Mauro Orsatti pomaga czytelnikowi wejść w żywy kontakt z ewangelicznym tekstem, stosując wypróbowany schemat: przedstawienie wybranego fragmentu, komentarz egzegetyczny, pytania dotyczące życia indywidualnego i wspólnotowego, modlitwa. Jest to narzędzie służące do tego, by zrozumieć Słowo, rozmyślać nad Nim, przeżywać Je i modlić się Nim...

Katechizm w niespotykanej dotąd formie - listów, które wujek, a jednocześnie ojciec chrzestny kieruje do nastoletniej Krystyny. W listach wyjaśnia jej podstawowe prawdy wiary. Są to listy urzekające swoją prostotą i serdecznością oraz życzliwością. Różnica wieku, jaka dzieli ich autorów, nie jest przeszkodą w wyrażaniu przez Krystynę jej wątpliwości w przeżywaniu wiary i dojrzewaniu do niej. Pewnego dnia wymiana listów staje się bardzo poważna. Krystyną wstrząsa nagła śmierć ojca. Pyta o sens życia. Poszukuje oparcia, pocieszenia i porady. Ojciec chrzestny ją rozumie. Jest przekonany, że na dłuższą metę oparcie może dać jej tylko wiara w całym swoim bogactwie i pięknie. Powstaje w ten sposób niecodzienna księga wiary - rodzinny katechizm dla wszystkich...

Ten przewodnik duchowy na czas Adwentu wychodzi od lektury dobranych na ten czas fragmentów Ewangelii. Każda medytacja obejmuje spojrzenie na Jezusa i na człowieka. Komentarz do tekstu Ewangelii wypływa z metody lectio divina. Opiera się na sensie Słowa, rozważaniu i przymierzaniu go w konkretny sposób do życiowej codzienności...

Jest to pierwsze tego typu opracowanie w Polsce. Zebrane w antologii modlitwy były wypowiedziane czy napisane w czasie długiego i intensywnego pontyfikatu Jana Pawła II (1978-2005). Adresatem modlitw, a zarazem nicią przewodnią, jest Maryja. Już sam tytuł sugeruje, że chodzi wyłącznie o modlitwy kierowane do Matki Bożej. Niekiedy, dla ich właściwego zrozumienia, konieczne było przywołanie obszerniejszego tekstu...

Książka Z Janem Pawłem II w oczekiwaniu Wielkanocy ma charakter pomocniczy i zrodziła się w wyniku doświadczeń duszpasterskich z myślą, by służyć zarówno poszczególnym wiernym jak również grupom i wspólnotom...

„Wierzyć, kochać, żyć nadzieją”, to teksty rozważań na każdy dzień roku, które – czytane codziennie – budzą czytelnika z letargu; jednak witalność, którą mu ofiarowują, jest równoznaczna ze skruchą i z rachunkiem sumienia a pocieszenie w nich zawarte jest skuteczne, ponieważ nie jest powierzchowne...

To książka obowiązkowa dla każdego chrześcijanina - wyjątkowa, bo w bardzo oryginalny sposób przedstawia kwestie naszej wiary, Kościoła i relacji między Bogiem a człowiekiem. Przyzwyczailiśmy się bowiem, że o wszystkim, co dotyczy religii, należy mówić z należnym szacunkiem i powagą. Tymczasem Pronzato proponuje nam inne spojrzenie - humorystyczne. Nie namawia nas jednak do śmiechu banalnego, bezmyślnego, nic niewnoszącego do naszej duchowości. Mówi o śmiechu mądrym, o radości, którą powinniśmy czerpać z tego, że jesteśmy chrześcijanami. Wreszcie wskazuje miejsca w Ewangelii, których nie dostrzegamy albo traktujemy z mniejszą uwagą, a które pokazują nam, że Bóg nie wymaga od nas ciągłej powagi. Ta książka uświadamia nam ważną prawdę - wiara powinna nam przede wszystkim dawać radość, a nie kojarzyć się z uciążliwym obowiązkiem i koniecznością wyrzeczeń.

Urodziłem się 16 kwietnia 1927 r., w Wielką Sobotę, w Marktl nad Inn. W rodzinie często wspominano, że dzień moich urodzin był ostatnim dniem Wielkiego Tygodnia i wigilią Wielkiej Nocy; o wiele częściej niż to, że zostałem ochrzczony następnego ranka po moich urodzinach wodą ledwo co pobłogosławioną z «nocy paschalnej», która wówczas celebrowana była o poranku: bycie pierwszym ochrzczonym nową wodą było ważnym znakiem zapowiadającym...

Książka porusza temat, który w kręgach kościelnych jest uważany za mocno przesadzony, ale czy naprawdę szatan nie ma wpływu na nasze codzienne życie? Aby odpowiedzieć na to pytanie, przeprowadźmy osobiste śledztwo w sprawie szatana, w którym niewątpliwie pomoże nam książka...

W książce tej Remi Parent mówi nie tyle o śmierci końcowej, ale przede wszystkim, o ciężarze codziennej śmierci: chore ciało, które niszczy ważne dla nas plany, miłość, która wydawała się coraz mocniejsza, a która stopniowo słabnie, niezliczone zwolnienia z pracy, które skazują na brak poczucia bezpieczeństwa i łamią egzystencję osobistą i rodzinną, przerażające statystki samobójstw ludzi młodych... Autor porusza tutaj trudny, często pomijany temat. Możemy bowiem nie mówić o codziennej śmierci, jednak wówczas dyktuje nam ona swoje prawa i tym łatwiej manipuluje naszym życiem, tak że staje się nienazwanym i niemożliwym do nazwania upiorem, a my unikamy patrzenia jej w twarz. Remi Parent przełamuje tabu i pisze o śmierci w sposób otwarty, oswaja z nią; przekonuje nas, że śmierć jest częścią ludzkiego istnienia. Przede wszystkim jednak mówi o tym, że śmierć jest już zwyciężona przez Jezusa Chrystusa – i stwierdzenie to nie kryje w sobie żadnej magii.