Nie przypuszczajmy nawet, żeby Bóg cieszył się z naszych cierpień i mógł by tak okrutnego usposobienia, żeby sprawiało Mu przyjemno patrzeć na biedy ludzkie i słyszeć jęki istot przez Niego stworzonych. Jest On Panem nieskończonej dobroci, pragnącym jedynie naszego najpełniejszego szczęścia; jest On Bogiem niewyczerpanej łaskawości i litości dla wszystkich, którzy Go wzywają. Trzeba jednak cierpień i czeka to wszystkich: zarówno sprawiedliwych, jak i grzeszników; każdy musi nie swój własny krzyż. Kto go niesie cierpliwie, zbawia się; kto za się buntuje, sam siebie zatraca. Te same cierpienia jednych wiodą do raju, innych prowadzą do piekła. Dzięki próbie cierpienia w Kościele Bożym oddziela się plewy od ziarna.

 

Panie mój, racz wysłucha mojej pokornej prośby i dopomóż mi zawsze i Twoją drogą. Ty jesteś Bogiem wiernym, a Twoje słowo jest prawdą. Nawet gdybym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Tobie powierzam więc moje życie, ufając, że będziesz czuwał nade mną i moimi bliskimi.

 

Rozważę w sercu prawdę, że Bóg zawsze dotrzymuje swoich obietnic. Pomyślę, jak dzieje się to w moim życiu, i podziękuję Mu za to.