Mszy przy relikwiach patrona Polski i metropolii warszawskiej 16 maja przewodniczył kard. Kazimierz Nycz. "Zwyciężył dzięki krwi Baranka. Życie poświęcił dla Chrystusa, w którego wierzył". "Wiódł gorliwe życie oddane bliźniemu, szukał ludzi dla Jezusa" - tak o świętym mówił kard. Nycz.

 

Św. Andrzej Bobola całe życie szedł w duchu słów „Idźcie i głoście” – powiedział kard. Kazimierz Nycz. Metropolita warszawski 16 maja przewodniczył  Mszy św. z okazji 360. rocznicy męczeńskiej śmierci kapłana i męczennika, patrona Polski i metropolii warszawskiej – św. Andrzeja Boboli. Uroczysta Eucharystia odbyła się w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie przy relikwiach świętego.

 

Kard. Nycz stwierdził, że mimo upływu aż 360. lat od męczeńskiej śmierci św. Andrzeja Boboli, wspomnienie tego wydarzenia wciąż sprawia trudność, ze względu na okrucieństwo, jakiego dopuścili się oprawcy, tylko dlatego, że święty do końca odważnie trwał w wierze.

 

– Zwyciężył dzięki krwi Baranka. Nie umiłował życia aż do śmierci, potrafił je poświęcić dla Chrystusa, w którego wierzył – zaznaczył.

 

Metropolita warszawski przypomniał, że tegoroczne hasło programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce  brzmi: „Idźcie i głoście” i jest ono odwiecznym zadaniem Kościoła począwszy od apostołów, którzy nie ustawali w głoszeniu nauki Chrystusa. Zdaniem kard. Nycza takim apostołem był również św. Andrzej Bobola.

 

– Apostoł posłany przez Jezusa nie wije sobie gniazda na ziemi, apostoł idzie po to, by zanieść radość innym. Św. Andrzej Bobola całe życie szedł w duchu słów „Idźcie i głoście” – podkreślił w kazaniu.

 

Kard. Nycz zaznaczył, że patron Polski wiódł gorliwe życie oddane bliźniemu – wędrował z miejsca na miejsce i „szukał ludzi dla Jezusa”, był „wędrownym misjonarzem”, który w swojej męczeńskiej śmierci spotkał Chrystusa.

 

Metropolita warszawski dodał, że św. Andrzej Bobola jest również patronem jedności, która jest bardzo ważna, zwłaszcza w Kościele. – Trzeba robić wszystko, by tę jedność budować i do niej dążyć – powiedział. Podkreślił, że ludzie mogą się od siebie różnić, ale powinni umieć uzgodnić wspólne warunki jedności we wspólnocie Kościoła, Ojczyzny i rodziny. – By w sprawach zasadniczych patrzeć w jednym kierunku – dodał.

 

Metropolita warszawski zaakcentował, że właśnie to jest sednem zaprezentowanego niedawno listu Episkopatu Polski o chrześcijańskim patriotyzmie.

 

W sanktuarium św. Andrzeja Boboli na warszawskim Mokotowie, które ma charakter narodowy, spoczywają zachowane w całości relikwie tego męczennika. Sanktuarium, którym opiekują się jezuici, szerzy kult św. Andrzeja Boboli we współpracy ze wszystkimi świątyniami, parafiami i organizacjami pod jego wezwaniem, znajdującymi się na terenie Polski. Rozwija ono szczególną współpracę z ośrodkami duszpasterskimi znajdującymi się w miejscach urodzenia (Strachocina, archidiecezja przemyska obrządku łacińskiego) i męczeńskiej śmierci św. Andrzeja Boboli (Janów Poleski, Diecezja Pińska, Białoruś).

 

Św. Andrzej Bobola urodził się 30 listopada 1591 r. w Strachocinie koło Sanoka. Pochodził ze szlacheckiej rodziny. Wstąpił do jezuitów, w 1622 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako kaznodzieja, spowiednik, wychowawca młodzieży w Wilnie, Połocku, Warszawie, Łomży, Pińsku. Podejmował szczególne wysiłki na rzecz pojednania prawosławnych z katolikami. Jego gorliwość przyniosła mu określenie „łowcy dusz – duszochwata”. Budziła jednak niechęć wśród wielu ortodoksów. W czasie wojen kozackich przerodziła się w nienawiść i miała tragiczny finał. W maju 1657 roku Kozacy napadli na Janów Poleski i dokonali rzezi wśród katolików i Żydów. Andrzeja Bobolę pochwycili w pobliskiej wiosce. Został bestialsko okaleczony, a następnie zamordowany.

 

Św. Andrzej Bobola został kanonizowany w 1938 r. przez Piusa XI a w 2002 r. został ogłoszony patronem Polski. W 2007 r. Episkopat nadał kościołowi, w którym znajdują się jego relikwie, tytuł sanktuarium narodowego. Oficjalne ogłoszenie tego tytułu miało miejsce 16 maja 2008 r. podczas uroczystości ku czci świętego.

 

KAI