Autor: Verba Docentv (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data: 2005-11-15 15:08
Jeśli chodzi o mnie, to ze wzlgędów formalnych, zgadzam się usunięcie mojego "nie zgadzam się". Pani Marii tłumaczę, bo może w Polsce już tego nie uczą, że był to taki zwrot retoryczny. Jak Pani poczyta mój tekst, to zrozumie, że bardziej chodziło mi o prezentację mojego poglądu niż polemikę z panem Michałe, bowiem tej ostatniej wogóle nie ma. Po prostu musiałem jakoś zacząć a "przyczepiłem się" akurat tego zdania.
A tak ad rem!
Pani Patrycjo!
Jednak nie. Po pierwsze, to Mojżesz nie dotarł nigdy do Ziemi Świętej jako takiej, trudno więc mówić o "Palestynie czasów Mojżesza".
Proszę sobie zerknąć do "Tysiąclatki". Tam na końcu powinny być mapy Ziemi Świętej z czasów starożytnych.
Dziś ten teren jest mozaiką narodów, religii, kultur. A co dopiero na początku naszej ery?
Dla małego przypomnienia, nie będę się bawił w szczegół, bo nie czas i miejsce, stąd pewne uproszczenia.
Żydzi przyszli sobie do Ziemi Obiecanej i siedzieli. Ale nie sami. Potem mieli najazd i deportację do Babilonu. Za czasu ich nieobceności Babilończycy osiedalali tam inne ludy (np.Samarytan). Potem Żydzi powrócili (ale nie wszyscy), a ci co tam byli zostali. Przyszedł Aleksander i założył monarchię hellenistyczną. Ludy helleńskie (Grecy, Macedończycy, Trakowie itd.) osiedlali się po całym imperium. Osiedli się również na Wschodnim Brzegu Jordanu tworząc Dekapol czyli po naszemu Dziesięciogród (tak jak Siedmiogród w dzisiejszej Rumunii). Były to miasta/osady: Gadara, Pella, Hippon (na brzegu jeziora Genezaret, to tam pewnie przybiła łódź z Jezusem i apostołami), Abija, Dijon, Rafana, Kanata, Geraza, Filadelfia (czyli dzisiejszy Amman), Scytopolis (na Zachodnim Brzegu Jordanu, w Galilei) i funkcjonujący do dziś Damaszek. Mieszkali w nich także Żydzi ale większością rządzącą byli Grecy (prawdopodobnie osadnicy wojskowi). Język grecki był urzędowym i powszechnym, kultura grecka. W czasie rządów Machabeuszy po drugiej stronie Jordanu, istniał bardzo ostry konflikt, także militarny między Dekapolis a królestwem Izraela. Gdy tylko w tym rejonie pokazała się armia rzymska dowodzona przez Pompejusza Wielkiego, Dekapol skwapliwie przyjął zwierzchnistwo Rzymu, zachowując pewną autonomię i płacąc oczywiście cezarowi stosowne podatki. Do związku miast przyłączały się inne, w szczytowym okresie było ich chyba 20. Łączył ja wspólna niechęć przeciwko żydowskim sąsiadom i koczownikom z pustyni (czyli przodkom dzisiejszych Arabów). Stąd jasne jest, że Jezus nie został mile przyjęty. To nie były wyspy pogańskie wśród Żydów tylko odwrotnie. To Żydzi mieszkali wśród pogan. Którzy nie byli wcale żadnymi zagubionymi plemionami, tylko przybyszami z dalekiej Hellady, wrogami.
Ewangelia pisze wyraźnie o świniach, to jest ewidentny dowód nieżydowskości tego terytorium. Można hipotecznie założyć, że Jezus odwiedził jakiś żydów. No ale czemu nic o tym nie napisano. Jeśli nawet, to czemu głosił nauki i czynił cuda od początku wobec niesympatycznych wobec niego pogan. No bo jakby spotkał na początku żydów, to oni rodaka nie potraktowaliby tak niesympatycznie?
Jezus zresztą wrócił do Dekapolu jeszcze raz przynajmniej. Zerknijmy do Marka 7,31n, gdzie opisane jest jak "przyszedł nad Jezioro Galilejskie[Genezaret vel Tyberiadzkie] przemierzając posiadłości Dekapolu". A gdzie były te posiadłości? Po drugiej stronie jeziora i rzeki, poza władzą Heroda. I znów to samo! Leczenie, nauczanie i drugie rozmnożenie chleba. To rozmożenie uczynione niewątpliwie na ziemi pogan, dla pogan, bowiem wątpię aby owe tłumy, które Mu wtedy towarzyszyły składały się tylko z samych żydów (byli oni tam mniejszością).
A gdzie był Jezus przed tym drugim nawiedziem Dekapolu? Mk7,24n "stamtąd zaś wybrał się i udał w okolice Tyru i Sydonu". Czyli znów poza Palestynę. Tyr i Sydon to Fenicja! Fenicja najbardziej fenicka. No i mamy znów cuda, egzorcyzmy i naukę w stosunku do kobiety o której mówi Ewangelia wprost: "byłto poganka, Syrofenicjanka z pochodzenia" (Mk7,26a).
To nie są jakieś tam przypadki. To świadoma, zorganizowana, przemyślana i systematyczna robota. To nawet więcej niż misja! Bowiem misja pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego posłanie, ktoś kogoś posyła). Jezus był Misjonarzem misjonarzy. Pokazywał jak to się robi, wskazywał kierunek. Żydzi nigdy nie szli ad gentes. To był przełom, wyjście do obcych ludów tak samo jak do swoich. Tymi samymi metodami, z tym samym przekazem.
Z innych drobiazgów: Betsaida to z pewnością nie Dekapol. To północny brzeg Jeziora Genezaret, tzw Iturea. Ani Flawiusz, ani Pliniusz nie wymieniają go w składzie Dekapolu.
Trudno mówić, że za czasów Mojżesza Zydzi zasiedlili oba brzegi Jordanu. Za jego czasów Zydzi byli ciągle nomadami, pasterzami. Poważne osadnictwo, miasta, wioski, uprawy zaczęły się tak na dobre za czasów Pierwszego Królestwa, czyli od Dawida i Salomona. Potem jednak na mapie zmieniło się tak wiele. Deportacje, powroty, wojny, osadnictwo. Minęło przecież prawie 500 lat.
Zresztą ówczesne centrum żydowskie (w sensie ilościowym) wcale nie było na terenie Palestyny. Była to przede wszystkim Aleksandria w Egipcie! Wcześniej był to Babilon, potem Polska, a dziś jest Nowy Jork. Oczywiście, że za czasów Jezusa
Żydzi mieszkali w Dekapolu, tak jak mieszkali w Atenach, Rzymie, Efezie i tak dalej. Ale w Dekapolu byli w mniejszości i to zdecydowanej. W Jordanii po Dekapolu zostały ślady architektoniczne budzące podziw do dnia dzisiejszego. Teatry, akwedukty, drogi, światynie. Po Żydach (ówczesnych) raczej niewiele.
|
|
Re: Kto był pierwszym misjonarzem? nowy
Re: Kto był pierwszym misjonarzem? nowy
