logo
Poniedziałek, 29 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Hugona, Piotra, Roberty, Katarzyny, Bogusława – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Poniedziałek, 29 kwietnia 2024

V tydzień Okresu Wielkanocnego, I tydzień psałterza 
 

Święto św. Katrzyny Sieneńskiej – dziewicy i Doktora Kościoła, patronki Europy

 

 

Czytania liturgiczne
Poniedziałek. Święto św. Katarzyny ze Sieny, dziewicy i doktora Kościoła, patronki Europy

Nowy lekcjonarz: 1 J 1, 5 – 2, 2; Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8-9. 13-14. 17-18a (R.: por. 1b); Por. Mt 11, 25; Mt 11, 25-30;

Stary lekcjonarz: 1 J 1, 5 – 2, 2; Ps 103, 1-2. 3-4. 8-9. 13-14. 17-18 (R.: por. 1a); por. Mt 11, 25; Mt 11, 25-30;
 
[biały kolor szat]

 


PIERWSZE CZYTANIE (1 J 1, 5 – 2, 2)
Krew Chrystusa oczyszcza nas z grzechu

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła

Najmilsi:
Nowina, którą usłyszeliśmy od Jezusa Chrystusa i którą wam głosimy, jest taka: Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, to mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.
Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika u Ojca – Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8-9. 13-14. 17-18a)

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.
Albo: Alleluja.

Błogosław, duszo moja, Pana, *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

On odpuszcza wszystkie twoje winy *
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby, *
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Miłosierny jest Pan i łaskawy, *
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie zapamiętuje się w sporze, *
nie płonie gniewem na wieki.

Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *
tak Pan się lituje nad tymi, którzy cześć Mu oddają.
Wie On, z czegośmy powstali, *
pamięta, że jesteśmy prochem.

Lecz łaska Pana jest wieczna *
dla Jego wyznawców,
a Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem, *
nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11, 25)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 11, 25-30)
Tajemnice królestwa objawione prostaczkom

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Oto słowo Pańskie.

 
wczoraj
dziś
jutro
 
Refleksja katolika
 
Człowiek pyta:

Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?
Mt 9,11

***

Pieśń nad Pieśniami, 1 i 2
1 Pieśń nad Pieśniami Salomona

Oblubienica:
2 Niech mnie ucałuje pocałunkami swych ust! Bo miłość twa przedniejsza od wina.
3 Woń twych pachnideł słodka, olejek rozlany - imię twe, dlatego miłują cię dziewczęta.
4 Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy! Wprowadź mnie, królu, w twe komnaty! Cieszyć się będziemy i weselić tobą, i sławić twą miłość nad wino; jakże słusznie cię miłują!
5 Śniada jestem, lecz piękna, córki jerozolimskie, jak namioty Kedaru, jak zasłony Szalma.
6 Nie patrzcie na mnie, żem śniada, że mnie spaliło słońce. Synowie mej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic: a ja mej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 O ty, którego miłuje dusza moja, wskaż mi, gdzie pasiesz swe stada, gdzie dajesz im spocząć w południe, abym się nie błąkała wśród stad twych towarzyszy.

Chór:
8 Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza z niewiast, pójdź za śladami trzód i paś koźlęta twe przy szałasach pasterzy.

Oblubieniec:
9 Do zaprzęgu faraona przyrównam cię, przyjaciółko moja.
10 Śliczne są lica twe wśród wisiorków, szyja twa wśród korali.
11 Wisiorki zrobimy ci złote z kuleczkami ze srebra.

Oblubienica:
12 Gdy król wśród biesiadników przebywa, nard mój rozsiewa woń swoją.
13 Mój miły jest mi woreczkiem mirry wśród piersi mych położonym.
14 Gronem henny jest mi umiłowany mój w winnicach Engaddi.

Oblubieniec:
15 O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak piękna, oczy twe jak gołębice!

Oblubienica:
16 Zaiste piękny jesteś, miły mój, o jakże uroczy! Łoże nasze z zieleni.

Oblubieniec:
17 Belkami domu naszego są cedry, a cyprysy ścianami.

Oblubienica:
1 Jam narcyz Saronu, lilia dolin.

Oblubieniec:
2 Jak lilia pośród cierni, tak przyjaciółka ma pośród dziewcząt.

Oblubienica:
3 Jak jabłoń wśród drzew leśnych, tak ukochany mój wśród młodzieńców. W upragnionym jego cieniu usiadłam, a owoc jego słodki memu podniebieniu.
4 Wprowadził mnie do domu wina, i sztandarem jego nade mną jest miłość.
5 Posilcie mnie plackami z rodzynek, wzmocnijcie mnie jabłkami, bo chora jestem z miłości.
6 Lewa jego ręka pod głową moją, a prawica jego obejmuje mnie.

Oblubieniec:

7 Zaklinam was, córki jerozolimskie, na gazele, na łanie pól: Nie budźcie ze snu, nie rozbudzajcie ukochanej, póki nie zechce sama. 

wczoraj
dziś
jutro
 
Komentarz liturgiczny
Sens objawienia

Bóg od wieków objawiał się ludziom w różny sposób. Najpełniej uczynił to przez swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Sensem objawienia nie jest zaspokojenie ludzkiej ciekawości, ale zbawienie, czyli odwrócenie skutków grzechu. Czasem mamy wrażenie, że najwięcej do powiedzenia o Bogu mają ci, którzy posiedli odpowiednią wiedzę i wykształcenie, może nawet mają najwyższe uniwersyteckie tytuły. Tymczasem Pan Jezus zaskakuje nas, mówiąc, że najłatwiej przyjmują Boże objawienie ci, którzy są jak małe dzieci (gr. przymiotnik nēpios). Jesteśmy przyzwyczajeni do tłumaczenia „prostaczkowie”, ale ono jest współcześnie niezrozumiałe. Nēpios to ktoś, kto jest prosty w swoim myśleniu, szczery jak dziecko, niewinny i ufny. Taka postawa człowieka sprawia, iż jest on autentycznie otwarty na Boże słowo, na prawdę, która od Niego pochodzi. W święto Katarzyny ze Sieny mamy doskonały przykład jej życia. Biografowie mówią, że była niepiśmienna, a jednak dyktowała mistyczne traktaty i doradzała papieżom.

Panie Jezu, Twoje słowo mnie pociesza. Zapraszasz obciążonych i utrudzonych do siebie. Przyciągasz swoją łagodnością. Zachęcasz, abym i ja spoczął w Tobie, zostawiając za sobą zmartwienia i troski, i doświadczył ukojenia. Amen.
 
 

Rozważania pochodzą z książki
 
Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
www.edycja.pl
wczoraj
dziś
jutro
 
Refleksja maryjna

Wino dobre i w obfitości!

Ewangelista powtarza trzy razy przymiotnik "dobry": "Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino [...] a gorsze [...] ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory". Może być wino oryginalne, a niesmaczne, tak ze względu na jakość winogron, jak na brak umiejętności przygotowującego je. Jezus wybiera to lepsze, uzyskane z bogactwa, jakie pochodzi z winogron, słońca, ciepła, ziemi, przygotowania, przesączenia. Jezus wybiera tak dla naszego życia, dla pełni naszych wspólnot, jak dla radości kobiety w Kościele i naszym społeczeństwie.

Dobre wino, które Jezus wybiera to również symbol obfitości charyzmatów: żywości i gotowości do służby wyrażanej przez wszystkich ochrzczonych, a w szczególności przez wszystkie kobiety Kościoła. Wina Jezusowego w Kanie Galilejskiej było pod dostatkiem, bez miary: "Sześć stągwi kamiennych, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary" napełnione aż po brzegi. Nasze duchowe życie, naznaczone oschłością i zmęczeniem, w głębi powinno być obfitością Ducha, tryskające winem, które karmi w dzień i w nocy, nie opuszczając nas ani na chwilę: nie można zobaczyć dna szklanki dopiero podanej, a jedna szklanka czystego wina nie może zaspokoić pragnienia!

C. M. Martini

teksty pochodzą z książki: "Z Maryją na co dzień - Rozważania na wszystkie dni roku"
(C) Copyright: Wydawnictwo SALWATOR,   Kraków 2000
www.salwator.com

wczoraj
dziś
jutro
 

Święta Katarzyna ze Sieny (partonka dnia dzisiejszego, 29.IV; dop. red.) miała zwyczaj w duchu najdoskonalszej miłości pielęgnować chorą osobę własnymi rękami, chociaż była przez nią - na pewno za poduszczeniem szatana - stale nienawidzona i tak oczerniana, jak gdyby prowadziła niemoralny tryb życia.

Gdyby ktoś mógł zobaczyć piękno jednej jedynej duszy, ten umarłby sto razy, aby ją ratować. św. Katarzyna ze Sieny

 

Z ‘Dziennika Duchowego' Sługi Bożego ks. Franciszka Jordana (1848-1918),
Założyciela Salwatorianów i Salwatorianek

Modlitwa na dziś
Boże, który sprawiłeś, że św. Katarzyna błyszczy miłością Bożą w rozważaniu Męki Pańskiej i w służbie Twojego Kościoła, spraw, aby Twój lud zjednoczony przez tajemnicę Chrystusa mógł zawsze z radością głosić Jego chwałę. Amen.
 


Patron Dnia



Św. Katarzyna Sieneńska
 
dziewica i doktor Kościoła

Św. Katarzyna przyszła na świat w roku 1347. Od dzieciństwa poświęciła się Bogu. Jednak rodzice koniecznie chcieli wydać ją za mąż i sprzeciwiali się jej pobożnym skłonnościom. Znosiła wszystko mężnie i z radością, ani przez chwilę nie rezygnując z całkowitego oddania się Bogu. W końcu rodzice pozostawili jej wybór dalszej drogi życia. W roku 1365 przywdziała habit III zakonu dominikańskiego. W roku 1374 podczas wielkiej zarazy heroicznie opiekowała się chorymi. Prowadziła głębokie życie wewnętrzne, pełne umartwień, a jednocześnie wywierała wielki wpływ na ówczesne życie publiczne. Za jej sprawą papież Grzegorz XI wrócił z Awinionu do Rzymu. Prowadziła szeroką korespondencję, dyktowała rozprawy duchowe. Umarła w Rzymie 29 kwietnia 1380 roku. Papież Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła.

jutro: św. Piusa V

wczoraj
dziś
jutro