10 listopada br. w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie odbyło się międzynarodowe sympozjum na temat: Ogarnięci Tajemnicą Chrystusowego Odkupienia.

 

Myśl ta wpisuje się w temat sześciolecia nakreślony przez ostatnią Kapitułę Generalną Redemptorystów z 2003 r. Oddać życie dla Obfitego Odkupienia. Rzeczywistość Odkupienia leży bowiem w samym centrum duchowości redemptorystów, którzy szczycą się być Zgromadzeniem Najświętszego Odkupiciela (łac. redemptio oznacza odkupienie) i dotyka sedna ich tożsamości. Spotkaniu patronował przełożony Warszawskiej Prowincji Redemptorystów o. dr Zdzisław Klafka.
 

Prelegenci zabierali głos w trzech blokach tematycznych, po których następowała pełna troski o rdzeń zagadnienia dyskusja.

W pierwszej części poświęconej odkupieniu w tradycji alfonsjańskiej o. dr Marek Kotyński syntetycznie przybliżył słuchaczom, jak pojmował odkupienie św. Alfons Maria Liguorii - Założyciel Zgromadzenia Redemptorystów, któremu Kościół nadał tytuł "Doktora Najgorliwszego". Zwrócił on uwagę, że dla św. Alfonsa Odkupienie nie jest kategorią abstrakcyjną, lecz ogniskuje się na osobie Odkupiciela - to Odkupiciel objawia odkupienie. Liguorii podkreśla nieustannie - mówił o. Kotyński - inicjatywę Boga w odkupieniu człowieka. Bóg tak ukochał człowieka jakby bez niego nie mógł być szczęśliwy.

O. dr Stanisław Madeja podkreślał wymiar liturgiczny w nauczaniu Założyciela Redemptorystów. Podkreślił praktyczne elementy doktryny św. Alfonsa o Mszy świętej oraz wskazał na źródła nieustannej zachęty "Doktora Najgorliwszego" do częstego przyjmowania Komunii Świętej i modlitwy przed Najświętszym Sakramentem. W wykładzie o. Madeja mocno wyakcentował ofiarniczy wymiar Mszy św., tak często dzisiaj pomijany.

Trójgłosu dopełniła prelekcja prof. Akademii Alfonsjańskiej w Rzymie o. dra Andrzeja Wodki, który poszukiwał źródeł odkupienia w Psalmach. Zwrócił on uwagę na - jak to wyraził - samo DNA Odkupienia. Jego zdaniem wyraża się ono w trzech rzeczywistościach: (1.) odzyskania i zagwarantowania materialnej strony ludzkiej (hebr. ga'al.), (2.) uzdrowienie relacji, bo nikt nie był pomyślany przez Boga jako sam (hebr. padah) oraz (3.) odkupienie aksjologiczne, przez które człowiek na nowo staje się miły Bogu i odzyskuje uśmiech (hbr. kapar). Ojciec Wodka, nawiązując do sytuacji współczesnego świata stwierdził, że modna i powszechna jest dzisiaj postawa: Beliving without belonging, czyli wiary bez przynależności. Tymczasem - jak podkreślił prelegent - nie ma możliwości nie przynależenia o czegokolwiek: albo człowiek przynależy do Boga, albo do tego o Nim nie jest.

Drugi blok tematyczny, skupiający się na rzeczywistości odkupienia w świecie współczesnym i myśli Kościoła otworzył prodziekan Wydziału Filozoficznego PAT o. dr Marek Urban, wskazując na ludzki - jak się wyraził - egzystencjał odkupienia. Mówił, że odkupienie dzieje się pośród nas i dla nas, wyrywa człowieka z jego ograniczoności, łamie jego wewnętrzne napięcie złożoności ciała i ducha oraz otwiera na świat życia boskiego.

Kolejny wykład zatytułowany: "Kościół w służbie odkupieniu w świetle encykliki Redemptor Hominis Jana Pawła II" wygłosił o. dr Wojciech Zagrodzki. Wskazał on na najważniejsze elementy wizji rzeczywistości odkupienia u Jana Pawła II, a następnie skupił się na wskazaniach pastoralnych z tej wizji wynikających. Objawiona przez Jezusa Chrystusa miłość Ojca jest propozycją adresowaną do ludzkiej wolności. Podobnie orędzie Kościoła może być jedynie propozycją skierowaną do człowieka. W ewangelizacji nie ma miejsca na przymus. Ale równocześnie miłość Ojca domaga się odpowiedzi - mówił o. Zagrodzki.

Temat ten kontynuował o. lic. Paweł Drobot, który starał się ukazać ewangelizację jako głoszenie odkupienia. Powiedział m. in.: Jeżeli na ustach człowieka pojawia się pytanie o wiarę, to wraz z tym pytaniem pojawia się kolejne: w co wierzyć? Chrześcijaństwo daje odpowiedź: uwierz w tajemnicę odkupienia. Jest to odpowiedź, która dla niektórych wydaje się dramatyczna, dla innych jest głupstwem lub zgorszeniem. Jednak tylko taką odpowiedź może zrozumieć człowiek, ponieważ została ona skierowana w "języku" dla niego zrozumiałym oraz dotyka samego źródła życia. Tą odpowiedzią jest Dobra Nowina - osoba Jezusa Chrystusa i Jego dzieło odkupienia.

Prof. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego o. dr hab. Ryszard Hajduk wskazał na rolę Kościoła w kontynuacji dzieła odkupienia. Jak stwierdził: Kościół ma udział w dziele odkupienia, gdy je urzeczywistnia, komunikuje, czyni w praktyce "dostępnym" dla ludzi. Stąd poświęcił swój wykład komunii człowieka z Bogiem oraz komunikacji i relacjach międzyosobowych w posłudze duszpasterskiej.

Ostatnia sesja poświęcona została tematyce odkupienia jako daru Boga i szczęścia ludzi. W tej części jako pierwszy głos zabrał o. dr Marek Raczkiewicz - wykładowca Uniwersytetu Papieskiego w Madrycie, który scharakteryzował krótko patrystyczne rozumienie odkupienia, a następnie więcej uwagi poświęcił myśli Orygenesa na ten temat.

Dr Anna Gąsior podjęła natomiast problematykę wschodniej soteriologii, rozumiejącej odkupienie jako wyzwolenie od grzechu i wyzwolenie do nowego życia.

Ukoronowaniem sympozjum było wystąpienie o. dra Hansa Schermanna z Innsbrucka zatytułowane: Oddać życie dla obfitego Odkupienia. O. Schermann wychodząc od sytuacji nędzy człowieka, domagającej się odkupienia, wskazał, że do charakterystyki redemptorysty należy to, że czuje się on powołany, aby u boku Jezusa przyczyniać się do dzieła odkupienia, do pełnego wyzwalania człowieka i przywracania mu jego godności. Stąd winien on być otwarty na znaki czasu, być mistykiem otwartych oczu, aby na nie skutecznie i gorliwie odpowiedzieć.

Sympozjum, w którym wzięli udział redemptoryści z Polski i z zagranicy oraz świeccy współpracownicy redemptorystów było kolejną ważną okazją, by poszukiwać wciąż nowych impulsów i jakości w codziennym oddawaniu życia dla Obfitego Okupienia.

 

Wykłady w całości zostały opublikowane w książce: R. Hajduk, M. Kotyński (red.), Ogarnięci Tajemnicą Chrystusowego Odkupienia. W poszukiwaniu inspiracji pastoralnych w "ośrodku wszechświata i historii" ("Homo Dei" Kraków 2006) ss.208.

 

***
Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (redemptoryści) zostało założone w roku 1732 przez św. Alfonsa Marię de Liguori na południu Włoch. Misją redemptorystów jest wspólnotowe przepowiadanie Ewangelii oraz wychodzenie naprzeciw naglącym potrzebom duszpasterskim ludzi najbardziej opuszczonych, a przede wszystkim ubogich. Dziś 5,5 tys. redemptorystów prowadzi misję Zgromadzenia w 79 krajach świata.