Autor: xc (---.adsl.inetia.pl)
Data: 2014-03-19 09:40
Po pierwsze trzeba sobie uświadomić, że to nie jest miłość. Co jest? Nie wiem, nie siedzę w Pani głowie i nie jestem Pani psychologiem.
Miłość to zjawisko zwrotne. Jak kocham ciebie, ty kochasz mnie, my się kochamy. O to przynajmniej chodzi w miłości, którą określa się słowem "eros' lub "amor".
Nie można erotycznie kochać samego siebie, nie można erotycznie kochać kogoś bez jego reakcji zwrotnej. To rodzaj gwałtu uczynionego na bliźnim. Tak. Jeśli my erotycznie kochamy kogoś a ten ktoś nie odbiera naszej miłości, nie odpowiada na nią, a my w dalszym ciągu nastajemy na niego z naszą miłością, to tę drugą osobę de facto gwałcimy, ocieramy się o jakąś perwersję.
Wiem o czym mówię, bo kiedyś przeszedłem coś podobnego. Kochałem do szaleństwa kobietę a ona nie przyjmowała mojej miłości. Długo trwało to nim zrozumiałem, że tak się nie da, że robię jej krzywdę i robię krzywdę sobie. A jak można robić krzywdę komuś kogo się kocha? No nie można, więc albo mu się nie robi krzywdy albo się go nie kocha. Trzeba wybierać, nie ma czegoś po środku. Wybrałem i długo lizałem rany. W zasadzie nie zalizałem ich do końca. Wracają do mnie, tkwiące w moje podświadomości. Pojawiają się pod postacią snów, tak jak ostatniej nocy. Tak to głęboko tkwi. Im wcześniej człowiek to zrozumie, tym lepiej.
To nie jest pytanie o to czy uczucie Pani jest w porządku czy nie jest w porządku. Nikt nikomu nie zabrania zakochać się, bo nie ma takiej możliwości. Pytanie jest: co dalej? Jakie będą konsekwencje? Co z tego wyniknie dla tego kogo kocham, a co dla mnie?
Ma Pani sumienie, niech Pani w nim to rozstrzyga i tyle.
|
|
