Autor: Ali (---.net.brewet.pl)
Data: 2021-10-21 18:12
Witajcie, nakre¶lę Wam swoj± sytuację, nie potrafię obiektywnie na to spojrzeć. Targaj± mn± silne emocje, smutek, rozgoryczenie, rozpacz. Lata mijaj±, a nie potrafię sobie z tym poradzić. Poznałam mężczyznę, byłam dziewic±, również ze względów religijnych. On o tym wiedział, ale kiedy¶ to wy¶miał. Rozpocz±ł współżycie bez mojej zgody, mimo tego, że umawiali¶my się na pewne granice i przez niemalże rok udawało się je zachowywać. Pocz±tkowo nawet się cieszyłam, że tak się stało, że zdecydował za mnie, bo ja bym się nie zdobyła na to, a miałam wtedy kryzys wiary w sens dziewictwa. Gdyby mnie się spytał o zdanie powiedziałabym mu, że nie chcę rozpoczynać współżycia, głównie dlatego, że mnie przedmiotowo traktował i już wtedy to czułam. 2 tygodnie póĽniej on zerwał ze mn± kontakt. Okazało się jeszcze, że zaraził mnie chorob± weneryczn±. Poczułam się oszukana, wykorzystana. Minęło kilka dobrych lat, a ja dalej my¶l±c o tym płaczę. Czasami nie przesypiam nocy. Jest mi bardzo przykro. Nie mam kontaktu z tym człowiekiem, choć wci±ż go kocham. Cierpię. Nie potrafię się otworzyć na nikogo nowego. Niszczy mi to życie. Wyprowadziłam się z tego miasta, w którym się to stało, ale kilka razy w roku tam przyjeżdżam i wszystkie wspomnienia do mnie wracaj±, a on ¶ni mi się wtedy po nocach. Byłam tam w miniony weekend i jestem w totalnej rozsypce. Przepłakałam cał± 6h drogę powrotn± i od dwóch dni jestem bardzo smutna. Nie mogę całe życie uciekać. Jestem osob± zamknięt± w sobie, nie potrafię mówić o emocjach, problemach. Problemy na co dzień skrywam za u¶miechem. Ludzie my¶l±, że jestem szczę¶liwa, a w ¶rodku pęka mi serce. Co ja mam zrobić? Nie nadaję się na terapię, nie jestem w stanie o tym rozmawiać, a bardzo mnie męczy sytuacja. Nie wiem czy moje reakcje s± adekwatne do sytuacji, ale jestem wrażliwa i to, co się stało od kilku lat rujnuje mi życie i szanse na poznanie kogo¶. Będę wdzięczna za wszelkie porady i spojrzenie z boku.
|
|
