DRUKUJ
 
Wunibald Müller
Co nas naprawdę żywi? W trosce o duchowość zakorzenioną w ziemi
Wydawnictwo Homo Dei
 


Czemu wydajecie pieniądze na to, co was nie nasyci? – pyta prorok Izajasz i kontynuuje: Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a wasza dusza żyć będzie (Iz 55, 2–3). O to właśnie chodzi w tej książce: zdrowa duchowość musi traktować poważnie sytuację człowieka, musi budować na naszych potrzebach, tęsknotach i życzeniach. Opierając się na swoim doświadczeniu teologa i terapeuty oraz na swoich osobistych przeżyciach, Wunibald Müller dodaje odwagi wszystkim poszukującym zakotwiczenia religijności i wiary w swoim codziennym życiu, zabiegającym o duchowość, która naprawdę żywi.

Wunibald Müller – ur. 1950, jest psychologiem dyplomowanym, doktorem teologii, kierownikiem domu rekolekcyjnego opactwa Münsterschwarzach, autorem licznych publikacji.


Spis treści

Wstęp wydawcy polskiego
Przedmowa
Prolog

CZĘŚĆ I W trosce o zdrową duchowość
Rozdział I
Co nas naprawdę żywi
1. Co może być dla nas pożywne w spotkaniu terapeutycznym i duszpasterskim
2. Nie samym chlebem żyje człowiek (Mt 4, 4)
3. Pokarm dla duszy
Rozdział II
Warunki zdrowej duchowości
1. Duchowość przyczyniająca się do zdrowego psychicznie życia
2. Duchowość wkomponowana w koncert całego życia
3. Materiał świata jako gleba konieczna do rozwoju
4. Pozytywny stosunek do zmysłów i zmysłowości
5. Pozytywny stosunek do seksualności
6. Krzepiące relacje
Rozdział III
W trosce o duchowość, która żywi
1. Duchowość zakorzeniona w ziemi
2. Być całkowicie przy sobie życie tu i teraz
3. Chleb na pustkowiu

CZĘŚĆ II Pozostawać w Bożej miłości
Rozdział I
Pozostańcie w mojej miłości
1. Powierzyć się bezwarunkowo swojemu prawdziwemu ja
2. Trwać na co dzień w Bożej miłości
3.Ogromna budowla życia, hierarchii i doktryny obróciłaby się w proch, gdyby miłość ku Bogu zagasła
4. Ukoronowanie swojego samourzeczywistnienia: zjednoczenie z Bogiem
Rozdział II
Wierzysz, że się Bóg zrodził w betlejemskim żłobie; lecz biada ci, jeżeli nie zrodził się w tobie
1. Betlejemski żłóbek we mnie
2. Pozwalam psalmom, by wsiąkały we mnie jak rosa z nieba
3. Jestem naprawdę sobą, gdy trwam w Bożej miłości
4. Sanatio in radice

CZĘŚĆ III Iść własną drogą
Rozdział I
Chwałą Boga jest żyjący człowiek, a życiem człowieka jest oglądanie Boga
1. Głos, który ci mówi: To jest twoja droga
2. Trzeba być tym, kim się jest
3. Nasze ja rodzi się w miłości
4. Odkryję, kim jestem, kiedy zagubię się w Bogu
5. Moim pokarmem jest pełnienie Twojej woli
Rozdział II
Iść swoją drogą
1. Gdy nie żywi mnie już to, co kiedyś mnie żywiło
2. Umrzeć, aby żyć przemieniać się i wzrastać
3. Żywię się swoim celem
Rozdział III
Przełamywać się
1. Przełomy życiowe dokonują się równolegle z wewnętrznym przełamywaniem się
2. Przełamywanie się jako wytrzymywanie
3. Przełamywanie się znaczy samouwalnianie
4. Surrender powierzyć się całkowicie i radykalnie
5. To nie droga jest trudna, lecz to, co trudne, jest drogą
Epilog