Autor: B. (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data: 2015-07-13 23:24
Pan Bóg nie pozostawia nas w wątpliwościach: "Kult bożków, niegodnych nazwania - to początek, przyczyna i kres wszelkiego zła." Mdr 14,27
Pierwsze ze wszystkich Przykazanie:
1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.
Jezus posłał uczniów do wszystkich narodów pogańskich, wyznające wiarę w bożki:
"19 Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego." Mt 28,19
Poganie wyprawiali (i wyprawiają) straszliwe rzeczy:
"3 Bo i dawnych mieszkańców Twojej świętej ziemi 4 znienawidziłeś za ich postępki tak obrzydliwe: czarnoksięstwa, niecne obrzędy, 5 bezlitosne zabijanie dzieci, krwiożercze - z ludzkich ciał i krwi - biesiady wtajemniczonych spośród bractwa, 6 i rodziców mordujących niewinne istoty." Mdr 12,3-6
"Kult bożków, niegodnych nazwania - to początek, przyczyna i kres wszelkiego zła." Mdr 14,27.
To całe wyżej wymienione zło dotyka ludzi, Pan Bóg potępiając kult bożków staje w obronie ludzi i ratuje naszych przodków i nas.
"19 (...) Czy może jest czymś ofiara złożona bożkom? Albo czy sam bożek jest czymś? 20 Ależ właśnie to, co ofiarują poganie, demonom składają w ofierze, a nie Bogu. Nie chciałbym, byście mieli coś wspólnego z demonami. 21 Nie możecie pić z kielicha Pana i z kielicha demonów; nie możecie zasiadać przy stole Pana i przy stole demonów." 1 Kor 10,19-21
Wiara w bożki zawsze prowadzi do barbarzyństwa, np. składania ofiar z ludzi (w tym z dzieci). Ofiary z ludzi były powszechne wśród pogańskich ludów otaczający Izrael, ale także na całej ziemi, także na odległych kontynentach (np. Aztekowie, Inkowie). Relacji jest wiele, np. "Aztekowie bardzo często stosowali praktykę zdzierania żywcem skóry w czasie składania ofiar z ludzi bożkowi Xipe Totek. Szczytem rytualnego barbarzyństwa Azteków był kanibalizm. Spożywali ciała ofiar i uważali to za boski rytuał i największe, prawdziwie królewskie wyróżnienie. W 1519 r. król Azteków Montezuma w geście szczególnej gościnności wobec Corteza i Hiszpanów poczęstował ich podczas przyjęcia daniem z ludzkich serc." http://adonai.pl/maryja/?id=32
W Mdr 13 Pan Bóg m.in. wyliczył rodzaje bóstw, jakie czcili (czczą) ludzie i określił wagę winy ludzi z tym związaną.
Winę lżejszą (Mdr 13,6) ponoszą czciciele dzieł Bożych (ognia, wiatru, powietrza, gwiazd, wody burzliwej, świateł niebieskich - Mdr 13,2), Ale i oni nie są bez winy (Mdr 13,8-9).
Inny rodzaj bóstw to wynik pracy rąk ludzkich (figurki zwierząt ze złota i srebra [np. złoty cielak] lub rzeźby z kamienia - Mdr 13,10, rzeźby ludzi i zwierząt z drewna - Mdr 13,13-14)
Pan Bóg pokazuje absurdalność takiego kultu - cieśla wziął odpadek drewna, który pozostał mu po zrobieniu potrzebnego sprzętu (Mdr 13,11) i po zużyciu reszty odpadków na opał (Mdr 13,12). Z tego odpadka wyrzeźbił dla zabawy i odpoczywając figurkę człowieka (Mdr 13,13) lub zwierzęcia (Mdr 13,14). Figurkę tę cieśla pomalował ukrywając skazy drewna (Mdr 13,14) i przybił gwoździem do ściany (Mdr 13,15). Cieśla był więc świadomy, że figurka sama nie zdoła sobie pomóc i trzeba ją przybić (Mdr 13,16). I co dalej? Właśnie ów absurd. Cieśla zaczyna modlić się do bezsilnej figurki w sprawie swego mienia, w sprawie zaślubin dzieci, prosi o zdrowie (Mdr 13,17). Drewnianą figurkę niezdolną posłużyć się nogą błaga o szczęśliwą drogę (Mdr 13,18). Dalsze wersety wymieniają kolejne absurdalne modlitwy do drewna (drewnianego bożka) (Mdr 13,19, Mdr 14,1). Drewno może służyć do dobrego (np do budowy okrętu (Mdr 14,1c-4) i tratwy (Mdr 14,5). Już Noe użył drewna do budowy arki, która posłużyła do "pozostawienia światu zawiązków potomności" (Mdr 14,6). Wręcz błogosławione jest drewno, przez które dokonuje się sprawiedliwość (Mdr14,7 - przypis odnosi to do krzyża).
Ale drewno które posłużyło do zrobienia bożka jest przeklęte, ono i twórca bożka (Mdr 14,8). Jednakowo są Bogu nienawistni [może wstrętni] twórca bożka (bezbożnik) i sam bożek (bezbożność twórcy) - Mdr 14,9. Bożki pogańskie są obrzydliwością (Mdr 14,11), zgorszeniem i pułapką ("potrzaskiem dla nóg ludzi głupich") Mdr 14,11.
Pan Bóg bardzo mocno wyraża zło wynikające z wymyślenia bożków: "to źródło wiarołomstwa" i "zatrata życia" Mdr 14,12.
Dalsza część opisuje genezę powstawania bożków - np władca któremu zmarło dziecko sporządził jego obraz i zaczął go czcić jako boga, a dla poddanych ustanowił wtajemniczenia i obrzędy, a z biegiem czasu ten bezbożny obyczaj zaczęto zachowywać jako prawo (Mdr 14,15-16).
Albo następny przykład. Władcy oddawano cześć. W dalszych częściach królestwa "ludzie odtwarzali postać, sporządzając okazały wizerunek czczonego króla" Mdr 14,17
"I dla żyjących sidłem stało się to, że ludzie, ulegając nieszczęściu lub władzy, nadali nieprzekazywalne Imię kamieniom i drewnom." Mdr 14,21
Ludzie "TAK WIELKIE ZŁO NAZYWAJĄ POKOJEM" Mdr 14,22c
Dlaczego aż tak wielkim złem jest tworzenie i kult bożków (kulty pogańskie)? Pan Bóg odkrywa nam, jak obrzydłe rzeczy wyczyniane są przez wyznawców bożków, do czego taki kult prowadzi: "Bo gdy odprawiają DZIECIOBÓJCZE OBRZĘDY czy tajemne misteria albo szaleńcze pochody z dziwnymi śpiewami - nie zachowują w czystości ni życia, ni małżeństw, lecz jeden drugiego podstępnie zabija lub cudzołóstwem zadręcza. Wszędzie się wmieszały KREW I MORDERSTWO, KRADZIEŻ I PODSTĘP, ZNISZCZENIE, ZDRADA, GWAŁT, KRZYWOPRZYSIĘSTWO, ucisk dobrych, niepamięć dobrodziejstw, znieprawienie dusz, GRZECHY PRZECIWNE NATURZE, ROZPRZĘŻENIE W MAŁŻEŃSTWACH, CUDZOŁÓSTWO I BEZWSTYD" (Mdr 14,23-26).
A właściwie to cały ten fragment należałoby napisać dużymi literami.
Pytasz "to co z resztą bogów?"
Misjonarze idą w świat, ale często są prześladowani, nawet mordowani, nieraz zabrania się im działać Misjonarzom trzeba pomagać. Kapłani religii pogańskich nie chcą łatwo oddać swojego źródła utrzymania.
"38 Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo." Mt 9,38
Tak w wielkim skrócie, religie pogańskie powstały po grzechu Ewy i Adama, gdy powiedzieli Bogu "nie wierzymy Ci, chcemy żyć po swojemu" (bo uwierzenie szatanowi było jednocześnie zwątpieniem w słuszność polecenia Boga dotyczącego zakazanego owocu).
Bóg szanuje wolną wolę ludzi - pozwolił żyć ludziom z dala od Siebie (od Boga). A ludzie wciąż się bali - piorunów, chorów, dzikich zwierząt, powodzi, nieznanych sił. I z lęku składali ofiary tym nieznanym siłom, aby zyskać ich przychylność, także owe ofiary najcenniejsze - barbarzyńskie ofiary z ludzi. Bóg szukał człowieka, który w swojej wolnej woli powie Mu TAK. Znalazł Abrahama. I od tego czasu rozpoczęło się stopniowe prowadzenie ludzkości z powrotem do Boga. I humanizacja potwornych obyczajów ofiarnych. Ofiary z ludzi zostały początkowo zamienione na ofiary ze zwierząt (patrz niedoszła ofiara z Izaaka, prawa ofiarne dane przez Mojżesza). Potem Bóg zamienił ofiary ze zwierząt na ofiarę z chleba i wina, które po konsekracji mają wartość ofiary Ciała i Krwi Jego Syna.
Przesyłam pozdrowienia.
|
|
