logo
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Nowy temat  |  Spis tematów  |  Przejdź do wątku  |  Wyświetlaj drzewo  |  Szukaj 
 Nowszy wątek  |  Starszy wątek
 Nie mam przyjaciół.
Autor: Aga (---.play-internet.pl)
Data:   2016-09-24 21:11

Może zabrzmi to dziwnie, ale nie mam przyjaciół. Owszem mam wielu znajomych, ludzi z którymi wymieniam się codzienną uprzejmością typu "dzień dobry", "ładna pogoda", ale nigdy nie przeradza się to w bliższą relację. Staram się być otwarta, serdeczna w kontaktach z innymi, uczynna, jednak mam wrażenie, że ludzie mnie omijają. Wciąż staram się odnaleźć źródło, w czym tkwi przyczyna. Modlę się do najwyższego Boga. Niestety, modlitwy nie są wysłuchane, a wręcz jest jeszcze gorzej. Samotność mnie dobija, mam bardzo niską samoocenę, tracę wiarę w siebie. Czy Pan Bóg kiedyś mnie wysłucha? Czy da mi jakąś wskazówkę? Może to infantylne pytanie, ale nie wiem jak robią to inni. Może moje oczekiwania są zbyt duże i mylę się co do ludzi? Może tej przyjaźni wcale nie muszą doświadczyć wszyscy.
Odpowiedz na tę wiadomość
 Re: Nie mam przyjaciół.
Autor: 77 (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data:   2016-10-04 11:24

Skąd wiesz, że modlitwy nie są wysłuchane? Bo się natychmiast nie spełniły? Czasem warto poczekać na Boży dar, żeby go docenić.
Z doświadczenia wielu osób wiem, że najbardziej otwarte osoby na przyjaźń można spotkać w wolontariatach.
Nie każdy chce czy umie się przyjaźnić. Jest sporo osób zamkniętych z powodu trudnych doświadczeń z innymi.
Przyjaźń, mam wrażenie, że zawsze przychodzi znienacka, zaskakuje.
Zdarza się też, że przyjaciele zawodzą - ale - przyjaciołom się wybacza, bo między innymi na tym polega darmowa przyjaźń. Przyjaciel to ktoś z kim patrzy się w jednym kierunku, ktoś kto umie nam towarzyszyć i komu ja umiem towarzyszyć. Rozczarowania bywają, bo ludzie są inni od nas samych. Te różnice czasem mogą ubogacić naszą przyjaźń, a czasem doprowadzić do ochłodzenia relacji.
Odpowiedz na tę wiadomość
 Re: Nie mam przyjaciół.
Autor: Ina (---.zamosc.mm.pl)
Data:   2016-10-05 09:55

Jeśli masz jakieś hobby, spróbuj znaleźć ludzi zainteresowanych tym samym.
Pomyślałam też o poszukaniu wspólnot w parafiach. Wspaniałych ludzi nalazłam w turystyce. Nie są to przyjaciele, ale dobrzy znajomi, którzy się szanują i lubią. Szanujemy i lubimy też naszego Księdza Kapelana. On też troszczy się o nas. Ze wspólnotą nie mam dobrych doświadczeń. Kiedy byłam bardzo chora i dłużej przebywałam w szpitalu, zapomnieli o mnie i zostawili. Poszukaj i popytaj, znajdziesz wspaniałych ludzi.
Odpowiedz na tę wiadomość
 Re: Nie mam przyjaciół.
Autor: maaja (---.220.109.55.umts.static.t-mobile.pl)
Data:   2016-10-06 14:09

W moim - już dość długim - życiu miałam sporo bliższych relacji. Szczere rozmowy, sygnały sympatii i pamięci. I co? Większość z nich nie przetrwała. Gdy patrzę wstecz i widzę te wszystkie twarze, to myślę, jaki piękny byłby z tego krąg przyjaciół. Ale go nie ma. Zawsze "miałam czas". Inni go "nie mieli". Zawsze byłam gotowa spotkać się, napisać. Inni mieli widocznie inne priorytety. Coraz rzadsze spotkania nadwątlały relacje, potem ona kruszyła się i zanikała. A jako że nie mam rodziny - mam męża i dzieci, ale nie mam rodzeństwa, kuzynostwa, wujków, cioć i pociotków, przyjaciele mogli stać się moja rodziną. Tak się nie stało. I też nie wiem dlaczego. I też się modlę. Wierzę w sens, który widzi Pan Bóg, ale po ludzku zwyczajnie cierpię. Walczę z niska samooceną, bo przychodzą myśli, że gdybym była "lepsza", toby tak się nie stało.
Nie mam dla Ciebie, Ago, dobrej rady. Współczuję Ci. Trzymaj się Boga. Nawet jeśli teraz tego nie widzimy, w Nim są wszystkie odpowiedzi, a przede wszystkim On jest Miłością. W końcu wszyscy w Nim odpoczniemy. Życzę Ci ukojenia serca, a także przyjaciół. Nie myśl o sobie źle.
Odpowiedz na tę wiadomość
 Re: Nie mam przyjaciół.
Autor: 7218 (---.adsl.inetia.pl)
Data:   2016-10-06 15:49

Wskazówka z Czterech miłości C.S.Lewisa:
"Dlaczego ci żałośni ludzie, którzy "po prostu chcieliby mieć przyjaciół", nigdy nie mogą ich znaleźć. W samą naturę przyjaźni wpisane jest to, że musimy chcieć czegoś więcej niż samego przyjaciela. Kiedy na pytanie: "Czy widzisz tą samą prawdę co ja?" musimy odpowiedzieć: "Nic nie widzę i nic mnie to nie obchodzi, ja tylko szukam przyjaciela", w takiej sytuacji nie może być mowy o przyjaźni, choć oczywiście nie jest wykluczone, że pojawi się przywiązanie. W takiej sytuacji przyjaźń po prostu nie znajdzie punktu oparcia - a przyjaźń musi się na czymś opierać, nawet jeśli jest to pasja związana z grą w domino czy hodowlą białych myszek. Ten, kto nie ma nic, niczym nie może się podzielić; z kogoś, kto się nigdzie nie wybiera nie będzie współtowarzysza podróży."

Nie da się od tak znaleźć kogoś, kogo od jutra będziemy nazywać przyjacielem. Do tego potrzeba czasu i mocnego charakteru - choćby po to, żeby nie chcieć sobie zawłaszczyć drugiego człowieka i nie obrażać się, kiedy ten ktoś nie ma dla nas czasu.
Ja gdybym szukała przyjaciela (choć uważam, że przyjaciół się nie szuka) to na początek zastanowiłabym się czym jest dla mnie przyjaźń i czego od takiej relacji oczekuję. Potem usunęłabym 9/10 z tych oczekiwań ;)
Odpowiedz na tę wiadomość
 Re: Nie mam przyjaciół.
Autor: Bogumiła z Krakowa (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data:   2016-10-06 19:17

Zaprzyjaźnij się ze św. Tereską od Dzieciątka Jezus:

"Tkliwe i wrażliwe serce Teresy odczuwało, jak tyle innych, potrzebę by kochać i być kochaną... Będąc na pensji „usiłowała za przykładem kilku panienek przywiązać się do jednej z nauczycielek, ale się jej to nie udawało” (rozdz. IV, str. 63). Czyż nie była to odpowiedź na jej codzienną modlitwę: „O Jezu! obróć mi w gorycz wszystkie pociechy doczesne!”
W tym okresie życia zaprzyjaźniła się z jedną z koleżanek, lecz wkrótce przyjaźń została zerwana, a Teresa, poznawszy próżność i niestałość uczuć ludzkich, zawołała:
„Jakżeż Bogu dziękuję, że goryczą zaprawił mi ziemską przyjaźń! Z sercem, jak moje, wrażliwym, byłabym pozwoliła złapać się i obciąć sobie skrzydła; a wtedy jakże mogłabym wzlatać i odpoczywać?” (rozdz. IV, str. 64).
Przyznaje jednak, że „w opuszczeniu od stworzeń, miewała chwile smutku...”
– Wtedy także jej sposobem przeciwdziałania była modlitwa: „Szłam, mówi, do kaplicy, na chórek i w tych cichych nawiedzinach znajdowałam jedyną pociechę."
(Vox Domini 4/2007)
Odpowiedz na tę wiadomość
Nowy temat  |  Spis tematów  |  Przejdź do wątku  |  Wyświetlaj drzewo  |  Szukaj 
 Odpowiedz na tę wiadomość
 Twoje imię:
 Adres e-mail:
 Temat:
 Przepisz kod z obrazka:
  

Redakcja Serwisu Katolik.pl moderuje (sprawdza przed opublikowaniem) wszystkie zamieszczane na Forum wpisy. Dlatego treści niezgodne z prawdą i nauką Kościoła Katolickiego nie będą publikowane. Bardziej szczegółowe odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania znajdują się w odpowiednich działach tematycznych naszego serwisu (linki po lewej stronie) oraz w dziale ZANIM ZAPYTASZ.


Powered by www.Phorum.org