Jezus dał wszystkim ludziom Maryję za matkę. Od chwili Wniebowzięcia pełni troskliwie swoje matczyne posłannictwo. Czuwa nad nami z Nieba, wysłuchując próśb i modlitw. W przypadkach szczególnie ważnych pojawia się na ziemi osobiście. Rozmawia z reguły z ludźmi prostymi: Indianinem z Meksyku, pastuszkami, dziećmi. Rozmowy z Piękną Panią (wszyscy, którym się objawiła tak Ją określają) dotyczą rzeczy istotnych, są próbą zapobiegania złu, które może się wydarzyć. Po objawieniach pozostają również pamiątki: wizerunek Maryi na indiańskim płaszczu przechowywany w meksykańskiej miejscowości Guadalupe, słynące z uzdrowień źródła w Lourdes i La Salette, Cudowny Medalik z Paryża. W Fatmie pozostały przepowiednie i modlitwa różańcowa…

 

 

Z dalekiej Fatimy donośnie brzmi dzwon

 

Gdy troje pastuszków wysłuchiwało w 1917 r. w Cova da Iria (Dolina Pokoju) powierzanych im tajemnic, z pewnością nie pomyśleli nawet, że ostatnia z nich spełni się dopiero 13 maja 1981 r. na Placu św. Piotra w Rzymie. Wynajęty terrorysta pochodzenia tureckiego Ali Agca otrzymał zlecenie – miał zabić papieża. Chociaż przygotowany był perfekcyjnie i nigdy nie chybiał strzelając do celu, zadania nie wykonał. Szereg „zbiegów okoliczności” pokrzyżowało jego plany. Ciężko ranny Jan Paweł II przeżył. W geście przebaczenia odwiedził w więziennej celi aresztowanego zamachowca, który zadał mu nurtujące go pytania: „Wiem, że pocisk był niszczący i śmiertelny. Wiem, że strzelałem celnie. Dlaczego więc nie umarłeś? Co to znaczy Fatima?”.

 

Fatima to niewielka miejscowość w środkowej Portugalii. Nazwano ją imieniem córki proroka Mahometa, upamiętniając muzułmankę, która z miłości do chrześcijańskiego rycerza przyjęła chrzest i została jego żoną. 

 

Niepokalana Fatimska Pani

 

Latem 1916 r. trojgu pastuszkom z tej miejscowości: rodzeństwu Hiacyncie i Franciszkowi Marto (8 i 6 lat) oraz ich dziesięcioletniej kuzynce Łucji dos Santos trzykrotnie objawił się Anioł Pokoju, który poprzez modlitwę, rozmowę i Komunię Świętą przygotował ich na spotkanie z Piękną Panią. Minęło kilka miesięcy i dzieci prawie zapomniały o tym wydarzeniu. Jednak Pani dotrzymała słowa i 13 maja 1917 r. w czasie zabawy na łące nagle dostrzegły na szczycie dębu skalnego „Panią całą w bieli, jaśniejszą niż słońce”, która oznajmiła, że przybywa z nieba. Prosiła, aby przez kolejne 6 miesięcy przychodziły tego samego dnia o tej samej porze na spotkanie z Nią i codziennie modliły się na różańcu o pokój na świecie. Dalszy ciąg zdarzeń powtarzał scenariusz innych objawień – nieufność i niechęć otoczenia, prześladowania, straszenia, groźby... I coraz większe tłumy wiernych przybywające na spotkanie z Maryją, która podczas ostatniego objawienia 13 października 1917 r. przybyła w towarzystwie Dzieciątka Jezus i św. Józefa.

 

Cud mały: różaniec

 

Dziś Fatima jest jednym z najczęściej odwiedzanych sanktuariów Maryjnych świata. Hiacynta i Franciszek, którzy zmarli niedługo po objawieniach, zostali w 2000 r. beatyfikowani, a 13 maja 2017 r., w setną rocznicę objawień, odbyła się ich kanonizacja. Trzecia wizjonerka Łucja wstąpiła do zakonu sióstr św. Doroty, a później została karmelitanką, przyjmując imię Maria od Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi. Długo nie ujawniała światu, że jest dziewczynką z Fatimy. Na życzenie biskupa spisała treść objawień. Fascynujące świat do dziś trzy tajemnice zostały w opublikowane – dwie pierwsze w 1941 r., trzecia w roku 2000. Łucja zmarła w 2005 r.  – w Portugali ogłoszono z tego powodu żałobę narodową. W 2008 r. rozpoczął się jej proces beatyfikacyjny.

 

Dzieci fatimskie przed Matką stanęły

 

O objawieniach w Fatimie napisano wiele książek.  Przedstawiono w nich również świadectwa dzieci. Relacje są spójne i wzajemnie się potwierdzają. Zawierają wiele fascynujących informacji – mali wizjonerzy np. szczegółowo opisują wygląd i wiek Matki Bożej i Dzieciątka Jezus. Zaskakująca jest też ich dojrzałość. W pełni zrozumieli sens przesłań Maryi, zmienili swoje życie, potrafili dotrzymać tajemnicy. Całkowicie Jej zaufali. Dowodem świętości są opisane szczegółowo okoliczności śmierci Hiacynty i Franciszka.  Łucja otrzymała inne zadanie. Była strażniczką powierzonych tajemnic, które spełniały się na jej oczach. Propagowała wszelkimi sposobami nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca i  kult Matki Bożej Fatimskiej, z którą miała możliwość rozmawiać, i która do końca życia ją odwiedzała. Dostąpiła też łaski mistycznej adopcji – podczas wizji w 1925 r. usłyszała, że Maryja uznaje ją za swoje dziecko. S. Łucja dla swojej rodziny i przyjaciół miała tylko jedną radę – Módl się codziennie.

 

Razem z Franciszkiem i Hiacyntą i Ojcem Świętym idziemy, idziemy…

 

Warto wspomnieć, że siostra Łucja zmarła 13 lutego 2005 r. i być może ostatnie objawienie Matki Bożej miało miejsce w chwili jej śmierci - po trzech godzinach spokojnego gaśnięcia wypowiedziała ostatnie słowa: „Serce Jezusa, Niepokalane Serce Maryi. Z Franciszkiem i Hiacyntą i Ojcem Świętym idziemy, idziemy, idziemy…”. Była godzina 17.25 – czas, w którym, rozpoczynały się fatimskie objawienia.

 

A zatem – co to znaczy Fatima? Opisy cudów i uzdrowień, wymodlone przez pielgrzymów zgromadzonych na Placu św. Piotra i przed wizerunkami Maryi we wszystkich kościołach świata ocalenie św. Jana Pawła II, akt zawierzenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi dają jedną odpowiedź – Fatima znaczy, że Bóg jest miłością i czuwa nad nami.

 

Ave Maria!