Autor: B. (---.acn.waw.pl)
Data: 2009-07-23 11:35
Nie mamy podstaw, aby stwierdzić to, co powiedział Twój kolega.
"W tym samym czasie przyszli niektórzy i donieśli Mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie" Łk 13, 1-5.
Podczas II wojny światowej ginęli ludzie różnych narodowości. Ogółem w wyniku okupacji hitlerowskiej zginęło 6.028.000 obywateli polskich. W akcji tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej wyniszczono lub zgładzono w miejscach zamieszkania, gettach, obozach i ośrodkach eksterminacji 2,7 mln Żydów - obywateli polskich. Ziemie polskie stały się również cmentarzyskiem dla setek tysięcy ludzi ze wszystkich krajów Europy, a także krajów zamorskich (poniżej cytuję Ci tekst, z którego pochodzą te dane).
"ZBRODNIE HITLEROWSKIE W POLSCE 1939 -1945
/.../ Jednym z celów zbrodniczej doktryny hitlerowskiej było zniszczenie Polski i wytępienie narodu polskiego, przede wszystkim inteligencji i ludzi społecznie aktywnych /.../.
W październiku 1939 r. H. Himmler został Komisarzem Rzeszy dla Umocnienia Niemczyzny; zadaniem tego urzędu było stworzenie nowych obszarów kolonizacyjnych dla Niemców przez wysiedlanie ludności polskiej, początkowo z ziem wcielonych do Rzeszy, a następnie również z terenów Generalnej Guberni. Hitlerowcy zamierzali wysiedlić z ziem wcielonych ok. 3.000.000 Polaków, wysiedlono 1.200.000; na miejsce wysiedlonych sprowadzono ok. 1 mln Niemców spoza granic Rzeszy. Dokonano również licznych wysiedleń ludności Generalnej Guberni, głównie z Zamojszczyzny; wysiedleniami zajmowała się m.in. Centrala Przesiedleńcza w Łodzi (kierowana przez H. Krumeya), której podlegała sieć obozów przesiedleńczych. Ogółem w latach okupacji dokonano wysiedleń 2.478.000 obywateli polskich, w warunkach, które spowodowały śmierć wielu osób; akcje wysiedleńcze połączone były z całkowitą konfiskatą mienia przesiedlanych.
Hitlerowcy przeprowadzali tzw. Intelligenzaktionen - akcje aresztowania i wyniszczania inteligencji polskiej; 6 Xl 1939 r. aresztowano i wysłano do obozu koncentracyjnego w Sachsenchausen 182 profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, wielu z nich zginęło; zarządzona przez H. Franka akcja A-B (Ausserordentliche Befriedungsaktion) z maja i czerwca 1940 r. pociągnęła za sobą 3.500 ofiar przedstawicieli inteligencji polskiej. /.../
Narzędziem hitlerowskiego ludobójstwa były przede wszystkim obozy hitlerowskie, głównie - Oświęcim, Majdanek, Stutthof, Treblinka, Bełżec, Sobibór, Płaszów, oraz więzienia - Pawiak w Warszawie, Montelupich w Krakowie, Zamek w Lublinie, Rotunda w Zamościu, Fort VII w Poznaniu i wiele innych. Okupanci dokonywali na ziemiach polskich indywidualnych i masowych egzekucji (Palmiry, Szpęgawsk, Firlej i Wincentów k. Radomia, lasy pod Lublinem itd.), wrzucali ofiary do dołów z wapnem, dusili gazami spalinowymi, mordowali w gettach i katowniach gestapo, wynaleźli i rozbudowali system komór gazowych, palili ludzi żywcem wraz z zabudowaniami, mordowali podczas pacyfikacji (Aleksandrów, Borów, Józefów, Jamy, Jabłoń-Dobki, Kitów, Krassowo-Częstki, Lipniak Majorat, Łążek, Michniów, Milejów, Rajsk, Różaniec, Skłoby, Smołigów, Sochy, Szczecyn, Złoczew) i wysiedleń (Zamojszczyzna), uśmiercali chorych i starców (akcja eutanazji); wielu Polaków stracono na mocy bezprawnych wyroków sądów specjalnych. W akcji tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej wyniszczono lub zgładzono w miejscach zamieszkania, gettach, obozach i ośrodkach eksterminacji 2,7 mln Żydów - obywateli polskich; za udzielanie pomocy Żydom karano śmiercią. Podczas Powstania Warszawskiego dokonano masowej rzezi ludności cywilnej. Hitlerowcy prowadzili próby nad przemysłowym wykorzystaniem ciał zamordowanych ofiar, m.in. przez używanie ich włosów jako surowca w przemyśle odzieżowym i produkcję mydła z tłuszczu ludzkiego. Szczególnej zbrodni dokonali przeciwko dzieciom - przez odłączanie ich od rodziców, wysyłanie do obozów, zamykanie w gettach; spośród ok. 200.000 odebranych rodzicom w celach germanizacyjnych dzieci polskich powróciło po wojnie do kraju około 15%; ogółem w wyniku terroru hitlerowskiego zginęło ponad 2.000.000 polskich dzieci i młodzieży.
W celu biologicznego osłabienia ludności polskiej hitlerowcy zdegradowali ją do roli niewolników, wprowadzili konfiskatę polskiej własności, pracę niewolniczą, głodowe racje żywnościowe itp.; do prac niewolniczych wywieziono ok. 2,5 mln Polaków. Okupanci wraz z likwidacją szkolnictwa i działalności kulturalnej dokonali grabieży i dewastacji pracowni naukowych, bibliotek i archiwów, zbiorów dzieł sztuki i muzeów. Rabowali i niszczyli gospodarkę, podczas odwrotu swej armii stosowali politykę spalonej ziemi.
Mimo wysiłków hitlerowców, zmierzających do zatarcia śladów zbrodni, odnaleziono po wojnie setki masowych mogił w lasach, żwirowniach, w pobliżu obozów pracy itp. Ogółem w wyniku okupacji hitlerowskiej zginęło 6.028.000 obywateli polskich; ziemie polskie stały się również cmentarzyskiem dla setek tysięcy ludzi ze wszystkich krajów Europy, a także krajów zamorskich.
Zbrodnie hitlerowskie w Polsce ścigane są na mocy dekretu z 31 VIII 1944 r. o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy oraz ustawy Sejmu PRL z 22 IV 1964 r. w sprawie wstrzymania biegu przedawnienia w stosunku do sprawców najcięższych zbrodni hitlerowskich. Badaniem zbrodni hitlerowskich popełnionych w Polsce i na narodzie po!skim oraz ściganiem ich sprawców zajmowała się powołana dekretem KRN z 10 XI 1945 r. Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w-Polsce. Opiekę nad miejscami męczeństwa sprawuje Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa. Na wniosek Polski ONZ przyjęła Konwencję o nieprzedawnieniu zbrodni wojennych i zbrodni przeciw ludzkości (1968 r.).
WOJENNE STRATY POLSKI 1939-1945
/.../ Jak wynika z ogłoszonego w 1947 r. Sprawozdania Biura Odszkodowań Wojennych przy Prezydium Rady Ministrów w przedmiocie strat i szkód wojennych Polski [w latach II wojny światowej] 1939-1945 ogółem utraciło życie 6.028.000 obywateli polskich, w tym wskutek bezpośrednich działań wojennych - 644.000 (straty wojska 123 tys., ludności cywilnej - 521 tys.), wskutek terroru okupanta - 5.384.000. Niezależnie od tych strat w okresie wojny urodziło się o 1.215 tys. dzieci mniej niż powinno się było urodzić; kalectwem dotkniętych zostało 590 tys. osób; na gruźlicę ponad przeciętną normę zachorowań z 1939 r. zachorowało 1.140 tys. osób. Ponad 5 mln osób zostało bezpośrednio dotkniętych terrorem; obozy i więzienia hitlerowskie przetrwało 863 tys. obywateli polskich; do prac niewolniczych zostało wywiezionych 2.460 tys.; wysiedlono 2.478 tys. /.../
Źródło: Mała Encyklopedia Powszechna PWM, Warszawa, wydanie I, 1970 r.
|
|
