logo
Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Komentarz liturgiczny

Wiara w zmartwychwstanie
 
Uczennica wybiera się tam, gdzie pozostawiono ciało jej Pana. Ale grób jest pusty. W tę ciemność wiary wpada promień światła. Choć na razie tłumaczenie faktu jest bardzo ludzkie: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go złożono” (J 20, 2). Tymi słowami wyrywa pozostałych uczniów z letargu smutku i lęku. Biegną, aby sprawdzić, czy rzeczywiście grób jest pusty. Wierzą, choć nie pojmują. Tę wiarę przekazali również każdemu z nas. Wiara Kościoła w fakt zmartwychwstania wyrywa i mnie z marazmu i wnosi światło w różne ospałe przestrzenie mojego życia. Ja też mogę uwolnić się od lęku i zwątpienia, bo Chrystus prawdziwie zmartwychwstał.

Dozwól, Panie, by pełna zdumienia radość zmartwychwstania przeniknęła moje myśli, spojrzenia, słowa i działania. Niech moje serce zanurzy się w źródle tej niewypowiedzianej radości!
 


Rozważania pochodzą z książki
ks. Janusz Lekan
Edycja Świętego Pawła
www.edycja.pl 
 

Patron Dnia



Św. Zyta
 
dziewica, patronka służących

Św. Zyta urodziła się w biednej, ale bardzo pobożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jej starsza siostra była cysterką, a jej wuj był pustelnikiem, którego miejscowi ludzie uważali za świętego. Św. Zyta odznaczała się dużym posłuszeństwem; każde polecenie matki traktowała jak wypełnianie woli Bożej. Mając dwanaście lat została służącą u zamożnego tkacza w Lukce, trzydzieści kilometrów od jej rodzinnej wioski Monte Sagrati. W tej rodzinie miała pozostać przez czterdzieści osiem lat. Codziennie znajdowała czas na wysłuchanie Mszy św. i odmawianie modlitw; swoje domowe obowiązki wypełniała tak skrupulatnie, iż inne służące miały jej to za złe. Z początku jej pracodawcy mieli jej za złe zbyt hojne rozdawanie chleba biednym; z czasem jednak jej dobroć i cierpliwość przekonały ich zupełnie; święta stała się zaufanym przyjacielem rodziny. Dano jej wolną rękę jeśli idzie o rozkład pracy w domu; święta podjęła się jeszcze odwiedzin u chorych i więźniów. Szybko rozeszła się w Lucke wieść o jej dobrych czynach i nadprzyrodzonych wizjach, które miała. Odwiedzali ją nawet ludzie na wysokich stanowiskach. Po śmierci w roku 1278 ogłoszono ją świętą.

jutro: św. Piotra Chanel

wczoraj
dziś
jutro