Niepodważalnym wydaje się twierdzenie, że jednym z podstawowych celów średniowiecznej literatury hagiograficznej, czyli przede wszystkim żywotów świętych, był cel dydaktyczny. Przykłady świętych uczą właściwych postaw religijnych, upowszechniają określone poglądy teologiczne, poglądy dotyczące obyczajów. W tekstach źródłowych zwraca uwagę przede wszystkim wielka aktywność kobiet.

 

Święta Jadwiga została przedstawiona jako osoba, która wywiera znaczący wpływ na poczynania  swojego otoczenia i na wielką politykę. Wyraźnie widoczny jest wpływ świątobliwej księżnej na męża, dzieci i całe dworskie otoczenie. W biografii św. Jadwigi znajdujemy wyraźny wzór świętej władczyni. Jej powinności jako księżnej w stosunku do poddanych i do męża - księcia zostały wyraźnie wysunięte na plan pierwszy i podporządkowane celom religijnym. Nie można więc opływać we wszelkie dobra dostatek, kiedy dookoła ludzie głodują: trzeba im pomóc. Podobnie co do sprawy odwiedzania uwięzionych i obniżenia poddanym czynszów, nie  można być obojętnym.  Święta Księżna nie ingerowała bezpośrednio w polityczne działania małżonka - to nie była jej sfera działania - robiła to tylko wyłącznie w wypadku zagrożenia wojną i w obawie przelania bratniej krwi chrześcijańskiej, czyli z pobudek religijnych. 

 

Najwyraźniejszym wzorcem, jaki wyłania się ze znanych żywotów św. Jadwigi, jest wzorzec dobrej żony. Dobra żona dbała o zbawienie męża, uczyła go modlitw, nakłaniała do fundowania kościołów i klasztorów oraz umiała przekonać do praktykowania ascezy i wyrzeczeń. W żywocie św. Jadwigi można się również doszukać wzorca dobrego i pobożnego dziecka. Czytamy w nim: "Pobożna matka na chwałę Bożą wychowała swe potomstwo", a papież Klemens IV w bulli kanonizacyjnej napisał: "Wychowała dzieci swe w bojaźni Bożej". Autor życiorysu św. Jadwigi komentując tekst biblijny: "Dobre drzewo, dobre owoce rodzi", chciał podkreślić, że dzieci dobrych rodziców okażą się wspaniałymi naśladowcami. Przykładem jest jej bohaterski syn książę Henryk Pobożny, który w obronie kultury chrześcijańskiej w Europie poniósł śmierć męczeńską pod Legnicą w dniu 9 kwietnia 1241 roku. Matka wychowała go do odpowiedzialności za poddanych i kraj, a nawet za całą Europę. Księżna Jadwiga pomagała swojej synowej, świątobliwej księżnej Annie, w wychowaniu dzieci. Działania św. Jadwigi wpisują się w szeroki ruch uaktywnienia świeckich w Kościele, obserwowany w Europie od XII w., a na ziemiach polskich widoczny wyraźnie w XIII w.

Analiza żywota św. Jadwigi wskazuje na potrzebę rozwiązania wielu problemów społecznych również w naszych czasach. Stąd szukamy pomocy u Patronki Śląska, wpatrujemy się w jej wzór. Tegoroczna tematyka Wrocławskich Dni Duszpasterskich: "Rodzina na nowo odkryta" była pierwszym etapem szukania przykładu w życiu świętych. Odprawiana co roku w Trzebnicy przed uroczystością św. Jadwigi nowenna będzie w dniach 7 - 15 X br. związana z rozważaniem życia rodzinnego na dworze Piastów śląskich w pierwszej połowie XIII w. W czasie pielgrzymki wrocławskiej do Trzebnicy w dniu 14 października pielgrzymi będą medytować nad różnymi formami działalności społecznej i charytatywnej św. Jadwigi.

 

Do grobu Matki Ziemi Śląskiej zapraszają na tegoroczne uroczystości
SALWATORIANIE