Autor: Bogumiła z Krakowa (---.internetdsl.tpnet.pl)
Data: 2013-02-20 11:23
Wprawdzie słyszałam tylko, że to chrześniakowi nie wolno dać w prezencie krzyżyka (z tego samego powodu), ale widać są różne wersje zabobonu.
Niestety, masz rację, że to gdzieś w głowie zapada i przeszkadza. Wydaje mi się nawet, że większość ludzi "przestrzegających" zabobony nie robi tego wprost z wiary, że są prawdziwe, ale ze strachu, że MOGĄ być prawdziwe. Więc niby lepiej z tą kokardką, tak na wszelki wypadek. Są jednak ludzie, którzy naprawdę w to wierzą, powtarzają na każdym kroku - i zabobon rośnie w naszych głowach, straszy, wykoślawia wiarę, a czasem ją ośmiesza.
Nie daj się wpędzić w ten lęk. Albo wierzysz Bogu, albo Mu nie wierzysz, zdecyduj. Jeśli się złamiesz i zapłacisz za te krzyżyki nie dlatego, że ktoś je kupił na Twoją prośbę i trzeba uregulować rachunki - ale ze strachu przed skutkami, to wchodzisz w relację z szatanem, uznajesz, że jest mocniejszy od Boga. A jeśli uznasz, że szatan jest mocniejszy od Boga - to po co Ci jakiekolwiek krzyżyki? Czym one wtedy są? Jaką mają wartość? Brak logiki. Zawieszamy krzyże na ścianie, nosimy krzyżyk na szyi, czy gdzieś w torebce, w kieszeni - bo wierzymy, że będzie nas chronił, a nie szkodził. Ale przecież tak naprawdę nie ten krzyżyk nas ochroni, tylko wiara w Boga, który za nas na krzyżu umierał. W Boga, który zwyciężył szatana. Bez tej wiary w Boga, w Jego moc, w Jego miłość chroniącą nas od zła - bez tej wiary nawet krzyżyk może stać się zabobonem. Jeśli natomiast wierzę Bogu - to co mi się może stać przez taką głupotę jak zapłacenie/niezapłacenie? Chyba, żeby to była kradzież, wtedy owszem, ma to sens.
Wierzyć w Boga i wierzyć Bogu - to nie tylko pójście do kościoła na mszę. To także cala nasza postawa wobec świata. Czarne koty, nieopłacone krzyżyki, rozpoczynanie czegoś w piątki, pechowe trzynastki, przechodzenie pod drabiną, sznurki i inne rzeczy w tym sensie są ważne, że gdy stajemy wobec nich - okazuje się ile warta jest nasza wiara. Gdyby Twój chłopak nagle zaczął się zastanawiać czy ważniejszy jest jego laptop czy Ty - czy czujesz, jakie to byłoby dla Ciebie poniżenie? Nawet gdyby na końcu wybrał Ciebie, już samo zastanawianie się, ustawianie Cię w jednym szeregu z przedmiotem, świadczy o nim. A pojawiający się w głowie lęk przed zabobonem jest mierzeniem: czy ważniejszy jest dla mnie Bóg, czy jakaś głupota. Jeszcze raz to przeczytaj ciurkiem: czarne koty, nieopłacone krzyżyki, rozpoczynanie czegoś w piątki, pechowe trzynastki, przechodzenie pod drabiną, sznurki i śmierć Jezusa na krzyżu za moje grzechy, z miłości. Nie mówię nawet o prawdziwej wierze w zabobony, ale już zastanawianie się nad tym w kontekście Boga - jak wielkim jest Boga poniżaniem.
Dobrze uważasz, że to zabobon. Wybierz Boga. Ale wybór Boga to nie tylko (w tej sytuacji) nie martwienie się teraz, że krzyżyki były podarowane. To musi mieć dalszy ciąg. Jeśli przyjdzie jakieś cierpienie (a przyjdzie, zawsze wcześniej czy później przyjdzie), to nie możesz myśleć, że przez te krzyżyki. Jeśli za nie zapłacisz, cierpienie i tak przyjdzie. Wcześniej czy później przyjdzie. Zysk żaden. Ale strata może być duża. Bo to postawienie Boga dopiero poza czarnymi kotami. Co powiesz Bogu, gdy popatrzysz Mu kiedyś w oczy?
|
|
