic na tym nie stracisz.
8 Nie mów ich ani przyjacielowi, ani wrogowi, i jeśli to nie będzie grzechem dla ciebie, nie wyjawiaj!
9 Gdyż wysłuchają, ale unikać cię będą, a w swoim czasie okażą ci nienawiść.
10 Posłyszałeś słowo? Niech umrze z tobą! Nie obawiaj się - nie rozsadzi ciebie.
11 Głupi z powodu słowa usłyszanego czuć będzie boleści jak rodząca z powodu dziecięcia.
12 Jak strzała tkwiąca w mięsistym udzie, tak słowa we wnętrzu głupiego.
13 Upomnij przyjaciela, aby tak nie czynił, a jeśliby uczynił, by już nie powtórzył czynu.
14 Upomnij bliźniego, aby tak nie mówił, a jeśliby już powiedział, aby nie powtarzał.
15 Upomnij przyjaciela, często bowiem rzuca się oszczerstwa, i nie wierz każdemu słowu!
16 Czasem się ktoś poślizgnął, ale nieświadomie, i któż nie zgrzeszył swym językiem?
17 Upomnij bliźniego swego, zanim mu grozić będziesz, i daj miejsce Prawu Najwyższego.
18 (rkp: Bojaźń Pańska jest poczštkiem przygarnięcia, a mądrość od Niego zdobywa miłość.)
19 (rkp: Znajomość przykazań Pańskich jest nauką życia, a ci, którzy czyniš, co Mu się podoba, zbierajš owoce drzewa nieśmiertelności.)
Prawdziwa i fałszywa mądrość, Syr 19
20 Cała mądrość - bojaźń Pana, a w całej mądrości jest wypełnienie Prawa. (rkp: i znajomość Jego) wszechmocy.
21 (rkp: Sługa mówi Panu: Nie zrobię tego, co ci się podoba, choćby potem to wykonał, drażni swego żywiciela.)
22 Nie jest mądrością znajomość złego i nie ma roztropności, gdzie się słucha rady grzeszników.
23 Jest przemyślność, a jednak budzi wstręt, i bywa głupi, który źle na mądrości wychodzi.
24 Lepszy jest mniej zdolny, ale bojący się Pana, niż bardzo mądry, co przekracza Prawo.
25 Jest wybitna przemyślność, a jednak jest niegodziwa, a bywa też taki, co używa podstępu, by ujawnić słuszność.
26 Jest przewrotny, skrzywiony ze smutku, a wewnątrz pełen fałszu,
27 ukrywa twarz, udaje głuchego, aby, gdy nie będzie poznany, wziąć górę nad tobą;
28 a jeśli słabość sił powstrzymuje go od grzeszenia, gdy znajdzie sposobność, będzie źle czynił.
29 Mąż bywa poznany z wejrzenia, z wyglądu twarzy poznaje się rozumnego.
30 Ubranie męża, uśmiech ust i chód jego mówią o nim, kim jest.
Patron Dnia
św. Iwo
kapłan, patron adwokatów
Św. Iwo Helory urodził się w roku 1253 w Kermartin w Bretanii. Ojciec wysłał go do papieża na studia. Przez dziesięć lat św. Iwo uczył się filozofii, teologii, prawa kanonicznego i świeckiego. Wróciwszy do Bretanii został oficjałem diecezjalnym w Rennes, a później w Treguier. Wypełniał swój zawód sprawiedliwie, był nieprzekupny, zawsze troszczył się o biedaków i ludzi niskiego pochodzenia. Szybko stał się znany jako "adwokat biedaków", za których często opłacał koszty postępowania sądowego, a potem odwiedzał ich w więzieniu. Jego ideą była sprawiedliwość dla wszystkich. Wytrwale starał się godzić zwaśnione strony i prowadzić do pojednania, aby nikt nie musiał ponosić niepotrzebnych kosztów postępowania. W roku 1284 otrzymał święcenia kapłańskie i poświęcił się pracy w parafii. Ale zawsze służył każdemu swą wiedzą prawniczą. Żył oszczędnie i skromnie, oświecając parafian nie tylko w sprawach duchowych, ale i świeckich; był dobrym kaznodzieją i. Zmarł 19 maja 1303 roku.
jutro: św. Bernarda ze Sieny
