logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Ks. Andrzej Orczykowski SChr
Rola osób konsekrowanych w duszpasterstwie migrantów
materiał własny
 


O intensyfikację swojej działalności na rzecz migrantów -  w charakterystyczny dla siebie sposób – zostały poproszone również zakony kontemplacyjne. Ich szczególna modlitwa,  pielęgnowanie ducha pokuty i ofiary za cały Kościół zaangażowany w nową ewangelizację ma wielkie znaczenie także dla posługi głoszenia orędzia Zbawienia wśród migrantów. W ten sposób wspólnoty monastyczne głęboko zjednoczone z dziejami Kościoła i współczesnego człowieka noszą w sercach cierpienia i troski wiernych migrantów realizując swą apostolską misję polegającą na zajmowaniu się jedynie Bogiem. Odkrywanie własnych korzeni w Ewangelii Jezusa Chrystusa i odnowa zgodna z duchem Soboru Watykańskiego II, pomaga osobom konsekrowanym zwracać szczególną uwagę na zobowiązania wypływające z uprzywilejowanej opcji - mimo iż nie będzie ona pierwszorzędna czy wyjątkowa - na rzecz ubogich, których twarze z łatwością można rozpoznać właśnie w licznych cierpiących i odrzuconych migrantach i uchodźcachl[57]. Skoro to dzieło ma być coraz bardziej skuteczne potrzeba, aby osoby konsekrowane rozpalały w sobie na nowo każdego dnia zmysł tego, co najbardziej pilne, zmysł eklezjalnej dyspozycyjności pozwalający być nie małostkowymi, lecz posiadać wielkie serce i zmysł uniwersalizmu – wynikający z powszechności Kościoła – skłaniający do otwarcia serca i umysłu wobec wszystkich i wszystkiego, co potrzebuje prześwietlenia mocą i ciągłą aktualnością Dobrej Nowiny. Dokonanie analizy przeszłości sprawia, że pełnym staje się obraz teraźniejszości i jej problemów oraz rozeznanie przyszłości. Jednak to odczytywanie znaków czasu winno się dokonywać w wierności myśli i zamierzeń założycieli oraz akceptacji kompetentnej władzy kościelnej zgodnie z dziedzictwem danego instytutu [58].
 
Działalność apostolska osób konsekrowanych znajduje zastosowanie również na polu emigracyjnym. Migracje, jako zwiastun chrześcijańskiego posłania, reprezentowały stałą cechę w historii Kościoła i ewangelizacji całych państw. Zadanie głoszenia Słowa Bożego powierzone przez Chrystusa Kościołowi od samego początku splotło się z historią emigracji chrześcijan[59]. Właśnie ten świat ubogi i na drodze rozwoju, któremu osoby konsekrowane służą w sposób radykalny czy to poprzez ewangelizację czy walcząc o promocję ludzką i społeczną, dziś na różny sposób został zepchnięty na peryferie wielkich miast - nawet na Zachodzie - do ośrodków, w których znajdują schronienie uchodźcy i wygnańcy, migranci i uciekinierzy.  W tym kontekście aktualne są słowa Chrystusa: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili (Mt 25,40)[60]. Pełna dyspozycyjność względem Boga i Kościoła sprawia, że osoby konsekrowane są zdolne do wyrzeczenia się wszystkiego i pełnego poświęcenia się, jakiego wymaga praca apostolska[61]. W ten sposób konsekrowani stają się solą ziemi nie po to, by wszystko przemieniać w sól, lecz aby swoim świadectwem nadawać smak, to znaczy właściwie rozumieć i przeżywać migrację, z nadzieją otwierając się na przyszłość[62].
 
Kongregacja Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz Papieska Rada Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych wystosowały List wspólny do przełożonych generalnych Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Zaangażowanie duszpasterskie na rzecz migrantów, uchodźców i innych osób przeżywających dramat migracji wskazując na pewne tematy zawarte w instrukcji Erga migrantes caritas Christi oraz podkreśla znaczącą rolę osób konsekrowanych w dziele opieki Kościoła na wszystkimi kategoriami migrujących. List prezentuje teologiczne rozumienie migracji interpretowane w oparciu o Pismo Święte i nauczanie Kościoła. Takie ujęcie ruchliwości ludzkiej rodzi właściwą postawę konsekrowanych wobec wyzwań, jakie niesie to zjawisko. Złożona rzeczywistość ludzi w drodze wymaga odpowiedniego przygotowania konsekrowanych - poprzez specyficzną formację - do duszpasterstwa migrantów. Skala współczesnej migracji wskazuje na potrzebę pełniejszego ukierunkowania i stałego zaangażowania – instytutów życia konsekrowanego, stowarzyszeń życia apostolskiego, instytutów świeckich - w działalność na rzecz doświadczających tego zjawiska. Ta nagląca potrzeba wymaga zaangażowania instytutów – w sposób, jaki będą uważały za najbardziej odpowiedni – w apostolstwo na rzecz migrantów z uwzględnieniem wszystkich sektorów migracji, szanując jednocześnie dary, jakie Bóg złożył w każdym z nich i biorąc pod uwagę ich charyzmat.
 
ks. Andrzej Orczykowski SChr
 

Przypisy:
 
1 - List został wysłany pocztą elektroniczną 8 sierpnia 2005 r. do wszystkich przełożonych generalnych. Tekst dokumentu w: Congregazione per gli Istituti di Vita Consacrata e le Societa di Vita Apostolica, Pontificio Consiglio della Pastorale per i Migranti e gli Itineranti, Lettera congiunta alle Superiore e Superiori Generali degli Istituti di vita consacrata, delle societa di vita apostolica e degli Istituti secolari (odtąd: LC), chiesacattolica.it
 
2 - Pontificio Consiglio della Pastorale per i Migranti e gli Itineranti, Istruzione „Erga migrantes caritas Christi" (La carita di Cristo verso i migranti) (03.05.2004) (odtąd: EMCC), Citta del Vaticano 2004; wersje w językach używanych przez Stolicę Apostolską w „People on the Move” (odtąd: PM) 36 (2004) n. 95.
 
3 - F. Gioia, L'accoglienza dello straniero nel mondo antico, Roma 1986, p. 13.
 
4 - LC, 1.
 
5 - LC, 1; Por. P. Stefani, Lo straniero nella Bibbia. ''Anche voi siete stati stranieri nel paese di Egitto'', G. Garatto, F. Olivero (a di cura), Immigrati. La sfida di una societa multietnica, Casale Monferrato 1995, p. 174.
 
6 - Zjawisko migracji w czasach apostolskich omawia między innymi: G. Danesi, „Migrazione e Nuovo Testamento" supplemento d'anima per un mondo senza discriminazioni. Riflessioni sulla fraternita evangelica, w: Orizzonti pastorali oggi. Studi interdisciplinari sulla Mobilita Umana, Citta del Vaticano 19872, pp. 91-112.
 
7 - Zjawisko ruchliwości ludzkiej w czasach patrystycznych zostało omówione miedzy innymi w publikacji zbiorowej: J. Beyer (a cura di), L'epoca patristica e la pastorale della mobilita umana, Padova 1989.
 
8 - A. Viana, La sede apostólica y la organización de la asistencia pastoral a los emigrantes, „Ius Canonicum” 43 (2003) n. 85, p. 92.
 
9 - LC, 1.
 
10 - A. Orczykowski, Os problemas da emigraçao nas resoluçoes do II Sínodo Plenário Polones, „Projeçoes. Revista de estudos polono-brasileiros”, 4 (2004) nn. 1-2, pp. 34-35
 
11 - LC, 2.
 
12 - K. Gierat, Obowiązek i przywilej odczytywania znaków czasu przez osoby konsekrowane, „Życie Konsekrowane” 1(39)2003, s. 36.
 
13 - Zob. A. Woznicki, Journey to the unknown. Catholic doctrine on ethnicity and migration, San Francisco 1982; A. Woźnicki, Teologia społeczna ruchu migracyjnego. Próba zarysu, „Studia Polonijne” 2/1978, ss. 5-81.
 
14 - Por. A. Vanhoye, I fondamenti biblici dell’Istruzione „Erga migrantes caritas Christi”, PM 37 (2005) n. 98, p. 31.
 
15 - LC, 2.
 
16 - Zob. np.: A. Orczykowski, Problemy migracji w Kodeksie Jana Pawła II, „Prawo Kanoniczne. Kwartalnik prawno-historyczny” (odtąd: PK) 39 (1996) nr 1-2, ss. 157-172.
 
17 - Zob. np.: A. Orczykowski, Problemy migracji w Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich, PK 50 (2007) nr 1-2, ss. 143-166.
 
18 - A. Benlloch Poveda, La nuova legislazione canonica sulla mobilita sociale, w: Migrazioni e diritto ecclesiale. La pastorale della mobilita umana nel nuovo Codice di diritto canonico, Padova 1992, p. 9.
 
19 - C. Vasil, Alcune considerazioni sull’Istruzione EMCC dal punto di vista del diritto delle Chiese Orientali Cattoliche, PM 37 (2005) n. 98, pp. 109-110.
 
20 - G. G. Tassello, Introduzione, w: Fondazione Migrantes della Conferenza Episkopale Italiana, Enchiridion della Chiesa per le Migrazioni. Documenti magisteriali ed ecumenici sulla pastorale della mobilita umana (1887-2000), G. G. Tassello, L. Deponti, M. Guidotti (a cura di), Bologna 2001, p. 53.
 
21 - LC, 2.
 
22 - Paulus VI, Adhortatio apostolica de evangelizatione in mundo huius temporis „Evangelii nunciandi” (08.12.1975), AAS 68 (1976), 5-76, n. 69.
 
23 - S. F. Hamao, Prospettiva storica, PM 34 (2004) n. 95, p. 5.
 
24 - LC, 2; Por. F. D`Agostino, Per una convivenza tra i popoli: migrazioni e multiculturalita, (a cura di) F. Macioce, Immigrazione fra accoglienza e rifiuto, Milano 2005, pp. 13-29.
 
25 - LC, 2.
 
26 - Por. P. Schinetti, Secolarita consacrata. Riflessioni teologico-pastorali, „Vita Consacrata” 13 (1977), p. 301.
 
27 - LC, 2.
 
28 - A. Orczykowski, Profesja, w: Encyklopedia Religii PWN, Warszawa 2003, t. 8, s. 263.
 
29 - LC, 2.
 
30 - L. Iriarte, Dare un sostegno al cammino vocazionale, ISCRIS 20 (1994) n. 1, p. 107.
 
31 - LC, 3.
 
32 - A. Orczykowski, Formacja permanentna w aktualnym prawodawstwie Kościoła łacińskiego, „Głos Towarzystwa Chrystusowego” 2/2005, s. 31.
 
33 - LC, 3.
 
34 - P. de Core, Quale formazione per le giovanni di oggi?, „Consacrazione e Servizio” 51 (2002) nn. 7-8, pp. 91-92.
 
35 - A. Orczykowski, Priorytety apostolskie instytutów życia konsekrowanego w Polsce na początku nowego Tysiąclecia, w: J. Wroceński, B. Szewczul, A. Orczykowski (red.), Semel Deo dedicatum non est ad usus humanos ulterius transferendum. Księga Pamiątkowa dedykowana ks. prof. dr. hab. Julianowi Kałowskiemu MIC z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin, Warszawa 2004, s. 254.
 
36 - M. Azevedo, Inculturazione, w: Dizionario Teologico della Vita Consacrata, Milano 1992, p. 853.
 
37 - A. Messino, Emigrante, emigrazione w: Enciclopedia Cattolica, Citta del Vaticano 1950, vol. V, col. 298.
 
38 - LC, 4.
 
39 - Instrukcja Erga migrantes caritas Christi określa rolę i zadania osób konsekrowanych w strukturze duszpasterstwa migrantów: EMCC, Ordinamento giuridico-pastorale, Cap. III Religiosi e le Religiose; por. A. Marchetto, Visione d´insieme, PM 34 (2004) n. 95, p. 8.
 
40 - J. Bakalarz, Misjonarz migrantów w prawodawstwie powszechnym Kościoła, Poznań 1992, s. 192.
 
41 - LC, 4.
 
42 - P. Shan Kuo–hsa, Inter-Religious Dialogue in the Migrants’ World, PM 37 (2005) n. 98, p. 63.
 
43 - LC, 4.
 
44 - Por. J. Beyer, Mobilita umana e vita ecclesiale, w: Orizzonti pastorali oggi. Studi interdisciplinari sulla Mobilita Umana, Citta del Vaticano 19872, p. 13.
 
45 - P. S. Nesti, „Erga migrantes caritas Christi”. Consacrati: uomini e donne del Vangelo alla frontiera dell’amore, PM 37 (2005) n. 98, p. 77.
 
46 - EMCC, 4-10.
 
47 - LC, 5.
 
48 - W EMCC, 19, przypis 13 zostały wymienione instytuty pracujące na rzecz migrantów: Ricordiamo, senza essere esaustivi, gli interventi nella Societa Salesiana di San Giovanni Bosco in Argentina, le iniziative di Santa Francesca Saverio Cabrini, specialmente nell’America del Nord, e quella delle due Congregazioni religiose fondate dal Vescovo Beato Giovanni Battista Scalabrini, dell’opera Bonomelli in Italia, della St. Raphaels Verein in Germania e della Societa di Cristo per gli emigrati fondata dal Card. August Hlond, in Polonia.
 
49 - S. F. Hamao, The Instruction „Erga migrantes caritas Christi”: A Response of the Church to the Migration Phenomenon Today, PM 37 (2005) n. 97, p. 25.
 
50 - Por. B. Szewczul, Nowe wyzwania wobec życia konsekrowanego ukazane w instrukcji „Rozpocząć na nowo od Chrystusa”, PK 48 (2005) nr 1-2, s. 117.
 
51 - LC, 5.
 
52 - Codex Iuris Canonici auctoritatae Joannis Pauli PP. II promulgatus, can. 210.
53 - E. Baura, L’Istruzione „Erga migrantes caritas Christi”. Profili giuridici, PM 37 (2005) n. 98, pp. 100-101.
 
54 - Por. Codex Iuris Canonici auctoritatae Joannis Pauli PP. II promulgatus, can. 213; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium auctoritatae Joannis Pauli II promulgatus, can. 16.
 
55 - Joannes Paulus II, Ob Diem in universo orbe migrantibus et profugis dicatum in annum 2005 (24.11.2004), AAS 97 (2005), 173-175.
 
56 - LC, 5; por. EMCC, 34-36; 56-69.
 
57 - LC, 5.
 
58 - F. G. Morrisey, Clerical Associations destined to become Religious Instituts, ISCRIS 26 (2000) n. 1, p. 105.
 
59 - V. de Paolis, La Chiesa e le migrazioni nei secoli XIX e XX, „Ius Canonicum” 43 (2003) n. 85, p.44.
 
60 - LC, 5.
 
61 - E. Gambari, Vita religiosa secondo il Concilio e il nuovo Diritt Canonico, Roma 1985, p. 450.
 
62 - S. Zamagni, Il fenomeno migratorio nella prospettiva della „Erga migrantes caritas Christi”, PM 37 (2005) n. 98, p. 29.
       
 
poprzednia  1 2 3 4 5
Zobacz także
s. Bernadetta Rusin FMA
Jednym z najpiękniejszych darów Boga, którymi dysponuje wspólnota Kościoła, jest kierownictwo duchowe. Duchowe wędrowanie, które upodabnia do Chrystusa, nie musi być drogą samotną, a wsłuchiwaniu się w głos Boży może towarzyszyć kompetentna pomoc przewodnika...
 
s. Bernadetta Rusin FMA

Narzeczeństwo zaczyna się w momencie, kiedy para decyduje się na ślub. To jest inny poziom – wspólnego budowania, wspólnego przygotowania do założenia rodziny a wcześniej do przeżycia tej wyjątkowej uroczystości, jaką jest ślub. Narzeczeni są sobie dedykowani, ale do momentu ślubu każde z nich może powiedzieć „nie” i każde ma do tego prawo.

 

Z ks. Mirosławem „Malina” Malińskim, duszpasterzem akademickim z Wrocławia znanym zwłaszcza z prowadzenia genialnych kursów przedmałżeńskich rozmawiał Przemysław Radzyński

 
o. Ryszard Andrzejewski CSMA
Mnogość i okrucieństwo konfliktów zbrojnych w XX wieku sprawiły, że pokój i wojna to tematy, które w nauce Kościoła Katolickiego należą dziś do najważniejszych. Ze szczególną pieczołowitością pochylił się nad nimi Sobór Watykański II. Najwięcej miejsca temu zagadnieniu poświęcił w Konstytucji Duszpasterskiej o Kościele (KDK) w świecie współczesnym Gaudium et spes
 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS