Piątek, 19 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Alfa, Leonii, Tytusa, Elfega, Tymona, Adolfa – wyślij kartkę
Alfa, Leonii, Tytusa, Elfega, Tymona, Adolfa – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
ks. Bogusław Nadolski TChr
Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Pieśń zwycięstwa
Nie ma bardziej radosnego zwiastowania niż zapewnienie samego Chrystusa: „Zmartwychwstałem”. W sercu i na wargach rozbrzmiewa spontaniczne Alleluja - Chwalcie Jahwe, wysławiajcie Go razem ze mną. Alleluja to śpiew radości ludzi odkupionych, a więc nas wszystkich. To pieśń zwycięstwa nadaje podstawową tonację liturgii dzisiejszej uroczystości, stanowi jej cantus firmus.
Zmartwychwstały kładzie w dniu dzisiejszym na każdym z nas swoją rękę, przekazując nam swoje zwycięstwo nad śmiercią i otwierając dostęp do nowego życia, by było ono ciągle przedostatecznym powstawaniem z martwych i życiem w światłości Zmartwychwstałego, inspirowane przez Ducha Boga Ojca i Syna Bożego. To On wskrzesił Chrystusa z martwych i podobny proces kontynuuje w nas.
Jezus pośrodku nas
Jezus pośrodku nas
Radosne Alleluja motywowane jest faktem, że każda Eucharystia – misterium śmierci i zmartwychwstania Chrystusa – zanurza uczestników w Zmartwychwstałym i staje się źródłem odrodzenia, nowej młodości – odnowieniem młodości każdego wierzącego z osobna. Chrystusowe misterium przedstawiamy Bogu kierującemu historią zbawienia. Jezus jest pośrodku nas, kiedy dzielimy się Jego słowem i jesteśmy uczestnikami jego Uczty.
Zbawcze działanie Chrystusa Zmartwychwstałego ogarnia nas nową nadzieją. Pragniemy, by ta nadzieja w mocy Ducha Świętego doprowadziła do ostatecznego zmartwychwstania i radości nieba.
Jesteśmy uczniami Jezusa, który żyje
Jesteśmy uczniami Jezusa, który żyje
„Błogosławiony Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa w swoim wielkim miłosierdziu zrodził nas na nowo do żywej nadziei, do dziedzictwa niezniszczalnego, nietkniętego i trwałego, zachowanego dla was w niebiosach” (1 P 1,3-4).
Wyznając i świętując zmartwychwstanie Jezusa, możemy mówić, że jesteśmy uczniami Jezusa, który żyje (Dz 25,19). Wyrazem radości jest szczególnie serdeczny pocałunek pokoju. Pozdrówmy się wzorem naszych prawosławnych braci: Chrystus zmartwychwstał – Prawdziwie powstał. Alleluja!
Rozważanie słowa Bożego ubogacone jest w dniu dzisiejszym przez charakterystyczny śpiew, zwany sekwencją. Autor tekstu z X w. pokazuje swoisty pojedynek (duellum) na życie i śmierć pomiędzy Chrystusem i jego Przeciwnikiem – i paradoksalne zwycięstwo. Umierając, zwyciężył. „Wódz życia poległ, a dziś króluje żywy”.
Blask chwały Zmartwychwstałego
Blask chwały Zmartwychwstałego
Duży nacisk położony jest na świadectwo o zmartwychwstaniu. Maria wyznaje: „Widziałam blask chwały Zmartwychwstałego, żywego Pana, pusty grób, aniołów jako świadków, chusty i odzież.” Wielkanocna sekwencja akcentuje mocno Chrystusowe zwycięstwo: „Wódz życia”, „królowanie”, „Król”, „Zwycięzca”.
To szczególne uwypuklenie Chrystusa jako Zwycięzcy znajduje swoje odbicie również w liturgii prawosławnej, a zwłaszcza w symbolice częstokroć umieszczanych na ikonach znaków „IC XC” („Jezus Chrystus”) oraz „NI KA” („zwycięża”).
ks. Bogusław Nadolski TChr
Liturgia.pl
fot. 139904, Jesus Christ | Pixabay (cc)
Zobacz także
Karol Janik
Adwent to oczekiwanie, na które często nas nie stać, nawet mimo świątecznych wyprzedaży. I bynajmniej nie z powodu polskich zarobków, ale z racji słabej wiary. Nie tylko w Boga, ale również w drugiego człowieka i samego siebie. Choć adwent kojarzy nam się głównie ze świętami Bożego Narodzenia i oczekiwaniem na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na Ziemię, to w tym czasie oczekiwać można również wielu innych rzeczy, co zresztą często ma miejsce. Kilka przykładów, żeby nie być gołosłownym.
o. Dariusz W. Andrzejewski CSSp
Zakończony 49. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w kanadyjskim Québec był szczególnym czasem łaski dla tutejszego Kościoła. Był wyjątkową szansą dla młodego i starszego pokolenia, dla całej międzynarodowej rodziny katolików, by wspólnie i w różnych językach trwać na adoracji, na modlitwie i śpiewie, wielbiąc Boga ukrytego w Najświętszej Eucharystii...
o. Albert Wach OCD
Stawianie pytań o zaprogramowanie świętości może przerażać, a nawet rodzić niechęć do Boga. Czuje się w nich bowiem powiew biurokratycznego chłodu, który przez uchylone drzwi wdziera się także do Kościoła i czyni z niego instytucję podobną do innych. Programowanie wszakże kojarzy się z rzeczami tego świata, z ekonomią i polityką, z biznesem i organizowaniem życia społecznego, z komputerami i maszynami do liczenia pieniędzy...
