Autor: Dziadek_Muminka (---.adsl.inetia.pl)
Data: 2007-09-23 14:00
Magnificat można znaleźć w zwykłych książeczkach do Nabożeństwa, zarówno w "Skarbczyku" jak i w "Skarbcu". ;)
Magnificat
Wielbi dusza moja Pana
I rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Iż wejrzał na pokorę służebnicy swojej;
Oto bowiem odtąd błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody.
Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy,
Który możny jest i święte imię Jego.
A miłosierdzie Jego od narodu do narodów
Bojących się Jego.
Uczynił moc ramieniem swoim,
Rozproszył pyszne myślą serca swego.
Złożył mocarzy z stolicy,
A podwyższył pokorne.
Łaknące napełnił dobrami,
A bogaczy z niczym wypuścił.
Przyjął Izraela, sługę swego,
Wspomniawszy na Miłosierdzie swoje.
Jako mówił do ojców naszych,
Abrahamowi i potomstwu jego na wieki.
Chwała Ojcu i Synowi, I Duchowi Świętemu.
Jak była na początku i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
albo:
Uwielbiaj, duszo moja, sławę Pana mego,
Chwal Boga Stworzyciela tak bardzo dobrego.
Bóg mój, zbawienie moje, jedyna otucha.
Bóg mi rozkoszą serca i weselem ducha.
Bo mile przyjąć raczył swej sługi pokorę,
Łaskawym okiem wejrzał na Dawida córę.
Przeto wszystkie narody, co ziemię osiędą,
Odtąd błogosławioną mnie nazywać będą.
Bo wielkimi darami uczczonam od Tego,
Którego moc przedziwna, święte imię Jego.
Którzy sie Pana boją, szczęśliwi na wieki,
Bo z nimi miłosierdzie z rodu w ród daleki.
Na cały świat pokazał moc swych ramion świętych,
Rozproszył dumne myśli głów pychą nadętych.
Wyniosłych złożył z tronu, znikczemnił wielmożne.
Wywyższył, uwielmożnił w pokorę zamożne.
Głodnych nasycił hojnie i w dobra spanoszył,
Bogaczów z torbą puścił i nędznie rozproszył.
Przyjął do łaski sługę Izraela cnego,
Wspomniał nań, użyczył mu miłosierdzia swego.
Wypełnił, co był przyrzekł niegdyś ojcom naszym:
Abrahamowi z potomstwem jego, wiecznym czasem.
Wszyscy śpiewajmy Bogu w Trójcy Jedynemu,
Chwała Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, tak zawsze niech będzie,
Teraz i na wiek wieków niechaj słynie wszędzie. Amen.
albo:
Wielbij, dusza moja, Pana,
Któraś od Niego wybrana,
I wesel się w Bogu Twoim,
Co jest Zbawicielem moim.
Wejrzał On z swojej stolicy
Na pokorę służebnicy.
I po wszystkie wieki czczoną
Chce Ją mieć błogosławioną.
Moc najwyższa mnie wsławiła.
Kiedy dla mnie uczyniła
Cuda nigdy niepojęte,
Której imię zawsze święte.
A litość od pokolenia
Do pokoleń i zbawienie
Tych, co sie Boga lękają.
I Panem Go swym uznają.
Wszechmogący Pan nieśmiertelną
Moc okazał swoją dzielną,
Gdy mysli pysznych rozproszył
I dumne serca pokruszył.
Bohaterów dumnomężnych,
Gdy strącił z tronu potężnych,
A pokornych wyprowadził
I na tronach ich osadził.
Gdy ubogich bogactwami,
Dom napełnił i skarbami,
A pogardził bogatymi
I zrównał ich z ubogimi.
Sługę swego, kiedy w stałą
Wziął opiekę swą wspaniałą
Izraela, miłosierny
Bóg w przymierzach swoich wierny.
Które z naszymi przodkami,
Abrahama potomkami,
Uczynił i zawarł stałe
I na wieki wiecznie trwałe.
Chwała Ojcu i Synowi, Świętemu także Duchowi
Niech będzie wszędzie stateczna.
Teraz i na wieki wieczna. Amen.
Powyższe teksty zawarte są w "Skarbcu modlitw i pieśni", wyd.IX, Księgarnia św. Jacka, Katowice 2006.
Pozdrawiam :)
|
|