***
Przysłowia Salomona, Prz 28
1. Ucieka występny, choć go nikt nie goni, lecz prawy jest ufny jak młody lew.
2. Przez zbrodnie kraju wielu jest władców, lecz ktoś mądry i roztropny trwały ład zapewni.
3. Występny, co biednych uciska, jest jak ulewa, co chleba nie daje.
4. Kto gardzi Prawem, chwali grzesznika, kto strzeże Prawa, jemu przeciwny.
5. źli ludzie nie rozumieją prawości, a którzy szukają Pana, pojmą ją całą.
6. Więcej wart biedak, co żyje uczciwie, niż bogacz o drogach krętych.
7. Kto Prawa się trzyma, ten mądrym jest synem, przyjaciel rozwiązłych hańbi swego ojca.
8. Odsetką i lichwą powiększać majątek - to zbierać dla tych, co miłosierni dla biednych.
9. Kto ucho odwraca, by Prawa nie słyszeć, tego nawet modlitwa jest wstrętna.
10. Kto prawych sprowadza na drogę występku, i sam też we własny dół wpadnie; dziedzictwem zaś czystych będzie dobro.
11. Mądry jest bogacz w swych oczach, lecz przejrzał go biedak rozumny.
12. Wielka jest radość, gdy prawi zwyciężą; gdy górą przewrotni, każdy się chowa.
13. Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi.
14. Szczęśliwy mąż, gdy stale trwa w bojaźni; kto serce zatwardza - wpadnie w nieszczęście.
15. Lwem ryczącym, zgłodniałym niedźwiedziem jest władca występny nad biednym ludem.
16. Książę ubogi w rozsądek bogaty jest w zdzierstwo, kto zysków nieprawych nie znosi, dni swe przedłuża.
17. Gdy człowiek zmazany krwią ludzką ucieka aż do grobu - niech go nie wstrzymują!
18. Kto żyje uczciwie - będzie ocalony; kto przewrotnie chodzi dwiema drogami, zapewne na jednej z nich zginie.
19. Kto ziemią uprawia, nasyci się chlebem; kto ściga ułudę, nasyci się nędzą.
20. Uczciwy cieszy się błogosławieństwem, kto się chce szybko wzbogacić, nie ujdzie kary.
21. źle gdy kto się kieruje względami na osobę; człek za kęs chleba popełni przestępstwo.
22. Człowiek o złym oku jest chciwy bogactwa, a nie wie, że bieda przyjdzie na niego.
23. Kto kogoś strofuje, w końcu łaski znajdzie bardziej niż język, co schlebia.
24. Kto ojca lub matkę ograbia mówiąc: To nie grzech, jest wspólnikiem zbójcy.
25. Chciwiec spory wywołuje, kto ufa Panu - będzie nasycony.
26. Kto swemu sercu ufa - ten głupi; kto żyje w mądrości - znajdzie ocalenie.
27. Kto daje ubogim - nie zazna biedy; kto [na nich] zamyka oczy, zbierze wiele przekleństw.
28. Gdy górą przewrotni - ukrywa się każdy; gdy giną - mnożą się prawi.
***
BÓG NIC NIE MOŻE BEZE MNIE
Bóg bez pomocy mojej nie może nic tworzyć;
Chcąc siebie zniszczyć, trzeba wprzód Boga umorzyć.
Adam Mickiewicz
Patron Dnia
Najświętsza Maryja Panna
Matka Dobrej Rady
Kiedy Jezus został ukrzyżowany, mimo niepokoju, jaki zapanował w przyrodzie, w sercach tych, którzy ufali Jezusowi, zapanował pokój. Wielki wewnętrzny pokój, napełniający Maryję, udzielał się Jej najbliższemu otoczeniu. Ona wiedziała, że ta Ofiara była potrzebna. Maryja z pełną ufnością poddała się woli Ojca i Syna.
Kult Matki Bożej Dobrej Rady związany jest nierozerwalnie z obrazem Maryi pod tym samym tytułem, który znajduje się w kościele augustianów w Genazzano w Umbrii we Włoszech. Pochodzi z pierwszej połowy XV wieku. Związana z nim jest pewna opowieść. Kiedy w Genazzano budowano kościół dla Matki Bożej i był on już prawie ukończony, na ścianie pojawił się wizerunek Maryi z Dzieciątkiem. Wiadomość o tym szybko się rozeszła. Któregoś dnia przyszli tu dwaj pielgrzymi z Albanii, którzy w obrazie rozpoznali wizerunek Matki Bożej Dobrej Rady ze Szkodry, w swojej ojczyźnie.
Już w XV i XVI wieku obraz zasłynął wieloma łaskami, dlatego w 1682 r. za zgodą papieża Innocentego XI został ukoronowany.
Augustianin o. Andrzej Bacci przyczynił się do rozprzestrzenienia kultu Matki Bożej Dobrej Rady. Podczas ciężkiej choroby złożył on ślub, że jeżeli Maryja uzdrowi go, zajmie się rozprzestrzenieniem kopii tego obrazu po całym świecie. Wypełnił swój ślub, dzięki czemu prawie 70 000 kopii tego obrazu zostało rozwiezionych po całym świecie. W XVIII w. kapituła generalna Zakonu oo. Augustianów podjęła uchwałę, aby kult Matki Bożej Dobrej Rady jeszcze bardziej rozszerzać.
Matkę Dobrej Rady można prosić o orędownictwo, zwłaszcza wtedy, gdy stajemy na rozstaju dróg, gdy musimy podjąć ważne życiowe decyzje. Czcząc Maryję pod tym wezwaniem uznajemy, że może Ona wyprosić nam dar dobrej rady u Ducha Świętego. W chwilach zagubienia i w chwilach ważnych decyzji może nam pomóc.
jutro: św. Zyty