Autor: Karolina (---.nux.net)
Data: 2023-01-16 13:11
Witam. Mam straszny problem i dylemat który może wpłynąć na przebieg mojego dalszego życia. Byłam z chłopakiem przez 4 lata, po dwóch latach mi się oświadczył. W tym czasie mieliśmy jedno rozstanie po którym do siebie wróciliśmy, w sumie oboje tego chcieliśmy, on obiecał ze się zmieni. I faktycznie, przez dłuższy czas było cudownie. Natomiast schody zaczęły się jakoś od mniej więcej pol roku, widziałam ze się zmienił ze coś jest nie tak, ale nic mi nie chciał mówić. Zaczął gadać ze jest ze mną nieszczęśliwy, ze w sumie to nie pasujemy do siebie itd. Z czasem zaczęły się nawet wyzwiska. Sama byłam w szoku bo on wcześniej taki nie był. On mieszka u rodziców w miejscowości oddalonej o około 15 km ode mnie, ja wynajmuje od niego mieszkanie (które odziedziczył). Najgorsze jest to ze te niemile słowa, wyzwiska są wtedy kiedy jesteśmy na odległość , to znaczy pisze je w wiadomościach do mnie, natomiast jak jesteśmy razem to zawsze potrafimy się dogadac, jest miło, sympatycznie, bez wyzwisk. Ostatnio przegiął pisząc do mnie straszne rzeczy, po czym wreszcie coś we mnie wybuchło i stwierdziłam ze to koniec. Szukam innego mieszkania wyprowadzam sie i o nim zapominam. Chciałam mu to powiedzieć w 4 oczy ale on nie chciał sie spotkać wiec nie odzywalismy sie do siebie przez pare dni. W tym czasie zdążyłam powiedzieć moim rodzicom co sie stało, mama stwierdziła ze bardzo dobrze robie i nie jest to mężczyzna dla mnie i już odrazu postawiła mi ultimatum ze jeśli doszłoby do tego ze do siebie wrócimy to ona sie mnie wyrzeka i to dla niej oznacza ze wybrałam jego rodzine a nie moja, ze nie chce ze mną mieć nic do czynienia. I faktycznie stało sie. Odezwał sie po paru dniach, spotkaliśmy sie i stwierdził ze sie zmieni, ze zachowywał sie jak wariat, ze nie powinno mieć to w ogóle miejsca, a takie rzeczy mówił bo był sfrustrowany ze tak mało czasu ze sobą spędzamy (wtedy zaczęłam pracować i jednocześnie studiuje wiec tego czasu faktycznie było mniej) i stad jego reakcja, której teraz strasznie żałuje. Z jednej strony rozum mi mowi ze on jest po prostu toksyczny bo wiele razy obiecywał ze sie zmieni, nie robił tego i tak w kółko i miałam myśli ze no nie wyobrażam sobie przez całe życie tylko sie kłócić, z drugiej strony serce mnie ciągnie do niego i chce wybaczyć mimo tego ile razy byłam skrzywdzona przez niego i cały czas w niego wierze, w jego zmianę.powiedziałam o tym mamie- dostała szału, wykrzyczała żebym sie do niej nie odzywała, żebym sie nie pokazywała na jej oczy itd. Bardzo mnie to zabolało i faktycznie tak jest, dzwonie do niej to nie odbiera,znam moja mamę , ona jest bardzo zawzięta. Nie wiem co mam robić. Posłuchać sie mamy i odpuścić ta relacje czy spróbować jeszcze raz? Tylko ze jak spróbuje z nim jeszcze raz to wtedy nie będę miała matki… moja mama jest fanatyczka pod katem religii i twierdzi ze wchodzę w szatańska rodzine gdzie grasują demony, a jeszcze bardziej ją nakręca jej siostra. To był pomysł jej siostry zeby postawić mi to ultimatum.Nie wiem co robić, proszę o pomoc. Boje sie ze straciłam matkę, a wiem ze w żadnej sytuacji nie będę szczesliwa, jak zostanę z nim i nam sie ułoży to super ale stracę rodzine, jak pójdę za jej zdaniem, być może utracę szanse na fajna miłość, chociaż sama nie wiem bo wiele razy miałam przez niego przykrości ale chce w niego wierzyć ze sie zmieni.. Kiedys było naprawde super, nie wyobrażałam życia bez niego. Powiedziałam mu to i bardzo sie zmartwił, mówił ze cokolwiek nie wybiorę to i tak będzie szczęśliwy z tego ze porozmawialiśmy i był w stanie mnie przeprosić. Chce mojego szczescia i żebym wybrała tak żebym była szczesliwa, do niczego mnie nie namawia i wie ze mi ciężko w tej sytuacji z mama. Mama twierdzi ze on od zawsze niszczył nasza rodzine i ją skłócał, a teraz wyszło na odwrót, to mama skłóciła wszystkich.
|
|
Re: Co wybrać? Rodzinę czy chłopaka? nowy
Re: Co wybrać? Rodzinę czy chłopaka? nowy
