Balladyny, Lilli, Mariana, Piusa, Donata – wyślij kartkę
Kwiecień 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Święta, święta i… no właśnie – i co dalej?
Czy umiemy przeżywać radość zmartwychwstania?
Nie, to wbrew pozorom nie polega wcale na tym, żeby się cały czas cieszyć, żeby cały czas tańczyć i śpiewać (choć trochę - warto). Radość jest sprawą bardzo poważną.
I tak jak w czasie Wielkiego Postu mamy ogromną pomoc w postaci wielkopostnych nabożeństw, rekolekcji i ogólnego klimatu nawracania się i pokuty, tak w okresie wielkanocnym zostają nam tylko resztki mazurków i sałatki jarzynowej.
Nawet tradycyjne pieśni wielkanocne często – niestety – brzmią tak, jakby można je było śpiewać również na pogrzebie (co swoją droga byłoby dobrą praktyką – to właśnie na pogrzebie jak nigdy potrzebujemy przypomnienia o tym, że zmartwychwstanie Chrystusa wyzwoliło nas od śmierci)
A ja mam cały czas nieodparte wrażenie, że umiejętność radowania się ze zmartwychwstania Chrystusa jest ważniejsza niż umiejętność wynajdowania sobie praktyk pokutnych. Odnajdywanie w sobie głębokiej, Bożej radości jest co najmniej tak samo ważne (a może nawet ważniejsze..?) niż uświadamianie sobie co i rusz, swojej własnej grzeszności.
Tak. Jesteśmy grzesznikami. Warto mieć tego świadomość. Ale bez Bożej radości, bez pewności, że jest nadzieja i że Chrystus Pan te nasze liczne grzechy zabrał i nas od nich uwolnił - bez tego wszystkiego ta świadomość będzie nas niszczyć i dołować, a nie zbliżać do Boga.
"Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi." (Kol 3, 1-2)
Agnieszka Ruzikowska
Dlaczego narody się buntują, czemu ludy knują daremne zamysły?
Ps 2:1
Mężowie, dokąd będziecie sercem ociężali? Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa?
Ps 4:3
***
Nauki Agura, Prz 30
1. Słowa Agura, syna Jake z Massa. Mowa tego człowieka do Itiela, do Itiela i Ukala.
2. Jestem najgłupszy z ludzi, nie mam ludzkiej zdolności,
3. nie nabyłem mądrości, wiedza Świętego mi obca.
4. Kto wstąpił do nieba i zstąpił? Kto zebrał wiatr w swoje garście? Kto wody owinął płaszczem? Kto krańce ziemi utworzył? Jakie jest jego imię? - A jakie syna? Wiadomo ci może?
5. Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.
6. Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.
7. Proszę Cię o dwie rzeczy, nie odmów mi - proszę - nim umrę:
8. Kłamstwo i fałsz oddalaj ode mnie, nie dawaj mi bogactwa ni nędzy, żyw mnie chlebem niezbędnym,
9. bym syty nie stał się niewiernym, nie rzekł: A któż jest Pan? lub z biedy nie począł kraść i imię mego Boga znieważać.
10. Nie oczerniaj sługi przed panem, by cię nie przeklął, byś nie poniósł kary.
11. Jest plemię, co ojcu złorzeczy i matce nie chce błogosławić.
12. Jest plemię w swych oczach niewinne, a nie jest obmyte z brudów.
13. Jest plemię o wzroku wyniosłym, powieki ma w górę wzniesione.
14. Jest plemię o zębach jak miecze, o zębach trzonowych jak noże, by wygryźć uciemiężonych z kraju, a spośród ludzi nędzarzy.
Zbiór bezimienny, Prz 30
15. Pijawka ma dwie córki: Przynieś! Przynieś! Trzy rzeczy są nigdy nie syte, cztery nie mówią: Dość:
16. Szeol, niepłodne łono, ziemia wody niesyta, ogień, co nie mówi: Dość.
17. Oko, co ojca wyśmiewa, gardzi posłuchem dla matki - niech kruki nad rzeką wydziobią lub niech je zjedzą orlęta!
18. Trzech rzeczy pojąć nie mogę, a czterech nie znam:
19. drogi orła po niebie, drogi węża po skale, drogi okrętu po morzu, drogi mężczyzny u młodej kobiety.
20. Tak postępuje cudzołożnica: zjadła, obtarła swe usta i rzekła: źle nie zrobiłam.
21. Pod trzema rzeczami drży ziemia i czterech znieść nie może:
22. pod niewolnikiem, gdy królem zostanie; pod głupcem, gdy je do syta;
23. pod pogardzaną, gdy żoną i panią zostanie; pod sługą - dziedziczką po pani.
24. Są na ziemi cztery istoty małe, lecz najrozumniejsze z mądrych:
25. lud mrówczy, chociaż bez siły, a w lecie nazbiera żywności;
26. góraliki, lud wprawdzie niemocny, ale w skale mieszkania zakłada;
27. szarańcza, która choć nie ma króla, cała wyrusza w porządku;
28. jaszczurka, co nie da się schwycić rękami, a mieszka w pałacach królewskich.
29. Trzy rzeczy krok mają wspaniały, a cztery chód mają wyniosły:
30. lew najdzielniejszy wśród zwierząt, przed niczym się nie cofa;
31. kogut, co dumnie chodzi wśród kur; koń bojowy lub kozioł, i król, z którym jest lud [jego].
32. Bezmyślnie uniosłeś się dumą? Po namyśle - rękę na usta!
33. Bo uciskanie mleka daje masło, uciskanie nosa wywoła krew, uciskanie gniewu - wywoła kłótnie.
***
IMIĘ
Jakie na przyszłym świecie będziesz nosić imię?
Imię Ojca, który cię do rodziny przymie.
Adam Mickiewicz
Patron Dnia
Św. Pius V
papież
Michał Ghislieri zwany Aleksandrinus urodził się we Włoszech w roku 1504. Mając zaledwie 15 lat, przywdział habit dominikański. W roku 1528 otrzymał święcenia kapłańskie i zaczął wykładać teologię i filozofię. W roku 1556 papież Paweł IV mianował go biskupem połączonych diecezji Nepi i Sutri w państwie papieskim. W roku 1557 ten sam papież podniósł go do godności kardynała; Pius IV następca Pawła IV od roku 1559, przeniósł go do diecezji Mondori w Piemoncie. NA konklawe zwołanym po śmierci Piusa IV w roku 1566 św. Karolowi Boromeuszowi udało się zjednoczyć wszystkich, aby oddali głosy na kardynała Aleksandrinusa. Nowy papież przybrał imię Piusa V. W swej posłudze na Stolicy apostolskiej odznaczał się wielką gorliwością, wcielając w życie dekrety Soboru Trydenckiego. Opublikował księgi liturgiczne, którymi Kościół rzymski posługiwał się przez 400 lat. Zwalczał protestantyzm we Francji i w Rzeszy, zreformował oficjalne nabożeństwo liturgiczne Kościoła, potępiał zbytkowe życie wyższego kleru, nałożył beneficjatom (biskupom i proboszczom) obowiązek rezydencji, tj. stałego przebywania na terenie diecezji bądź parafii. Umarł w Rzymie 1 maja 1572 roku.
jutro: św. Józefa
