logo
Wtorek, 30 kwietnia 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok C - II niedziela po Bożym Narodzeniu

Więcej niż awatar
O. Andrzej Prugar OFMConv 2010-01-03
Syr 24,1-2.8-12;Ef 1,3-6.15-18;J 1,1-18

Żadna istniejąca religia poza biblijną nie zna Wcielenia (łac. incarnatio – ucieleśnienie, wcielenie), która w sposób jedyny i ostateczny odsłaniałaby Mądrość Boga i Jego plan uratowania grzeszników. Wielokrotne wcielenia w religiach niechrześcijańskich mają charakter nie ostateczny, wcielenia muszą być uzupełniane nowymi wcieleniami, w hinduizmie – avatarami.

„Avatar” - słowo zapożyczone z filozofii wschodu robi „karierę” również w świecie internetu - choć  jest to poważny termin w hinduizmie i oznacza wcielenie bóstwa, które zstępuje z nieba na ziemię w postaci ludzkiej, zwierzęcej lub hybrydalnej w celu przywrócenia ładu na ziemi. Tak jak w hinduizmie bóstwo potrzebuje ciągle „innej reprezentacja siebie”, tak w świecie internetu, awatar stając się niejako podpisem np. blogera lub osoby komentującej jakiś tekst - również podlega zmianie (człowiek do wyrażenia siebie, swoich opinii, światopoglądu czy emocji potrzebuje różnych avatarów).

Mądrość Boża „rozbiła namiot w Jakubie” (Syr 24,8), bezcielesno Słowo stało się ciałem czyli człowiekiem (por. J 1,14), konkretną osobą, przyjacielem, bratem, towarzyszem drogi. Nie trzeba „poprawiać” tego, co uczynił Jezus. Możemy i powinniśmy to przyjąć. To Boża Mądrość miedzy nami – Jezus, Bóg – Człowiek. Z jednej strony, dzięki wcieleniu, jesteśmy dalecy w naszej religii od potrzeby mistycyzmu, w którym Bóg i człowiek łączą się tak, że nie ma już różnic – wszystko jest jednym. To wiąże się z utratą tożsamości, wyjątkowości, niepowtarzalności. Z drugiej strony w Jezusie Chrystusie zostaje również przełamany dystans Boga i stworzenia. Mądrość wcielenia Boga, łaska Bożego Narodzenia to ukazanie drogi do najwyższego zjednoczenia przy trwałym zachowaniu różnic pomiędzy Stwórcą a stworzeniem (H. Balthasar).

Wcielenie to cud i dar dla całej ludzkości stęsknionej życia lepszego, odnowionego i ostatecznie ludzkości spragnionej życia wiecznego. Ludzkości poszukującej życia prostszego, ale bardziej sensownego, choćby na innej planecie w harmonii ze wszechświatem, przyrodą. Czy ta tęsknota nie jest również siłą napędową np. wielu scenariuszy filmów fantastycznych. Ostatnio filmu „Avatar”?       

Ten sam Jezus przychodzi do nas nieustannie, pragnie być przyjęty. Jego znaki rozpoznawcze to między innymi: żłobek betlejemski, krzyż, hostia, które nie podlegają zmianie, których On sam nigdy się nie wyrzekł. Tak drogie i bliskie np. dla św. Franciszka. Św. Paweł prosi Boga o mądrość dla uczniów Jezusa, abyśmy głębiej poznawali plan Boży i nasze powołanie (por. Ef 1,3-6.15-18).

Zjednoczony – w komunii świętej – bo z Bogiem, mam objawiać prostotę i bliskość Boga z Betlejem, Jego obecność z nami w cierpieniu (krzyż) i stawać się pokarmem dla spragnionych sensu i obecności Jedynej Miłości (Eucharystia).  

o. Andrzej Prugar OFMConv