Autor: B. (---.ipv4.supernova.orange.pl)
Data: 2017-04-04 05:57
Napisałeś Tomaszu: "sam Jezus usprawiedliwiał uczniów, gdy łuskali kłosy w szabat". Zrozumiałeś to tak, że Pan Jezus uchylił zakaz pracy nakazany Prawem w szabat (a przecież mówił, że w Prawie ani jedna kreska się ni zmieni). Tak jednak nie było.
W Prawie mojżeszowym NIE jest napisane, że w szabat nie wolno łuskać kłosów.
W Prawie jest np. tak:
"10 Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej PRACY ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram" Ks. Wyjścia 20,10
"14 Przeto zachowujcie szabat, który winien być dla was świętością. I ktokolwiek by go znieważył, będzie ukarany śmiercią, i każdy, kto by wykonywał PRACĘ w tym dniu, będzie wykluczony ze swojego ludu" Ks. Wyjścia 31,14
"3 Nie będziecie rozpalać ognia w dniu szabatu w waszych mieszkaniach" Ks. Wyjścia 35:3
"3 Przez sześć dni PRACA będzie wykonywana, ale siódmego dnia jest uroczysty szabat, jest zwołanie święte, nie będziecie wykonywać w tym dniu żadnej PRACY - to jest szabat dla Pana we wszystkich waszych siedzibach" Ks. Kapłańska 23:3
"14 lecz w siódmym dniu jest szabat Pana, Boga twego. Nie będziesz wykonywał żadnej PRACY ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani żadne twoje zwierzę, ani obcy, który przebywa w twoich bramach; aby wypoczął twój niewolnik i twoja niewolnica, jak i ty" Ks. Powt. Prawa 5:14
A więc słowo "PRACA" inaczej interpretowali żydzi, a inaczej Pan Jezus, Bóg.
Czyje rozumienie jest słuszne - Prawodawcy czy żydów? Bóg nie uznał za pracę naruszającą szabat łuskania kłosów, cudów uzdrawiania, przeniesienia noszy przez uzdrowionego paralityka. Nie o zakaz takiej aktywności Bogu chodziło, gdy ustanawiał Prawo szabatu.
Jak zatem odróżnić zakazaną w szabat PRACĘ od czynności, które zakazane nie są?
Nehemiasz opisywał gwałcenie szabatu poprzez wykonywanie pracy. Wymienił wówczas takie czynności:
"15 W owych dniach widziałem, jak w Judzie deptano w szabat tłocznię, noszono snopki i kładziono na osły, tak samo wino, grona, figi i wszelki ładunek, i przywożono to wszystko do Jerozolimy w dzień szabatu. Udzieliłem im przestrogi, gdy w ten dzień chcieli sprzedawać żywność." Ks. Nehemiasza 13:15
Ale jak widać faryzeusze i uczeni w Piśmie w czasach Pana Jezusa mieli ogromny problem z interpretacją słowa "praca", która jest zakazana w szabat. Skomplikowali sprawę i omotali ludzi bezsensownymi zakazami, jednocześnie tworząc drogi obejścia Prawa (!)
Pan Jezus nie zniósł Prawa mówiącego o zakazie PRACY w szabat. Pan Jezus pokazał, że zerwanie kilku kłosów, wykruszenie z nich ziarenek i zjedzenie tych ziarenek przez głodnych ludzi nie jest PRACĄ o którą Bogu chodziło, gdy ustanawiał Przykazanie o świętowaniu szabatu. "I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu" Mk 2:27
Żydzi stworzyli szczegółowe, zabobonne wręcz zakazy. Może w związku z karą śmierci za pogwałcenie szabatu na wszelki wypadek, ze strachu, woleli podciągnąć pod pracę większość czynności?
Czy każdy żyd tak bardzo się bał Boga? Nie każdy. Był np. żyd, który przede wszystkim Boga KOCHAŁ, uwielbiał Bożą mądrość i wspaniałe Prawa. Który wiedział, że Bogu w tym wszystkim chodzi o dobro człowieka. Oraz że pierwsze i najważniejsze jest Przykazanie miłości do Boga i bliźniego. Bo relacje z Panem Bogiem mają opierać się na miłości, a nie na strachu albo nie na zabobonnym strachu. Bojaźń Boża jest czymś innym, dobrym, ale nie będę rozwijać.
Ten żyd to był król Dawid. Dzielny i mądry. Poeta i muzyk, autor wielu Psalmów i koił nerwy Saula grą na cytrze. Goliata zabił nie siłą, ale procą. Zgodnie z Przykazaniem miłości do głodnych Dawid śmiało poprosił kapłana o coś do jedzenia, a gdy nic innego nie było, to o chleby pokładne, które tylko kapłanom było wolno jeść. Pan Jezus przytoczył to wydarzenie: "3 A On im odpowiedział: «Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? 4 Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom?" Mt 12
Pan Jezus mówi tu o zdarzeniu opisanym w Starym Testamencie w 1 Sm 21,4-7
Prawo mówiło np.: "21 To mówi Pan: Strzeżcie się - jeśli wam życie miłe - by nie nosić RZECZY CIĘŻKICH w dzień szabatu ani nie wnosić ich przez bramy Jerozolimy." Ks. Jeremiasza 17:21
Pan Jezus gdy uzdrowił paralityka powiedział do niego "Wstań, weź swoje łoże i chodź!" Dla żydów problemem stało się to "niesienie łoża", bo tego dnia był szabat (J 5,11). Pan Jezus ponownie pokazał, że Bóg nie uznaje za grzeszną pracę tego, że uzdrowiony człowiek (i to jak uzdrowiony!) bierze swój skarb, swoje potrzebne mu nosze, na których w nocy będzie spał. Czy te nosze były "rzeczą ciężką" dla uzdrowionego? Z całą pewnością nie.
Żydzi generalnie uznali cuda uzdrawiania ludzi przez Pana Jezusa za pracę (!), przełożony synagogi powiedział: "Jest sześć dni, w których należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu!" Łk 13,14
To był absurd, że żydzi uznali cuda uzdrawiania za pracę. Bóg dokonując tych cudów w szabat wyraźnie pokazał, że nie o taką interpretację "pracy" chodziło Mu, gdy ustanawiał Prawo szabatu.
Pan Jezus zarzucał żydom podstępne OMIJANIE Prawa, np:
"10 Mojżesz tak powiedział: Czcij ojca swego i matkę swoją, oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie4. 11 A wy mówicie: "Jeśli kto powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem [złożonym w ofierze] jest to, co by ode mnie miało być wsparciem dla ciebie" - 12 to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ni dla matki. 13 I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie»." Mk 7
Takich, teraz talmudycznych, sposobów na omijanie Prawa jest wiele, na przechytrzenie Pana Boga.
Nie o to Bogu chodziło, gdy ustanawiał Przykazanie "Czcij ojca i matkę" lub gdy ustanawiał zakaz pracy w szabat. Ten zakaz miał służyć dobru człowieka. odpoczynkowi, umożliwieniu oddania Bogu chwały.
Ktoś kiedyś podał na Forum adres do strony z wykazem czynności zakazanych w szabat http://www.the614thcs.com/40.458.0.0.1.0.phtml
Nie jest to wykaz pochodzący z Biblii. W wykazie tym jest np. mowa o zakazie zapalania zapałki czy zapalniczki - w czasach gdy Mojżesz przekazywał Izraelowi Prawo o świętowaniu szabatu - takich przedmiotów jeszcze nie znano. Wymienione na ww. stronie zakazy mogą zdumiewać, np "rozsmarowywanie kremów na skórze, używanie mydła w kostce". Nie wiem, na ile stowarzyszenie tworzące tę stronę jest kompetentne w sprawach współczesnego judaizmu? Na ile te zakazy są wiążące dla żydów?
Na koniec ciekawy opis biblijny, świadczący, że Bóg traktował wypoczynek szabatu (właściwie rozumiany) niesłychanie poważnie, z szabatem Bóg związał nawet Swoją bezpośrednią interwencję podczas wędrówki Izraela po pustyni (po ucieczce z niewoli egipskiej). Przez 5 dni Izraelici zbierali wtedy mannę w ilości "omer na głowę"(Wj 16,16), szóstego dnia zbierali podwójną ilość (Wj 16,22), a siódmego dnia, w dniu szabatu, manny nie było (Wj 16,27)...
Nie wolno było zostawiać manny na dzień następny (Wj 16,19). Gdy ktoś wbrew temu poleceniu odłożył jakąś ilość manny na dzień następny - manna ta gniła i tworzyły się robaki (Wj 16,20). Ale, o dziwo, w mannie zebranej w podwójnej ilości przed szabatem i pozostawionej na szabat robaki się nie tworzyły i nie gniła (Wj 16,24)...
Serdecznie pozdrawiam
|
|
