logo
Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Dziś umywasz mi nogi. Klękasz przede mną i prosisz o miłość. Moje serce powtarza za Piotrem: „Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę” - wszystko zanurz w Twojej miłości, zatop mnie całego. Otul mnie ciepłem płynącym z Twojego Serca, bym potrafił zrozumieć to, co dzieje się dzisiaj; bym umiał w kruszynie Chleba, którą kapłan trzyma w dłoniach, zobaczyć Ciebie; bym w kroplach Wina ujrzał Kielich Twojego Przymierza. Zanurz mnie w Twojej miłości, bym potrafił docenić i pokochać Twoją Obecność w Eucharystii; bym wsłuchiwał się w ciepło Twojego głosu, gdy mówisz, że do końca mnie umiłowałeś, aż po mękę i krzyż. Tylko w krzyżu mogę kochać Ciebie naprawdę. Abym miał udział z Tobą, muszę być czysty; muszę dbać o dobre i uważne spojrzenie, bym dojrzał Ciebie – klęczącego i uczącego mnie miłości.
 
ks. Marek Chrzanowski FDP
Kawa z niebem 

***

Człowiek pyta:

Gdzież się oddalę przed Twoim duchem? Gdzie ucieknę od Twego oblicza?
Ps 139,7

Panie, czyż nie mam nienawidzić tych, co nienawidzą Ciebie, oraz nie brzydzić się tymi, co przeciw Tobie powstają?
Ps 139,21

***

Tajemnica mądrości,  Syr 1

1. Cała mądrość od Boga pochodzi, jest z Nim na wieki.
2. Piasek morski, krople deszczu i dni wieczności któż może policzyć?
3. Wysokość nieba, szerokość ziemi, przepaść i mądrość któż potrafi zbadać?
4. Jako pierwsza przed wszystkim stworzona została mądrość, rozum roztropności od wieków.
5. Zdrojem mądrości jest słowo Boże na wysokości, a drogi jej - to przykazania wieczne.
6. Korzeń mądrości komuż się objawił, a dzieła jej wszechstronnej umiejętności któż poznał?
7. Wiedza mądrości komuż została objawiona i któż pojął jej mnogie doświadczenie.
8. Jest Jeden mądry, co bardzo lękiem przejmuje, siedzący na swym tronie.
9. To Pan ją stworzył, przejrzał, policzył i wylał na wszystkie swe dzieła,
10. na wszystkie stworzenia według swego daru, a tych, co Go miłują, hojnie nią wyposażył.

Bojaźń Boża, Syr 1

11. Bojaźń Pańska to chwała i chluba, wesele i korona radosnego uniesienia.
12. Bojaźń Pańska zadowala serca, daje wesele, radość i długie życie.
13. Temu, kto się Pana boi, dobrze będzie na końcu, a w dniu swej śmierci będzie błogosławiony.
14. Początkiem mądrości jest bojaźń Pana, i dla tych, którzy są Mu wierni, wraz z nimi została stworzona w łonie matki.
15. Założyła u ludzi fundament wieczny, a u ich potomstwa znajdzie zaufanie.
16. Pełnia mądrości to bać się Pana, który upoi ich owocami swoimi.
17. Cały ich dom napełni pożądanymi dobrami, a spichlerze swymi płodami.
18. Koroną mądrości - bojaźń Pańska, dająca pokój i czerstwe zdrowie.
19. A Pan ją przejrzał, policzył. Wiedzę i poznanie rozumu jak deszcz wylał, i wywyższył chwałę tych, co ją posiadają.
20. Korzeń mądrości to bać się Pana, a gałęzie jej - długie życie.
21. Bojaźń Pańska oddala grzechy, a kto się jej trzyma odwraca gniew.

Cierpliwość i opanowanie siebie, Syr 1

22. Niesłuszny gniew nie może być usprawiedliwiony , przebranie miary w gniewie jest jego upadkiem.
23. Cierpliwy do czasu dozna przykrości, ale później radość dla niego zakwitnie.
24. Do czasu będzie ukrywać swoje słowa, a wargi wielu wychwalać będą jego rozum.

Mądrość i prawość charakteru, Syr 1

25. W skarbcach mądrości są przypowieści wiedzy, w grzeszniku zaś pobożność budzi odrazę.
26. Jeżeli pożądasz mądrości, chowaj przykazania, a Pan cię nią obdarzy.
27. Albowiem mądrość i wykształcenie to bojaźń Pana, a w wierności i łagodności ma On upodobanie.
28. Bądź posłuszny bojaźni Pana i nie przystępuj do Niego z sercem dwoistym!
29. Nie bądź obłudnikiem wobec ludzi i zwróć uwagę na swoje wargi!
30. Nie wywyższaj siebie, abyś nie upadł i nie sprowadził hańby na swoją duszę. Pan odkryje wszystkie twe tajniki i pośród zgromadzenia cię poniży, dlatego że nie zbliżyłeś się do bojaźni Pańskiej, a serce twe pełne jest zdrady.

***

Gdzie szkoła sceniczników, wodzów i śpiewaków?
Tam, gdzie szkoła dla mrówek, bestyi i ptaków.
Ludzie, to tylko dobrze wykonać umiecie,
Czegoście się nie mogli nauczyć na świecie.

Adam Mickiewicz

Patron Dnia



Św. Zyta
 
dziewica, patronka służących

Św. Zyta urodziła się w biednej, ale bardzo pobożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jej starsza siostra była cysterką, a jej wuj był pustelnikiem, którego miejscowi ludzie uważali za świętego. Św. Zyta odznaczała się dużym posłuszeństwem; każde polecenie matki traktowała jak wypełnianie woli Bożej. Mając dwanaście lat została służącą u zamożnego tkacza w Lukce, trzydzieści kilometrów od jej rodzinnej wioski Monte Sagrati. W tej rodzinie miała pozostać przez czterdzieści osiem lat. Codziennie znajdowała czas na wysłuchanie Mszy św. i odmawianie modlitw; swoje domowe obowiązki wypełniała tak skrupulatnie, iż inne służące miały jej to za złe. Z początku jej pracodawcy mieli jej za złe zbyt hojne rozdawanie chleba biednym; z czasem jednak jej dobroć i cierpliwość przekonały ich zupełnie; święta stała się zaufanym przyjacielem rodziny. Dano jej wolną rękę jeśli idzie o rozkład pracy w domu; święta podjęła się jeszcze odwiedzin u chorych i więźniów. Szybko rozeszła się w Lucke wieść o jej dobrych czynach i nadprzyrodzonych wizjach, które miała. Odwiedzali ją nawet ludzie na wysokich stanowiskach. Po śmierci w roku 1278 ogłoszono ją świętą.

jutro: św. Piotra Chanel

wczoraj
dziś
jutro