___________________

 reklama

Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS

"Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne" (Dz 4, 32).

Takie było życie pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej. 

Czytamy dalej w Dziejach Apostolskich: "Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby" (Dz 4, 34-35).

Po ludzku rozumując i licząc tylko na ludzkie siły taka wspólnota nie jest możliwa. Mogło tak się stać tylko dzięki Duchowi Świętemu. On, po Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu Jezusa został zesłany na Kościół. Duch Święty jest uosobioną Miłością Trójcy Świętej i taka Miłość ożywiała życie pierwszej wspólnoty wierzących w Chrystusa. Oni żyli prawdziwie - bo żyli w miłości, a miarą miłości jest ofiara. Tylko ten żyje prawdziwie, kto kocha i potrafi ofiarować siebie i swoje mienie dla innych. Miłość nadaje sens życiu. Bez miłości życie traci blask i staje się pustą egzystencją. 

W czasie swojego nauczania Jezus to nowe życie obiecał swoim wyznawcom:

"Ja przyszedłem po to, aby moje owce miały życie, i miały je w obfitości" (J 10, 10). Jednak aby takie życie otrzymać trzeba się powtórnie narodzić, jak powiedział Jezus Nikodemowi: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha” (J 3, 7-8). Tylko narodzeni z Ducha żyją pełnią życia ożywiani miłością Ducha Świętego. Dla nich życie przestaje być tylko egzystencją. Miłość która ich ożywia nadaje sens ich życiu i staje się przedsmakiem życia w niebie, gdzie będzie pełnia życia w miłości. 

diakon Franciszek
diakonfranciszek@gmail.com

***

Człowiek pyta:

Któż się litować będzie nad zaklinaczem ukąszonym przez żmiję i nad tymi wszystkimi, którzy się zbliżają do dzikich zwierząt?
Podobnie - nad tym, który przebywa z grzesznikiem i bierze udział w jego grzechach.
Syr 12, 13-14

Nie bierz ciężaru ponad swoje siły i nie szukaj towarzystwa z możniejszym i bogatszym od siebie. Cóż za towarzystwo może mieć garnek gliniany z metalowym kotłem? Gdy ten uderzy, skruszy tamtego.
Syr 13,2

***

Przestawaj z równymi sobie,  Syr 13

1 Kto się dotyka smoły, ten się pobrudzi, a kto z pysznym przestaje - do niego się upodobni.
2 Nie bierz ciężaru ponad swoje siły i nie szukaj towarzystwa z możniejszym i bogatszym od siebie. Cóż za towarzystwo może mieć garnek gliniany z metalowym kotłem? Gdy ten uderzy, skruszy tamtego.
3 Gdy bogaty wyrządzi krzywdę, zżymać się będzie, gdy biedny poniesie krzywdę, jeszcze sam poprosi o przebaczenie.
4 Jeśli będziesz tamtemu pożyteczny, wykorzysta ciebie, a jeśli popadniesz w biedę, to cię opuści.
5 Jeśli coś masz, będzie żyć z tobą w przyjaźni i wyniszczy cię, a sam się nawet nie zmartwi.
6 Jeśli będziesz mu potrzebny, będzie cię zwodzić, uśmiechać się do ciebie, dawać nadzieję, przemawiać pięknymi słowami, owszem spyta: "Czego potrzebujesz?"
7 Zawstydzi cię przez swoje uczty, aż cię ogołoci dwa lub trzy razy, na koniec wyśmieje się z ciebie, a potem, gdy cię zobaczy, nie zwróci na ciebie uwagi i nad tobą będzie kiwać głową.
8 Miej się na baczności, by nie dać się oszukać ani poniżyć przez swą bezmyślność.
9 Gdy jakiś możny pan ciebie wzywa, ty się ukryj, a tym usilniej będzie cię wzywał.
10 Nie pchaj się, aby cię nie odsunięto, ani nie stój za daleko, żeby cię nie zapomniano.
11 Nie zamierzaj rozmawiać z nim, jakby z równym sobie, ani nie dowierzaj jego wielu słowom; przez swoje wielomówstwo wystawi cię na próbę i niby uśmiechając się, dokładnie cię wybada.
12 Bez miłosierdzia jest i nie zachowuje dla siebie zwierzeń, nie oszczędzi ci ani razów, ani więzów.
13 Zapamiętaj to sobie, uważaj pilnie, bo się przechadzasz w towarzystwie swej zguby.
14 Słuchając tego, zbudź się z twego snu. Przez całe swe życie miłuj Pana i wzywaj Go, aby cię zbawił.
15 Każda istota żyjąca lubi podobną do siebie, a każdy człowiek tego, kto jest mu równy.
16 Każda istota żyjąca łączy się według swego gatunku, a człowiek przystaje do podobnego sobie.
17 Czy współżyć będzie wilk z jagnięciem? Podobnie grzesznik ze sprawiedliwym?

Bogaty i ubogi, Syr 13 i 14

18 Jakiż pokój być może między hieną a psem i jakiż pokój być może między bogatym a ubogim?
19 Dziki osioł na pustyni jest żerem dla lwów, a biedni są łupem dla bogatego.
20 Jak obrzydliwością jest dla pysznego pokora, tak obmierzłym dla bogatego jest biedny.
21 Kiedy bogaty się potknie, przyjaciele go podeprą, kiedy biedny upadnie, odepchną go nawet przyjaciele.
22 Gdy bogaty wpadnie w nieszczęście, wielu ma takich, którzy mu pomogą, gdy wstrętnie mówić będzie, jeszcze uniewinniać go będą. Gdy natomiast biedny w nieszczęście wpadnie, będą go ganili, a gdy mówić będzie mądrze, nie znajdzie uznania.
23 Gdy bogaty przemówi, wszyscy zamilkną i mowę jego wynosić będą pod obłoki. Gdy biedny przemówi, spytają: "Któż to taki?", a jeśliby się potknął, całkiem go obalą.
24 To bogactwo jest dobre, które jest bez grzechu, a ubóstwo jest złem w ustach bezbożnego.
25 Serce człowieka zmienia jego twarz, raz na dobro, to znów na zło.
26 Wyrazem serca w pomyślności - twarz wesoła, ale wynajdywanie przypowieści - to trudne myślenie.
1 Szczęśliwy mąż, który nie potknął się ustami i nie jest przybity smutkiem grzechów.
2 Szczęśliwy, którego własna dusza nie potępia i kto nie stracił swojej nadziei.

***

Dopóki pająk dmie się trzymając się belki,
Jest to dogmatyk, który tworzy system wielki,
Lecz gdy schodząc po nici chwieje się z wietrzykiem,
Natenczas z dogmatyka staje się sceptykiem.