Autor: Tionne (---.ssp.dialog.net.pl)
Data: 2014-11-21 14:08
Ufać pomimo wszystko Bogu. Ważne, żeby było to systematyczne, bez względu czy jest dobrze czy źle. Nawet gdy nic nie czujesz módl sie zawsze o wole Bożą. Chodzi o twoją decyzję, że -->chcesz wierzyć. A tzn, że już jest jakby początek drogi z Bogiem. Bo pragniesz tego i to jest juz dobre i pociąga za sobą dalej konkretne czyny na drodze wiary tj: modlitwa, sakramenty, wypełnianie dekalogu, Pismo św.
Kilka cytatów z 'Dzienniczka' św. Siostry Faustyny na temat ufności Bogu:
Łaski z Mojego miłosierdzia czerpie się jednym naczyniem, a nim jest – ufność. Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma. (Dz. 1578).
Im większa nędza, tym większe ma prawo do miłosierdzia Mojego, a [namawiaj] wszystkie dusze do ufności w niepojętą przepaść miłosierdzia Mojego, bo pragnę je wszystkie zbawić. Zdrój miłosierdzia Mojego został otwarty na oścież włócznią na krzyżu dla wszystkich dusz – nikogo nie wyłączyłem (Dz. 1182).
Najwięksi grzesznicy dochodziliby do wielkiej świętości, gdyby tylko zaufali Mojemu miłosierdziu (Dz. 1784).
Prędzej niebo i ziemia obróciłyby się w nicość, aniżeliby duszę ufającą nie ogarnęło miłosierdzie Moje (Dz. 1777).
Dusza, która zaufa Mojemu miłosierdziu, jest najszczęśliwsza, bo Ja sam mam o nią staranie (Dz. 1273).
Kiedy dusza zbliża się do Mnie z ufnością, napełniam ją takim ogromem łaski, że sama w sobie tej łaski pomieścić nie może, ale promieniuje na inne dusze (Dz. 1074).
Wszystko, co istnieje, jest zawarte we wnętrznościach Mojego miłosierdzia głębiej niż niemowlę w łonie matki. Jak boleśnie rani Mnie niedowierzanie Mojej dobroci. Najboleśniej ranią Mnie grzechy nieufności (Dz. 1076).
Zachęcaj dusze, z którymi się stykasz, do ufności w nieskończone miłosierdzie Moje. O, jak bardzo kocham dusze, które Mi zupełnie zaufały – wszystko im uczynię (Dz. 294).
Ktokolwiek się zbliży do ciebie, niech nie odejdzie bez tej ufności w miłosierdzie Moje, której tak bardzo pragnę dla dusz (Dz. 1777).
Najmilsza Mi jest dusza ta, która wierzy mocno w dobroć Moją i zaufała Mi zupełnie; obdarzam ją swoim zaufaniem i daję jej wszystko, o co prosi (Dz. 453).
Szczęśliwa dusza, która zaufała Twej dobroci i zdała się całkowicie na miłosierdzie Twoje, dusza jej napełniona pokojem miłości, wszędzie jej bronisz, jako dziecię swoje (Dz. 1652).
Nie rozumiem, jak można nie ufać Temu, który wszystko może; z Nim wszystko, a bez Niego – nic. On Pan, nie pozwoli i nie dopuści zawstydzenia dla tych, którzy całą swoją w Nim położyli (Dz. 358).
Kto ufa miłosierdziu Mojemu, nie zginie, bo wszystkie sprawy jego Moimi są, a nieprzyjaciele rozbiją się u stóp podnóżka Mojego (Dz. 723).
|
|
