Autor: Tomasz (---.dynamic.chello.pl)
Data: 2019-11-07 20:57
Mam wrażenie Dominiko, że mimo wszystko jakoś Ci się w życiu układa. Może mogłoby być inaczej, ale chyba nie jest najgorzej. Natomiast zastanawia mnie coś innego. Otóż w moim wypadku: mam tendencję do zobojętnienia na wszystko, trudno mi nawiązać kontakt z druga osobą, jakoś zamykam się w sobie, a odnośnie założenia rodziny czy posiadania dzieci - taka perspektywa mnie po prostu odpycha, bo wiem, że nie sprostałbym roli męża i ojca. Nie potrafię autentycznie zająć się podstawowymi domowymi obowiązkami, w przypadku kontaktu z dziećmi raczej siedzę na uboczu i patrzę, jak inni się nimi zajmują, a sam nie chcę ani nie potrafię się w to zaangażować. Wydawało mi się, że te rzeczy są w jakiś sposób powiązane z tą chorobą. Ty natomiast najwyraźniej odczuwasz te potrzeby, które dla mnie są obce. Przy schizofrenii prostej ponoć pogłębia się niezdolność do samodzielnego życia społecznego, a mam wrażenie, że u Ciebie to nie występuje. U Ciebie chorobę rozpoznano już bardzo dawno, a to choroba bardzo rzadko występująca i podobno można ją pomylić z innymi. Nie chcę "robić za specjalistę" w tym temacie, ale po prostu mam wątpliwości, czy na pewno Twoja diagnoza jest prawidłowa? (Możliwe też, że u mnie rozpoznanie jest błędne - u mnie chorobę kilka lat temu rozpoznała starsza lekarka, która już nie pracuje, a kolejni lekarze, u których się leczę po prostu wciąż przepisują mi zapisane przez nią leki bez ponownego przeanalizowania tematu). Chętnie porozmawiałbym z Tobą na temat objawów choroby, bo mam duże wątpliwości co do rozpoznania (zarówno u Ciebie jak i u siebie), ale rozumiem, że możesz nie chcieć o tym pisać, zwłaszcza na forum publicznym.
|
|
