Autor: Jurek (---.perm.iinet.net.au)
Data: 2007-05-09 03:32
Wczoraj w skasowanym, a szkoda, watku n/t chrztu pisalem :
1. “Niedawno w blokach poznalem Davida, Chinczyka, gdy go zaprosilem do kosciola powiedzial, ze jest buddysta. Bradzo mnie polubil.
"David, Chinczyk czytajac ze mna urywek Is. 55.1-5 “PRZYJDZCIE DO WODY, CI KTORZY JESTESCIE SPRAGNIENI”, zwrocil uwage na:
“Wolaj do mnie Ojcze i wiedz, ze jestem blisko!
Bede Ojcem dla ciebie!”
pisalem w watku: Od kiedy KK wierzy w Jezusa eucharystycznego?
http://www.katolik.pl/forum/read.php?f=1&i=162869&t=158786
2. “Wczoraj wieczorem gdy otworzyly sie boczne drzwi kosciola, zdziwiony nagle uslyszalem Marcina, odpowiedzialnego naszej wspolnoty. Mowil, ze byl u mnie, chcial ze mna porozmawiac. Wejdz, porozmawiamy – powiedzialem, chyba nie ma lepszego miejsca niz w kosciele. Troche sie zdziwil, ale rozmawialismy dlugo, bo w domu bylem blisko polnocy. Przyszedl sie mnie poradzic co do Neokatechumenatu, o tym, ze moze oddala go od kosciola. M. in. mowilem mu, ze najpierw jest Kosciol, a potem Neokatechumenat, kazdy z nas ma swoja role do spelnienia, trzeba byc soba i chyba najlepiej modlic sie przed tabernakulum, aby brac sily, uczac sie od samego Boga.” Dalej mowilem mu, ze tak jak wszedzie ludzie sie myla, czesto mowia za duzo i bzdury, kiedys n.p. jednej nocy zwrocilem uwage:
· Lenie, gdy w wprowdzeniu do czytania o powolaniu Samuela, gdy Bog wolal SAMUEL! SAMUEL! powiedziala, ze Heli byl ojcem Samuela, ze wlasnie przypadkowo wtedy wczesniej czytalem n/t, wystarczy sie troche przygotowac;
· Matthew, ze HELI byl swietym;
· Ruth, ze Jezusa zmienil imie Piotrowi na Szymona itp.
3. “Wierze, ze Bog do Ciebie mowi, przez corke”
Jak wymowne byly wczoraj czytania na Liturgi Neokatechumenalnej n/t Prorocy:
1. Ap 22, ’16 Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, by wam zaświadczyć o tym, co dotyczy Kościołów.
Jam jest Odrośl i Potomstwo Dawida, Gwiazda świecąca, poranna»*.
17 A Duch* i Oblubienica* mówią:
«Przyjdź!»*
A kto słyszy, niech powie:
«PRZYJDŹ!»
I KTO ODCZUWA PRAGNIENIE, NIECH PRZYJDZIE,
KTO CHCE, NIECH WODY ŻYCIA DARMO ZACZERPNIE.
18 Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi:
jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.
19 A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.
20 Mówi Ten, który o tym świadczy:
«Zaiste, przyjdę niebawem».
Amen. Przyjdź, Panie Jezu!
21 Łaska Pana Jezusa ze wszystkimi!* ‘
2. Rodz 41, ‘1 W dwa lata później faraon miał sen. [Śniło mu się, że] stał nad Nilem. 2 I oto z Nilu wyszło siedem krów pięknych i tłustych, które zaczęły się paść wśród sitowia. 3 Ale oto siedem innych krów wyszło z Nilu, brzydkich i chudych, które stanęły obok tamtych nad brzegiem Nilu. 4 Te brzydkie i chude krowy pożarły siedem owych krów pięknych i tłustych. Faraon przebudził się… 9 Wtedy przełożony podczaszych rzekł do faraona: «DZISIAJ WYZNAM MOJE GRZECHY. 10 Faraon, rozgniewawszy się na swego sługę oddał mnie, a ze mną i przełożonego piekarzy pod straż do domu przełożonego dworzan. 11 I wtedy mieliśmy obaj jednej nocy sen, on inny a ja inny. 12 A był tam z nami pewien młody Hebrajczyk, sługa przełożonego dworzan. Opowiedzieliśmy mu, a on wytłumaczył nam nasze sny, tłumacząc sen każdego z nas. 13 I stało się tak, jak nam je wytłumaczył: mnie przywrócił [faraon] na mój urząd, a jego powiesił».
14 Wtedy faraon kazał wezwać Józefa. Wyprowadzono go więc pospiesznie z lochu, a on, ogoliwszy się oraz zmieniwszy szaty, przyszedł do faraona. 15 Faraon rzekł do Józefa: «Miałem sen, którego nikt nie umie wytłumaczyć. Ja zaś SŁYSZAŁEM, JAK MÓWIONO O TOBIE, ŻE SKORO USŁYSZYSZ SEN, ZARAZ GO WYTŁUMACZYSZ». 16 JÓZEF TAK ODPOWIEDZIAŁ FARAONOWI: «NIE JA, LECZ BÓG DA POMYŚLNĄ ODPOWIEDŹ TOBIE, o faraonie». 17 Faraon zaczął więc opowiadać Józefowi:… A gdy to opowiedziałem wróżbitom, żaden nie potrafił mi wytłumaczyć».
25 Józef rzekł do faraona: «Sen twój, o faraonie, jest jeden. To, co Bóg zamierza uczynić, zapowiedział tobie, faraonie. 26 Siedem krów pięknych - to siedem lat, i siedem kłosów pięknych - to też siedem lat; jest to bowiem sen jeden. 27 Siedem zaś krów chudych i brzydkich, które wyszły za tamtymi, i siedem kłosów pustych i zniszczonych wiatrem wschodnim - to też siedem lat - głodu. 28 To, o czym mówię faraonowi, Bóg uczyni tak, jak pokazał faraonowi. 29 Bo nadejdzie siedem lat obfitości wielkiej w całym Egipcie. 30 A po nich nastanie siedem lat głodu; i pójdzie w niepamięć cała ta obfitość w Egipcie, gdy głód będzie niszczył kraj. 31 Nie będą już wiedzieli o obfitości w tym kraju wskutek głodu, który potem nadejdzie, bo będzie to głód bardzo ciężki. 32 Ponieważ ten sen powtórzył się dwukrotnie, faraonie, Bóg to już postanowił i Bóg niebawem to uczyni… 37 Słowa te podobały się faraonowi i wszystkim jego dworzanom. 38 Rzekł więc faraon do swych dworzan: «Czyż będziemy mogli znaleźć podobnego mu człowieka, który miałby tak jak on ducha Bożego?» 39 A potem faraon rzekł do Józefa: «Skoro Bóg dał ci poznać to wszystko, nie ma nikogo, kto by ci dorównał rozsądkiem i mądrością! 40 Ty zatem będziesz nad moim dworem i twoim rozkazom będzie posłuszny cały mój naród. Jedynie godnością królewską* będę cię przewyższał».
Faraon ustanawiając Józefa rządcą całego Egiptu, 44 rzekł do niego: «Ja jestem faraonem, ale bez twej zgody nikt nie ośmieli się czegokolwiek przedsięwziąć* w całym kraju egipskim», 45 i nadał Józefowi imię Safnat Paneach*. Dał mu też za żonę Asenat, córkę kapłana z On, imieniem Poti Fera. I tak stał się Józef rządcą Egiptu. 46 Józef miał lat trzydzieści, gdy stanął przed faraonem, królem egipskim… 57 Ze wszystkich krajów ludzie przybywali do Egiptu, by kupować zboże od Józefa, gdyż głód po całej ziemi się wzmagał.’
3. 1Sm 3, ‘WIDZENIE SAMUELA
1 Młody Samuel usługiwał Panu pod okiem Helego. W owym czasie rzadko odzywał się Pan, a widzenia nie były częste*. 2 Pewnego dnia Heli spał w zwykłym miejscu. Oczy jego zaczęły już słabnąć i nie mógł widzieć. 3 A światło Boże jeszcze nie zagasło. Samuel zaś spał w przybytku Pańskim, gdzie znajdowała się Arka Przymierza. 4 Wtedy Pan zawołał Samuela, a ten odpowiedział: «Oto jestem». 5 Potem pobiegł do Helego mówiąc mu: «Oto jestem: przecież mię wołałeś». Heli odrzekł: «Nie wołałem cię, wróć i połóż się spać»....
HELI spostrzegł się, że to Pan woła chłopca. 9 Rzekł więc Heli do Samuela: «Idź spać! Gdyby jednak kto cię wołał, odpowiedz: Mów, Panie, bo sługa Twój słucha». Odszedł Samuel, położył się spać na swoim miejscu.
10 Przybył Pan i stanąwszy zawołał jak poprzednim razem: «SAMUELU, SAMUELU!» Samuel odpowiedział: «Mów, bo sługa Twój słucha». 11 Powiedział Pan do Samuela: «Oto Ja uczynię taką rzecz Izraelowi, że wszystkim, którzy o niej usłyszą, zadzwoni w obydwu uszach. 12 W dniu tym dokonam na Helim wszystkiego, co mówiłem o jego domu, od początku do końca. 13 DAŁEM MU POZNAĆ, ŻE UKARZĘ DOM JEGO NA WIEKI ZA GRZECH, O KTÓRYM WIEDZIAŁ: SYNOWIE JEGO BOWIEM ŚCIĄGAJĄ NA SIEBIE PRZEKLEŃSTWO*, a on ich nie skarcił. 14 Dlatego przysiągłem domowi Helego: Wina domu Helego nie będzie nigdy odpuszczona ani przez ofiarę krwawą, ani przez pokarmową».
15 Samuel leżał do rana, potem otworzył bramę przybytku Pańskiego. Obawiał się jednak Samuel oznajmić Helemu o widzeniu. 16 Lecz Heli zawołał Samuela i rzekł: «Samuelu, synu mój!» On odpowiedział i rzekł: «Oto jestem». 17 [Heli] zagadnął: «Co to za słowa, które [Bóg] wyrzekł do ciebie? Niczego przede mną nie ukrywaj! Niechaj ci Bóg to uczyni i tamto dorzuci*, gdybyś ukrył coś przede mną ze słów, które do ciebie powiedział». 18 Samuel opowiedział więc wszystkie te słowa i nic przed nim nie zamilczał. A [Heli] rzekł: «On jest Panem! Niech czyni, co uznaje za dobre»… 21… Heli był bardzo stary, tymczasem jego synowie trwali w złym postępowaniu wobec Pana*.
4. Dn 6, ‘Daniel wrzucony do jaskini lwów. Ostatnio obszernie pisalem w watku: Od kiedy KK wierzy w Jezusa eucharystycznego? http://www.katolik.pl/forum/read.php?f=1&i=163108&t=158786
5. Cala ks. Jonasza ‘…3, Powtórna misja i nawrócenie Niniwy
1 Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: 2 «WSTAŃ, IDŹ DO NINIWY, WIELKIEGO MIASTA, I GŁOŚ JEJ UPOMNIENIE, KTÓRE JA CI ZLECAM». 3 Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan. Niniwa była miastem bardzo rozległym* - na trzy dni drogi. 4 Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona»*. 5 I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post* i oblekli się w wory od największego do najmniejszego. 6 Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Wstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, oblókł się w wór i siadł na popiele*. 7 Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie co następuje: «Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. 8 Niech obloką się w wory - <ludzie i zwierzęta> - niech żarliwie wołają do Boga! Niech każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą [popełnia] swoimi rękami. 9 Kto wie, może się odwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, a nie zginiemy?» 10 ZOBACZYŁ BÓG CZYNY ICH, ŻE ODWRÓCILI SIĘ OD SWOJEGO ZŁEGO POSTĘPOWANIA*. I ULITOWAŁ SIĘ BÓG NAD NIEDOLĄ, KTÓRĄ POSTANOWIŁ NA NICH SPROWADZIĆ, I NIE ZESŁAŁ JEJ.
6. Mt 3, ‘1 W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: 2 «NAWRÓĆCIE SIĘ, BO BLISKIE JEST KRÓLESTWO NIEBIESKIE». 3 Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi:
Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki!*
4 Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. 5 Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. 6 Przyjmowano od niego CHRZEST W RZECE JORDAN, wyznając przy tym swe grzechy.
7 * A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? 8 Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, 9 a nie myślcie, że możecie sobie mówić: "Abrahama mamy za ojca", bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. 10 Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. 11 Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. ON WAS CHRZCIĆ BĘDZIE DUCHEM ŚWIĘTYM I OGNIEM. 12 Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».
CHRZEST JEZUSA*
13 Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. 14 Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» 15 Jezus mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe*». Wtedy Mu ustąpił. 16 A GDY JEZUS ZOSTAŁ OCHRZCZONY, NATYCHMIAST* WYSZEDŁ Z WODY. A OTO OTWORZYŁY MU SIĘ NIEBIOSA I UJRZAŁ DUCHA BOŻEGO ZSTĘPUJĄCEGO JAK GOŁĘBICĘ I PRZYCHODZĄCEGO NA NIEGO. 17 A GŁOS Z NIEBA MÓWIŁ: «TEN JEST MÓJ SYN UMIŁOWANY, W KTÓRYM MAM UPODOBANIE».
7. Lk 4, ‘16 Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. 17 Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane:
18 * DUCH PAŃSKI SPOCZYWA NA MNIE, PONIEWAŻ MNIE NAMAŚCIŁ I POSŁAŁ MNIE, ABYM UBOGIM NIÓSŁ DOBRĄ NOWINĘ, WIĘŹNIOM GŁOSIŁ WOLNOŚĆ, A NIEWIDOMYM PRZEJRZENIE; ABYM UCIŚNIONYCH ODSYŁAŁ WOLNYMI, 19 ABYM OBWOŁYWAŁ ROK ŁASKI OD PANA.
20 Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. 21 Począł więc mówić do nich: «DZIŚ SPEŁNIŁY SIĘ TE SŁOWA PISMA, KTÓREŚCIE SŁYSZELI». 22 A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Józefa?»’
Jurek
|
|
Re: W jaki sposob Bóg nam odpowiada? nowy
Re: W jaki sposob Bóg nam odpowiada? nowy
