Dowód Poszlakowany nr 5: 
Przemienione życie


Dowodem poszlakowym zmartwychwstania Jezusa jest także psychologiczne zjawisko przemienionego życia ludzi.

Nie mieli żadnych ziemskich korzyści

Przemienione życie pierwszych chrześcijan jest jednym z najbardziej przekonujących świadectw faktu zmartwychwstania. Musimy zapytać: Co skłaniało ich do głoszenia wszędzie wiadomości o zmartwychwstałym Chrystusie?

Gdyby istniały jakieś widoczne korzyści będące rezultatem ich wysiłków – takie jak pozycja, bogactwo, wyższy status społeczny – moglibyśmy logicznie wytłumaczyć ich działanie. W nagrodę jednak za swoje szczere i całkowite oddanie zmartwychwstałemu Chrystusowi ci pierwsi chrześcijanie byli bici, kamienowani, rzucani lwom na pożarcie, torturowani, krzyżowani i poddawani wszelkim możliwym do wymyślenia represjom mającym powstrzymać ich od głoszenia nauki Jezusa. Sami byli wszakże jednymi z najbardziej pokojowo nastawionych ludzi i nikomu nie narzucali siłą swych przekonań. Raczej oddawali swoje własne życie na dowód całkowitej pewności co do prawdy przekazywanego orędzia.

Najtrudniejsi do przekonania...

...byli członkowie Jego własnej rodziny [1]. Nie wierzyli w Niego Jego bracia [kuzyni – patrz przyp. red. na s. 99]. Byli zakłopotani, gdy słyszeli, jak ich brat mówił ludziom: "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie" i "Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami" oraz "Ja jestem dobrym pasterzem" [2].

Co byś zrobił, gdyby twój brat tak postępował?

Jakub, Jego brat (kuzyn?), był związany z faryzeuszami. Wraz z innymi członkami rodziny drwił z Jezusa. Gdzie jednak – po poniżającej i zniesławiającej całą rodzinę śmierci Chrystusa na krzyżu i po Jego pogrzebie – znajdujemy tych, których najtrudniej było przekonać – członków Jego własnej rodziny? Znajdujemy ich w Wieczerniku, oczekujących z uczniami na zesłanie Ducha Świętego [3]. Co takiego wydarzyło się w przeciągu kilku dni – drwili z Niego, gdy żył – że ich życie przemieniło się tak radykalnie?

Św. Jakub został jednym z przywódców pierwotnego Kościoła i napisał list zaczynający się od słów: "Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa" [4],który wszedł do kanonu Nowego Testamentu. W końcu zginął dla sprawy Chrystusa męczeńską śmiercią przez ukamienowanie [5]. Co się wydarzyło? Najlepsze wyjaśnienie, jakie znam, dał św. Paweł: "Potem ukazał się Jakubowi" [6].

Tchórzliwi uczniowie

A przestraszeni uczniowie Jezusa? Gdy władze aresztowały Jezusa w ogrodzie Getsemani, "(...) wszyscy uczniowie opuścili Go i uciekli" [6]. Podczas procesu Jezusa Piotr zaparł się Go trzy razy [7]. Po ukrzyżowaniu Chrystusa uczniowie ukryli się w Wieczerniku i zatarasowali drzwi [8]. Lecz w kilka dni później wydarzyło się coś, co całkowicie przemieniło grupę tchórzliwych uczniów w śmiałą grupę entuzjastów, którzy bez wahania potrafili stawić czoło męczeństwu. Piotr, który przedtem zaparł się Jezusa, był więziony za swoją wytrwałość w głoszeniu, że Jezus zmartwychwstał i jest Mesjaszem, i później sam został ukrzyżowany głową w dół.

Co się wydarzyło? Najlogiczniejszym wyjaśnieniem jest, że "ukazał się Kefasowi (Piotrowi) (...) potem wszystkim apostołom" [9].

Żydowski fanatyk nawrócony

A Szaweł, ten religijny prześladowca chrześcijan? Ów żydowski fanatyk tak nienawidził wyznawców Chrystusa, że pragnął zniszczyć Kościół. Postarał się nawet o specjalne pozwolenie, by udać się do innych miast i uwięzić uczniów Jezusa.

Lecz coś się stało z tym prześladowcą. Z wroga Jezusa zrobił się Jego głosicielem. Z mordercy został przemieniony w chrześcijańskiego misjonarza. Z zagorzałego przeciwnika chrześcijan zmienił się w jednego z największych krzewicieli wiary chrześcijańskiej – świętego Pawła. Szaweł zaczął wprowadzać zamieszanie wśród władz żydowskich udowadniając, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym [10]. W końcu został zabity z powodu swego poświęcenia dla Chrystusa. Co się wydarzyło? Historycznym wyjaśnieniem jest stwierdzenie Pawła, że Jezus "ukazał się także i mnie" [11].

Nawrócenie Szawła było tak dramatyczne, że bardzo niewiele współczesnych wydarzeń mogłoby mu dorównać. To, o czym Szaweł myślał, że jest kłamstwem – czystym wymysłem – okazało się niezaprzeczalnym faktem.

Bardzo trudne byłoby wyjaśnienie przemiany tych wszystkich ludzi, gdyby zmartwychwstanie nie było prawdziwe. Profesor Robert Grant powiedział: "Powstanie chrześcijaństwa jest prawie nie do pojęcia, jeżeli takie wydarzenie nie miałoby miejsca" [12].

Zmartwychwstanie wyjaśnia wszystkie fakty

Profesor prawa z Harvardu Simon Greenleaf, który przez wiele lat prowadził wykłady na temat tego, jak analizować świadectwo i ustalić, czy kłamie ono, czy nie, podsumowuje, pisząc o Apostołach: "Było zatem niemożliwością, by mogli oni wytrwać przy prawdach, które głosili, gdyby Jezus rzeczywiście nie powstał z martwych i gdyby oni nie znali tego faktu z taką samą pewnością, z jaką znali każdy inny fakt. Kroniki działań wojennych nie dostarczają przykładu dla tak heroicznej stałości, cierpliwości i niezachwianej odwagi. Mieli oni wszelkie możliwe motywy, by dokładnie zrewidować podstawy swojej wiary oraz materiał dowodowy opierający się na faktach i prawdach, które stanowczo podtrzymywali" [13]. Dr George Eldon Ladd, pisząc na temat historycznego znaczenia przemiany Apostołów, stwierdza: "Historyk [nie wierzący w zmartwychwstanie Chrystusa – przyp. red.] musi także przyznać, że historyczny krytycyzm nie znalazł jeszcze wystarczającego historycznego wyjaśnienia tych faktów; że dla tego historyka przemiana uczniów jest problemem nierozwiązalnym. Musi on także przyznać, iż pogląd twierdzący, że Jezus rzeczywiście powstał z martwych, wyjaśnia wszystkie fakty" [14].

Wierzący w Jezusa Chrystusa dzisiaj może mieć całkowitą pewność – podobnie jak pierwsi chrześcijanie – że jego wiara oparta jest nie na mitach czy legendach, lecz na solidnym historycznym fakcie pustego grobu i zmartwychwstania Chrystusa.

On może przemienić twoje życie

Co więcej, wierzący może dzisiaj doświadczać mocy zmartwychwstałego Chrystusa w swoim życiu. Po pierwsze, może mieć pewność, że jego grzechy zostały odkupione [15]. Po drugie, może być pewien życia wiecznego i swego własnego zmartwychwstania [16]. I po trzecie, może być wyzwolony od pustego i bezsensownego życia i przemieniony w nowe stworzenie w Jezusie [17].

__________________________
Przypisy:

[1] zob. J 7,1-5.
[2] J 14,6; 15,5; 10,11.
[3] zob. Dz 1,13-14.
[4] zob. Józef Flawiusz, Starożytności Żydowskie, vol.3, ks. 20, r. 9, cz.1.
[5] 1 Kor 15,7.
[6] Mt 26,56; Mk 14,50.
[7] zob. J 20,19.
[8] 1 Kor 15,5.7.
[9] zob. Dz 8,1-3; 9,1-2; 22,3-5.
[10] zob. Dz 9,22.
[11] 1 Kor 15,8; zob. Dz 9,3-22; 22,6-21.
[12] Robert Grant, Historical Introduction to the New Testament, New York, Harper and Row, 1963, s.302.
[13] Simon Greenleaf, An Examination of the Testimony of the Four Evangelists by the Ruler of Evidence Administered in the Courts of Justice, s. 29.
[14] George Eldon Ladd, The New Testament and Criticism, Grand Rapids, Mich., Wm. B. Eerdmans, 1967, s. 188.
[15] zob. 1 Kor 15,3.
[16] zob. 1 Kor 15,19-26.
[17] zob. 2 Kor 5,17.