Autor: Kalina (---.dynamic.chello.pl)
Data: 2017-06-02 21:50
ZagubionaM, pisząc o lenistwie przytoczę ponownie Twoją wypowiedź "nigdy nie potrafiłam i nie potrafię rozważać, ... tak było zawsze I NIC NA TO NIE PORADZĘ"
Określenia tego użyłam tylko dla tego, że pomimo trudności w rozważaniu Słowa Bożego nie próbujesz znaleźć pomocy. Wskazałam Ci źródła podpowiadając, że możesz z nich czerpać inspirację do własnych rozważań. Nie atakowałam tylko chciałam pomóc.
Absolutnie też nie namawiałam Cię do mnożenia modlitw, wręcz przeciwnie. Zacytuję własne słowa "Jak pojawi się taka myśl to możesz wyjść na spacer podziwiając cud stworzenia, piękno natury, cieszyć się wolną chwilą i wielbić Boga w takiej modlitwie dziękczynnej.
Jeżeli czas (Z OKROJONEJ modlitwy z modlitewnika) pozwoli to możesz zając się czynami dobroczynnymi" Tu chciałam Ci ukazać, że żyjąc normalnym dniem, życiem rodzinnym, odpoczynkiem możemy zanosić modlitwy do Boga.
Zachęcałam Cię do modlitwy Słowem Bożym byś w bezpośrednim kontakcie z miłosiernym i miłującym Chrystusem znalazła w Nim ukojenie w lęku, przytulenie, pocieszenie w każdym strapieniu, a Pismo Święte jest najlepszym źródłem by poznać Chrystusa.
Każdy z nas ma własną duchowość i własne pragnienia modlitwy. Absolutnie nie musisz przyjmować moich propozycji jako jedynie słusznych.
Widzę, że wbrew zamierzeniom wywołałam kolejną falę lęku. Niepotrzebnie się obawiasz, natchnienie jeśli ma się pojawić to przyjdzie w przeznaczonym dla Ciebie czasie. Pan Bóg czuwa nad każdym.
I jeszcze jedno. Moim zdaniem( nie musisz go podzielać) modlitwa to pragnienie serca. Zmuszanie się do niej wygląda ja spełnianie przykrego obowiązku.
Żeby nie wprowadzać Ci więcej zamętu własnymi przemyśleniami powołam się na autorytet Kościoła:
www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkIV-1wst.htm
www.opoka.org.pl/biblioteka/K/kat_dla_nie2.html
ZagubionaM, proszę zwróć się o pomoc duchową do kapłana w realu, by pomógł Ci wyjść z zagubienia.
|
|
