Dziś do największego sanktuarium obu Ameryk w Guadalupe przybywają miliony pielgrzymów. Większość z nich to ludzie ubodzy, utrudzeni i obciążeni życiem. Przychodzą, szukając ukojenia duszy i sił u stóp Zbawiciela i Jego Matki. Wszystko zaczęło się od niepozornego spotkania. Kiedy św. Juan Diego szedł na poranną Mszę św. na wzgórze Tepeyac, usłyszał niezwykłą muzykę, a następnie ukazała mu się Najświętsza Maryja Panna, która przemówiła w jego ojczystym języku, prosząc, by na tym miejscu zbudowano kościół. Juan Diego przedstawił prośbę lokalnemu biskupowi. Ten z początku nie dawał wiary słowom Indianina. Podczas kolejnych spotkań biskup poprosił o czytelny znak potwierdzający prawdziwość objawienia. Wówczas Maryja kolejny raz ukazała się Juanowi Diego, polecając, by narwał róż na pobliskiej łące i zaniósł je biskupowi. Kiedy w obecności biskupa święty rozwinął płaszcz, którym okrył naręcza kwiatów, na podłogę wysypały się przepiękne kastylijskie róże, nieosiągalne wówczas dla ubogiego człowieka, a na rozwiniętym płaszczu wszyscy ujrzeli wizerunek Matki Bożej o indiańskich rysach i ciemnej karnacji.

 

 

„Ewangelia 2018. Droga, Prawda i Życie”

Jarosław Krawiec OP

Edycja Świętego Pawła

www.edycja.pl