Piątek, 26 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
Dorota Mazur
Duch Święty oczami św. Jana od Krzyża
Kto stara się doskonalić w czystości, unikając tego, co niedoskonałe, odradza się w Duchu Świętym (Jan od Krzyża, Droga na Górę Karmel, II 5,5). Tak najprościej można określić ważną rolę dla Jana od Krzyża, jaką pełnił Duch Święty. Odrodzenie człowieka odbywa się tylko i wyłącznie przy łasce Ducha Świętego. Wówczas dusza człowieka najbardziej zbliża się ku Bogu. Jeśli się kto nie odrodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego (J 5,3).
Właśnie pod natchnieniem Ducha Świętego wszystkie władze duszy zaczynają działać i dążyć do zjednoczenia z Bogiem. Jan od Krzyża jako argument podaje tutaj słowa św. Pawła: kto łączy się z Panem, jest z Nim jednym Duchem (1 Kor 6, 18). Dlatego też wszystkie czynności duszy są podyktowane działaniem Ducha Świętego i pochodzą tym samym z woli Boga.
Duch Święty, działając w nas, w pierwszej kolejności przenika naszą duszę. Każdy płomień miłości, który jest owocem działania w duszy Ducha Świętego, jest napełnieniem człowieka obfitością życia Bożego (Jan od Krzyża, Żywy płomień miłości, 1, 1-3). Dlatego Jan od Krzyża nazywa Ducha Świętego upaleniem. Zadaje On bowiem na początku swego działania ranę. Jest On ogniem miłości, który daje nieskończoną siłę. Częstokroć jednak Duch Święty działa z wielką gwałtownością w życiu ludzkim (Jan od Krzyża, Żywy płomień miłości,2,1-7).
Duch Święty u Jana od Krzyża, tak jak w Piśmie Świętym, podobny jest do wichru. Dzięki Jego powiewowi cnoty rozkwitają w człowieku, wydając przepiekaną woń, a tym samym sprawiają radość Najwyższemu (Jan od Krzyża, Pieśń duchowa, 13,11). Dusza staje się napełniona wszelakiego rodzaju darami i budzi w woli uczucia nieskończonej Bożej miłości, która wznosi się ku swemu Stwórcy (Jan od Krzyża, Pieśń duchowa, 26,3; 31,4; 17,4).
Dzięki działaniu Ducha Świetnego, dusza staje się wolna od pożądliwości. W przeciwnym wypadku, gdy na przykład daje się uwieść wdziękowi stworzeń, dusza staje się brzydka i gorzka w oczach Boga. Odnowiona przez Ducha Świetnego, staje się pokorna i doskonała, uwolniona od zmysłowości. Bóg udziela się duszy, daje jej swoje łaski. Dzięki temu dusza jest zdolna do przyjęcia Jego miłości. A wszystko to dzieje się przy udziale Ducha łaski, którym jest Duch Święty.
Dorota Mazur
Zobacz także
O. Luis Jorge Gonzáles OCD
Święci karmelitańscy, w tym wypadku fundatorzy Karmelu Terezjańskiego, ukazują nam poprzez oryginalność swych charakterów, że Bóg otwiera przed każdym człowiekiem drogę, po której jeszcze nikt nie szedł; drogę, która prowadzi nie tylko do realizacji jednostki jako osoby, ale także do zjednoczenia miłości z Bogiem, przez Jezusa Chrystusa, by tak osiągnąć pełnię ludzką. To dlatego Jan Paweł II podkreśla: „Jest też oczywiste, że istnieją różne indywidualne drogi do świętości, wymagające prawdziwej pedagogiki świętości, która zdolna jest dostosować się do rytmu poszczególnych osób” (Jan Paweł II).
O. Luis Jorge Gonzáles OCD
18 stycznia węgierscy katolicy liturgicznie świętować będą uroczystość jednej ze swych narodowych Patronek, świętej Małgorzaty Arpadówny, królewny i mniszki. Jej postać, tak droga dla naszych pobratymców, także dla nas pozostaje kimś bliskim. Z naszym bowiem narodem głęboko związały się trzy jej święte siostry, mianowicie bł. Konstancja, św. Kinga i bł. Jolanta...
O. Luis Jorge Gonzáles OCD
Lubię w nim to, że był człowiekiem z krwi i kości. Podobno w gniewie uderzył w twarz Ariusza podczas soboru w Nicei w 325 r. To jasne, że pięść to najgłupszy argument w sporze o objawioną Prawdę, ale z całą pewnością nie ma tu cienia świętoszkowatej letniości. Najsilniej jednak na moją wyobraźnię działa legenda o trzech złotych kulach. To jest dokładnie to, co św. Jan Paweł II nazywał wyobraźnią miłosierdzia. Św. Mikołaj, zanim został biskupem, był zamożnym młodzieńcem z Miry...
W otoczeniu św. Mikołaja cuda to codzienność... - mówi dr Dariusz Karłowicz, prezes Fundacji Świętego Mikołaja, w rozmowie z Patrykiem Lubryczyńskim.
