- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
Alfreda Gierad
Zapobieganie samobójstwom u dzieci i młodzieży
3. "Oceń rzeczywistość":
- na ile są poważne zamiary skończenia z sobą?
- czy istnieje konkretny plan, czy jest to tylko powracająca myśl o samobójstwie?
- jeśli to konieczne, skieruj zagrożonego po pomoc do odpowiednich osób,
- nie obiecuj tajemnicy, to może kosztować ludzkie życie,
- na ile są poważne zamiary skończenia z sobą?
- czy istnieje konkretny plan, czy jest to tylko powracająca myśl o samobójstwie?
- jeśli to konieczne, skieruj zagrożonego po pomoc do odpowiednich osób,
- nie obiecuj tajemnicy, to może kosztować ludzkie życie,
4. "Oceń natężenie":
- oceń, czy ta osoba ma poważne myśli samobójcze, czy jest tylko bardzo wzburzona,
- jak silne są emocje w tej chwili?
- oceń, czy ta osoba ma poważne myśli samobójcze, czy jest tylko bardzo wzburzona,
- jak silne są emocje w tej chwili?
5. "Traktuj rozmówcę poważnie":
- nie lekceważ ani nie umniejszaj znaczenia słów tej osoby, pod pozornym spokojem może kryć się ogromne poczucie rozpaczy,
- zaufaj swoim podejrzeniom, że twój podopieczny może myśleć o samozniszczeniu
- nie lekceważ ani nie umniejszaj znaczenia słów tej osoby, pod pozornym spokojem może kryć się ogromne poczucie rozpaczy,
- zaufaj swoim podejrzeniom, że twój podopieczny może myśleć o samozniszczeniu
6. "Zadaj właściwe pytania":
- jeśli rozmówca ma myśli samobójcze, nie bój się o nie pytać,
- samo "wyłożenie kart na stół" i przystąpienie do rozprawy z problemem może mieć wartość terapeutyczną.
- jeśli rozmówca ma myśli samobójcze, nie bój się o nie pytać,
- samo "wyłożenie kart na stół" i przystąpienie do rozprawy z problemem może mieć wartość terapeutyczną.
7. "Znajdź i zmobilizuj systemy oparcia":
- oceń, czy rozmówca ma w sobie siły, które mogą być dla niego oparciem w pokonywaniu kryzysu,
- dowiedz się, kto jest najważniejszą osobą w jego życiu (mającą największy wpływ na jego życie), czy można się z nią skontaktować, czy będzie pomocna, czy zachowa się wrogo.
- oceń, czy rozmówca ma w sobie siły, które mogą być dla niego oparciem w pokonywaniu kryzysu,
- dowiedz się, kto jest najważniejszą osobą w jego życiu (mającą największy wpływ na jego życie), czy można się z nią skontaktować, czy będzie pomocna, czy zachowa się wrogo.
8. "Podejmij działania":
- zrób coś konkretnego i namacalnego, daj osobie zagrożonej coś, czego będzie mogła się uchwycić,
- skoncentruj się na najważniejszej sprawie i zastosuj metody pozytywnego opanowania problemu,
- ustal hierarchię problemów i zaplanuj działanie,
- skłoń rozmówcę do podjęcia decyzji, by zrobił coś konstruktywnego w celu znamy swojej sytuacji,
- jeśli to potrzebne, przejmij inicjatywę i bądź stanowczy,
- na ile i kiedy to tylko będzie możliwe, odsuń osobę zagrożoną od jej głównych środków samozniszczenia.
- zrób coś konkretnego i namacalnego, daj osobie zagrożonej coś, czego będzie mogła się uchwycić,
- skoncentruj się na najważniejszej sprawie i zastosuj metody pozytywnego opanowania problemu,
- ustal hierarchię problemów i zaplanuj działanie,
- skłoń rozmówcę do podjęcia decyzji, by zrobił coś konstruktywnego w celu znamy swojej sytuacji,
- jeśli to potrzebne, przejmij inicjatywę i bądź stanowczy,
- na ile i kiedy to tylko będzie możliwe, odsuń osobę zagrożoną od jej głównych środków samozniszczenia.
9. "Utrzymaj cel":
kryzys niekoniecznie można uznać za miniony tylko dlatego, że osoba zagrożona twierdzi, iż tak się stało, konieczne jest dalsze postępowanie, upewnij się, że tak się stało.
kryzys niekoniecznie można uznać za miniony tylko dlatego, że osoba zagrożona twierdzi, iż tak się stało, konieczne jest dalsze postępowanie, upewnij się, że tak się stało.
10. "Przekaż pałeczkę":
zapewnij "wyspy oparcia" wokół zagrożonej osoby, włącz w to najwięcej pozytywnie nastawionych życzliwych osób, w tym specjalistów, zawsze dbaj o to, by osoba zagrożona była ciągle otoczona pomocą.
zapewnij "wyspy oparcia" wokół zagrożonej osoby, włącz w to najwięcej pozytywnie nastawionych życzliwych osób, w tym specjalistów, zawsze dbaj o to, by osoba zagrożona była ciągle otoczona pomocą.
Zapobieganie samobójstwom zależy nie tylko od fachowych kwalifikacji osób profesjonalnie zajmujących się tą dziedziną, lecz przede wszystkim od zwykłej ludzkiej dobroci. W sytuacji tzw. kryzysu samobójczego poszukuje się pomocy drugiego człowieka. Zwłaszcza my, nauczyciele, postawieni na drodze życiowej młodych ludzi powinniśmy być dla nich oparciem. Zobowiązani jesteśmy czynić tak, by instynkt życia u młodych ludzi był silniejszy niż instynkt śmierci.
Alfreda Gierad
- nauczycielka w Gimnazjum w Zarszynie
- nauczycielka w Gimnazjum w Zarszynie
Zobacz także
Kamila Rybarczyk
Czy to, co robię, ma sens? Czy jest dobre, pożyteczne, piękne? Czy komuś będzie to potrzebne? Takie pytania rodzą się w nas, gdy pracujemy, tworzymy lub budujemy coś nowego. Nieliczni zadadzą jeszcze pytanie: „A co Ty, Panie Boże, o tym myślisz?”. Ale takich, którzy mają odwagę zapytać: „Czego Ty chcesz dla mnie, Boże?” jest już zdecydowanie dużo mniej...
Kamila Rybarczyk
To nieprawda, że nasze ciała są oddzielone od psychiki. To nieprawda, że jesteśmy jedynie tym, co duchowe lub że wystarczy nam troszczyć się o ciało, psychika zaś musi poradzić sobie sama. Prawdą natomiast jest fakt, że na zdrowie naszego ciała ma wpływ zarówno nasza kondycja psychiczna, jak i sfera duchowa. Jesteśmy więc całością. Nie można zadbać o własne zdrowie w sposób optymalny, nie dotykając świata własnych emocji, myśli i przekonań. Zaniedbana psychika boli. Krwawi niczym niegojąca się rana. Choruje. Jak w takim razie utrzymać ją w zdrowiu?
Kamila Rybarczyk
W jakimś stopniu doświadczenie rozpaczy dotyka niemal każdego człowieka. Podobnie jak inne formy intensywnego cierpienia, może mieć ona dwa główne źródła. Może być ceną za słabość i grzech lub – w szczególnych okolicznościach – ceną za miłość. Najczęściej rozpacz jest powiązana z ludzką słabością i grzechem. Pojawia się jako konsekwencja krzywdy, której dany człowiek doświadcza lub którą sam sobie wyrządza. Rozpacz odsłania zatem podstawowe prawdy antropologiczne.
