logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Ks Robert Skrzypczak
Uwaga na Antychrysta! (cz.2)
Fronda
 


Mit wielkiego władcy
 
Wiek XVII to epoka wielkich wojen. Najpierw krwawa, wyniszczająca wojna trzydziestoletnia w Europie (1618-1648), następnie zagrożenie inwazją muzułmańską ze strony Turcji. Postać Antychrysta schodzi na dalszy plan, ukrywając się pomiędzy linijkami różnych religijnych i politycznych przemówień. Natomiast na czoło wysunęła się nowa teologia imperialna, skupiona na związku silnej władzy politycznej z chrześcijaństwem oraz sakralizacją roli wielkiego suwerena. Tradycja takiego myślenia korzeniami sięgała epoki Konstantyna Wielkiego, wraz z którym ustały prześladowania pierwszych chrześcijan i zapewniony został Kościołowi pokój. Bezpośrednim powodem narodzin mitu wielkiego władcy była klęska militarna Adrianopola w 378 roku i los cesarza Walensa, znanego zwolennika arian i rywala św. Atanazego, który został pokonany i spalony żywcem przez Gotów.
 
Istnieje dokument, zwany Sybillą Rzymską vel Tyburtyńską, napisany przez anonimowego autora i zawierający proroctwa legendarnej Sybilli, pochodzące z tradycji pogańskiej, lecz zaadaptowane do kultury chrześcijańskiej. Przedstawia on dzieje świata aż po cesarzy Waldensa i Teodozjusza. W swych przepowiedniach Sybilla zwiastowała nastanie imperatora greckiego o imieniu Konstanty, który rządzić będzie Rzymianami. Miał on prześladować pogan. Za jego panowania mieli też nawrócić się Żydzi. To stało się sygnałem do ukazania się Księcia nieprawości znanego z wielu cudów. Władca zdoła pokonać zwolenników Nikczemnika Goga i Magoga, królów indyjskich, po czym, na koniec złoży swe berło i szaty cesarskie w świątyni w Jerozolimie, przekazując w ręce Boga umocnione imperium chrześcijan. Wówczas to w świątyni jerozolimskiej ukaże się Antychryst. Eliasz i Henoch będą świadczyć przeciw niemu, za co zostaną uśmierceni, lecz po trzech dniach zmartwychwstaną. Antychryst wznieci wówczas prześladowania chrześcijan, jakich jeszcze dotąd nie było. Wszystko zakończy się zabiciem Antychrysta na Górze Oliwnej z ręki Michała Archanioła.
 
Istnieje też inny tekst podobny w treści, zwany Księgą Objawień, przypisywany Metodemu z Patery, biskupowi męczennikowi z IV wieku, który powstał jednak prawdopodobnie pod koniec wieku VII. W tym tekście Rzym zastępuje Bizancjum jako czwarte królestwo z Apokalipsy, natomiast Antychrystem zostaje wskazany Mahomet. Fragment o wielkim chrześcijańskim władcy z tego dzieła był rozprowadzany wśród wojsk europejskich przed bitwą pod Wiedniem w 1683 roku.
 
Porównywanie Mahometa do Antychrysta bywa wyważone i ostrożne. Zarówno św. Eligiusz, jak i Paolo Alvarus z Kordoby (IX wiek) mówili o Mahomecie, że to jedynie prekursor Antychrysta. Zresztą, według ówczesnego przekonania, koniec islamu miał nadejść niebawem, bowiem panowanie Mahometa Apokalipsa miała wymierzyć na „trzy czasy i połowę czasu”, czyli na 245 lat (każdy „czas” miał mieć po 70 lat). Kompilacja tekstów Joachima z Fiore (XII wiek) pod tytułem Księga postaci identyfikuje siedem głów Smoka z Apokalipsy z siedmioma władcami nieprawymi, wśród których wymieniony zostaje Herod, Neron, Konstantyn Arianin, Mahomet, Mesemoth (prawdopodobnie król północnoafrykański), Saladyn i siódmy król, zwany Antychrystem. Przyjście Antychrysta poprzedzone było więc prześladowaniami Saladyna, po nim natomiast nastąpi cudowna era Ducha (czyli trzeci okres historii). Mahometa z apokaliptyczną Bestią, przychodzącą ze Wschodu utożsamiał inny jeszcze tekst z XII wieku, zwany Sybillą z Erytrei. Bestia miała siedem głów i 633 łapy, co miało oznaczać lata islamu. Pokona ją, według zapowiedzi, lew z Zachodu, a więc legendarny chrześcijański władca.
 
Wielu myślicieli chrześcijańskich, takich jak św. Robert Bellarmin czy Martin Luter, odrzucało przypisywanie Mahometowi roli Antychrysta. Jednakże tysiąc lat po powstaniu islamu Europa znalazła się w obliczu zagrożenia tureckiego. Kiedy w 1624 roku niejaki Montagu zaczął twierdzić, że to nie papież, lecz Turek jest Antychrystem, wywołało to w środowisku anglikańskim atmosferę skandalu. Niemniej kilka lat później twierdzenie „Mahomet jest Antychrystem” stanie się w Anglii jak najbardziej stosowne, natomiast mówienie tego samego o papieżu będzie już out of fashion. Humphrey Prideaux pod koniec XVII wieku w książeczce The true nature of imposture Fuldy display’d in the life of Mahomet przypisze założycielowi religii muzułmańskiej wszystkie cechy Antychrysta ze znanej już średniowiecznej biografii Adsona. Mahomet nie będzie się jednak cieszył przywilejem wyłączności. Wnet znajdą się inni protagoniści tej roli, jak choćby francuski król Ludwik XIV i wielu innych.
 
c.d.n.
 
Ks Robert Skrzypczak
 
 

Przypisy:
 
1 - Homilia papieża Benedykta XVI podczas Mszy św. na terenach targowych w Monachium, 10 września 2006 rok.
2 - Ps.-Ephraem „Latinus”, Sermo de fine mundi, w:  Sancti Ephraem Syri opera omnia quae exstant [Rome: Salvioni, 1746], 3. 141-142. 
3 - W. Sołowjow, Krótka opowieść o Antychryście, w: tenże, Wybór pism, t. 2, tłum. J. Zychowicz, Poznań 1988, s. 144.
4 - Św. Izydor z Sewilli, Etym., VIII, 11, 20-22.
5 - Św. Augustyn, Państwo Boże XX, 19: PL 41, 686; por. Tacyt, Hist. II, 8.
6 - Por. św. Polikarp, List do Filipian, VII, 1.
7 - Por. Tertulian, De praes., 4, 4 i 33, 11; Orygenes, Com. Math., serm. 33.
8 - Por. Tertulian, Adv. Marc., V, 16, 4-7.
9 - Por. św. Ireneusz, Adv. haer., III, 6,5-7,2.
10 - Por. Tamże, V, 25.
11 - Por. Św. Tomasz, Summa theol., III,, q. 1, a 7; III, q. 8, a. 8.
12 - Por. M. Rizzi, Introduzione generale, w: G.-L. Potesta, M. Rizzi (red.), L’Anticristo, vol. 1, Il nemico dei tempi finali, Milano 2005.
     
 
poprzednia  1 2 3 4
Zobacz także
Avy Snyder
Nadzieja jest czymś, co daje człowiekowi siły do życia. Jednym z zadań chrześcijaństwa jest niesienie światu nadziei. Oczywiście, by komuś dać nadzieję, sami musimy ją mieć. W Dziejach Apostolskich (27, 9-26) opisana jest sytuacja, w jakiej znalazł się statek płynący do Rzymu, z apostołem Pawłem na pokładzie...
 
Ks. Jan Zalewski
Na wstępie niniejszej prezentacji, należy podkreślić, że Julia Urszula Ledóchowska pochodzi z bardzo zasłużonej dla Kościoła i Polski Rodziny. Musiała Ona emigrować do Austrii po upadku Powstania Listopadowego. Brat ojca Julii, kard. Mieczysław Ledóchowski Prymas Polski (1822-1902), był arcybiskupem gnieźnieńskim i poznańskim...
 
dr H. J. BOPP
Homeopatia, jak i inne praktyki paramedyczne, cieszy się coraz większym uznaniem w społeczeństwie, a nawet w świecie lekarskim. Jest to "wiedza", pochodząca z początku XIX wieku. W przeciągu całej swej historii rozwijała się ona poza wpływem medycyny naukowej, która poczyniła w tym czasie olbrzymi krok naprzód. Stało się to możliwe dzięki rozwojowi fizjologii i biochemii...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS