logo
Niedziela, 28 kwietnia 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: ks. Bogdan Giemza SDS (---.hsd1.il.comcast.net)
Data:   2005-12-08 01:06

W rocznicę załozenia Salwatorianów (8.XII.1881) i Salwatorianek (8.XII.1888) prosze przyjac w miejsce zyczen modlitwe i wiersz ks. Twardowskiego:

Gorętsza od spojrzenia

Żeby nie być taką czcigodną osobą
której podają parasol
którą do Rzymu wysyłają
w telewizji jak srebrnym nieboszczykiem kręcą
wieszają przy gwiazdach filmowych

Ale być chlebem
który krają
żywicą którą z sosny na kadzidło skrobią
czymś z czego robią radio
żeby choremu przy termometrze śpiewało
zegarem który w samolocie jak obrazek ze świętym Krzysztofem leci
żółtym dla dzieci balonem -

a zawsze taką hostią małą
gorętszą od spojrzenia
co się zmienia w ofierze

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: Jurek (---.perm.iinet.net.au)
Data:   2005-12-08 01:36

Drogi ks. Bogdanie i wszyscy Salwatorianie/ki,
Przylaczam sie do zyczen i zalaczam co przed chwila przeczytalem na Spirit Daily.
Meryem Ana Evi jest miejscem modlitwy przez caly rok dla Katolikow, ktorzy mieszkaja tam i kazdego ranka celebruja Msze Sw. i jest miejscem gdzie Chrzescijanie z Turcji i innych narodow swiata odwiedzaja to miejsce by oddac czesc. Pomimo, ze naleza do roznych kosciolow, tutaj maja mozliwosc celebrowac we walsnej mowie i tradycji. Tak jak dom jest wizytowany przez Chrzescijan, jest miejscem pielgrzymek dla Muzulman takze. W Koranie faktycznie tylko jedna kobieta jest wspomniana 30 razy: Maryja Matka Jesus. “Kiedy Muzulmanscy bracia i siostry przybywaja do Meryem Ana Evi, oni nie przcyhodza jako turysci i zwiedzajacy: oni przybywaja tutaj modlic sie,” mowi Fr Tarcy. “Moze to jest jedyne miejsce na swiecie, gdzie ludzie dwoch religii – Islam and Christianity – moga modlic sie razem w spokoju”'. Wczoraj z wlasnie z okazji NP kosciol Niep Serca Maryji w Hampton, Melbourne i Neokat odwiedzil bp Prowse.

6 December, 2005 TURKEY
Ephesus: the feast of the Immaculate Conception at Mary’s house
by Mavi Zambak
The “House of the Blessed Virgin Mary” in Ephesus, where according to tradition the Mother of Jesus lived the last years of her life, is the only place in the world where both Christians and Muslims go to pray. It is a place which “brings peace and consolation to all”.

Izmir (AsiaNews) – Not too many pilgrims will be clambering up the slopes of Bulbul dag (“hill of the nightingale”) where the so-called “House of the Blessed Virgin Mary” is found. It could be because now summer is over, winter has crept in and groups of foreigners have melted away; or it may be because 8 December is just another working day in Turkey; then again, perhaps it is because the dogma of the Immaculate Conception is not recognized by Orthodox Christians and Protestants.

And yet, 8 December, precisely because there will be no vast crowds of people, is sure to be a privileged day for the handful of Catholics who will go there from Smyrna and whereabouts to celebrate Mass together with the Community of Capuchins and sisters who are custodians of the house.

“Once again, all those who come will return changed, I am sure of that,” said Fr Adriano Franchini, resident of Meryem Ana Evi (the house of Mary) and superior of the Francisan Custody of Turkey. “Yes, because the house of Mary brings consolation and peace to all.” This is because according to tradition, it is right here, not far from Ephesus, that the Mother of Jesus lived and died. “Mary did not live in Ephesus itself, but in its surroundings, where some of her friends had settled. Her house was right on top of a mountain… the region is a solitary one, embellished with fertile hills, with grottos which could serve as homes and bare trees with smooth trunks, casting a shadow with their pyramidal shape. Only the house of Our Lady was in stone; a path behind the house climbed up a mountain with a rocky peak, from where it was possible to see Ephesus and the sea studded with islands.”

Armed with these clues given by fourteenth century German mystic, Anna Katharina Emmerick, a Lazarist priest, who used to teach at the Sacred Heart College of Smyrna, ventured with two friends on the mountains overlooking the ruins of Ephesus on Turkey’s Aegean coast. On 29 July 1891 they found, alongside a spring of water, the remains of a house, even better than a chapel, semi-hidden by trees, exactly as portrayed in the mystic’s visions.

Perhaps this sanctuary will never receive official approval of its authenticity. Since ancient times, Christians have flocked here in pilgrimage on the octave of the feast of Mary’s Dormition (15 August) – our Assumption – because it is held to be the tomb of the “All Holy” (Panaghia). What is certain is that every year, more than one million people come to visit this “House of Our Lady”. Popes Paul VI and John Paul also went on pilgrimage there.

Official papers of the Turkish government designate the site as a museum for all intents and purposes but in reality, visitors – regardless of their nationality, culture, language or religion, and notwithstanding the entrance ticket they must buy – consider it a holy place.

Amid the silence and greenery, a simple brick house, composed of two areas identified as the living room and bedroom of the Virgin who ended her earthly life here. The suffused light shining through the small windows is made even more suggestive by countless candles which constantly light up the small sanctuary.

Fr Tarcy, an Indian Capuchin who has been there for a dozen years or so, said: “Often I see people, men and women, young and old, deeply moved and even in tears. When asked, ‘why do you cry, are you sad?’, the reply is always the same: ‘No, I am not sad, I am deeply moved, I feel something special, a peace, a joy, a warm welcome, a happiness which… I want to stay here forever.”

Others add: “This is a special place, a sacred place. I feel the presence of Mary, our Mother; she certainly lived here.”

Perhaps it is the comments of many visitors, authentic, sincere, honest, true and loving comments, which are the greatest proof that Mary, the Mother of Jesus, did live here in the last years of her life and that she did die here. So the Assumption happened here, added the monk, long-limbed and ethereal in his cowl.

“There are two traditions about the last years of the life of Our Lady: some say that Mary arrived in Ephesus with John but then returned to Jerusalem where she died. Others say Mary spent the last years of her life in the house John built for her on the hills near ancient Ephesus, living in silence and in prayer. I am convinced that Mary’s spirit continues to live here and it can be felt. An intense inner peace enfolds those who come here, be they engaged, married or otherwise, widows or divorced, men or women, young and old people who after many struggles, efforts and suffering feel welcome here. Feeling truly at ease, they can rest, like members of one family whatever religion they belong to.”

Everyone feels at home. Meryem Ana Evi is a place of prayer all year around for Catholics who live there and who each morning celebrate holy Mass, and it is place where Christians from Turkey and all nations of the world visit to pay their devotions. Although they belong to various Churches, here they have the possibility to celebrate services in their own language and tradition. Just as the house is visited by Christians, it is a place of pilgrimage for Muslims too. In the Koran, in fact, only one woman gets a mention about 30 times: Mary the Mother of the Prophet Jesus. “When our Muslim brothers and sisters come to Meryem Ana Evi, they do not come as tourists and mere visitors: they come here to pray,” continues Fr Tarcy. “Perhaps this is the only place in the world where people of the two great religions – Islam and Christianity – can pray together without tension.”

“They arrive alone, with relatives, in organised groups, on school trips and even army units. In line with their tradition, they tie strips of cloth to the tree branches: this is their prayer, raised to Heaven to obtain special graces or to be liberated from Evil. And so the olive trees and creepers are always decorated. And in these days of December it is above all Muslims who are close to us, who come to pray up here.

“Even those who do not belong to any religion, but who appreciate the value and meaning of silence, of peace, of encounter and reflection, willingly stop by here, as a relief from secularism, and they find comfort.”

Something which never fails to catch the attention of all pilgrims, and which leaves an impression on them, is that the status of Mary on the altar is without hands. When it was recovered after Turkey’s independence war in 1922, it was like that and no one ever thought of making new hands, perhaps because Mary, after welcoming everyone, invites them to be her arms in the world.

On 22 July 1957, Pius XII wrote to Mgr Descuffi, then archbishop of Smyrna, praising him for the zeal shown towards Meryem Ana Evi, “where according to tradition Mary’s sepulchre is kept”. He indicated the place as a “Centre of Marian cult unique in the world, where Christian and Muslim believers of all rites and all nations can meet to venerate the Mother of Jesus and to verify the truth of those prophetic words: ‘All generations will call me blessed’.”
Jurek

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: Bogna (---.chello.pl)
Data:   2005-12-08 03:18

"Kto chce dokonać wielkich rzeczy, musi być mężem modlitwy." - zapisał te słowa w swoim Dzienniku sł. Boży ks. Franciszek Jordan założyciel Salwatorianów i Salwatorianek. Gdyby nie on, nie byłoby Was Drodzy: Salwatorianki i Salwatorianie. Nie byłoby tłumaczenia Ewangelii wg św. Jana dokonanego przez Ks. Prof. Jana Drozda SDS w Biblii Tysiąclecia. Ks. Prof Tadeusz Styczen SDS bylby w innej wspolnocie. Nie byłoby też tego wielkiego dzieła, jakim staje się popularyzacja ducha Salwatoriańskiego w świecie poprzez Ewangelizację tak w krakowskim Centrum Formacji Duchowej www.cfd.salwatorianie.pl, jak i na Misjach w różnych krajach świata. Ale dla nas internautow przede wszystkim Ewangelizacji drogą cyberprzestrzeni, jaką stał się internet, docierający niemal we wszystkie zakątki świata.
Tak, więc całej Braci Salwatoriańskiej, 'porozrzuconej' po całym świecie życzę, by ten duch był zawsze ochoczy i zawsze wierny Bogu. By pozwalał Wam spełniać się na drodze, którą każdy z Was wybrał w swoim czasie. Oby nigdy ten wybór nie stał się dla Was 'kamieniem młyńskim', lecz aby 'Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym" Ps 118, 22 tak, abyście i Wy: "zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus" Ef 2, 20, znajdowali w sobie siły do naśladowania swego Mistrza z Nazaretu, zgodnie z tym, co zaleca Tomasz a Kempis.
Na zakończenie pozwólcie, że zadedykuję Wam wiersz, wyrażający radość z wiary, byście mogli ją; tak radość, jak i wiarę, nieustannie oddawać naszemu Stwórcy i dzielić się nią z nami owczarnią Pana, którą dostaliście pod opiekę, by zaprowadzić ją do Chrystusa.

RADOŚĆ W WIERZE

Boże, moja radości,
Ty jesteś tchnieniem mego życia,
Ty jesteś źródłem mojej pieśni,
Ty jesteś rytmem mojej krwi,
Ty jesteś ogniem, który mnie pochwycił.

Boże, moja radości,
Ty uczyniłeś z mojej nędzy
Twój przybytek ciszy,
Gdzie każda istota może wielbić
Tajemnicę Twojej obecności.

Boże, moja radości,
Ty jedynie jesteś Święty,
Twoja miłość jest mocą,
A w twoich dłoniach
Świat bierze początek.

Boże, moja radości,
Ty rozpraszasz pysznych
Jak słomę na wietrze,
Lecz czule opiekujesz się nieszczęśliwym
Jak dzieckiem.

Boże, moja radości,
Ty strącasz możnych królów
I odbierasz bogatym,
Lecz obsypujesz biedaków,
Ktorych serce Cię pragnie.

Boże, moja radości,
Jesteś wierny Twoim obietnicom
Od zawsze i na zawsze,
Bo Twoja łagodna miłość
Nie ma końca.
A. Lerbret

Szczęść Boże Wam wszystkim Siostrom i Braciom Salwatorianom.

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: HP (---.internetdsl.tpnet.pl)
Data:   2005-12-08 03:50

Przyłączam się do życzeń! Przy okazji - jak to się stało, że rocznica załozenia Salwatorianów przypada 8.XII.1881, a Salwatorianek także 8.XII, 7 lat póżniej? Czy 8 grudnia w obu razach to przypadek? Czy to może celowy wyraz kontynuacji?
No i może prośba o słowo o założycielu i pierwszych jego dziełach salwatoriańskich. Co było "żarem" jego duszy (podstawowy charyzmat). Czy miał i jakie trudności, itp.
Jeśli można ;)

----------------------------

O Zalożycielu jest kilka zdan jest na www.salwatorianie.pl/jordan/
Zachecam do lektury :)
moderator

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: qrczak (---.dbn.pl)
Data:   2005-12-08 08:40

"Dopóki żyje na świecie choćby jeden tylko człowiek,
który nie zna i nie kocha Jezusa Chrystusa, Zbawiciela świata
nie wolno Ci spocząć" O.Jordan
Wszystkim Salwatorianom i Salwatoriankom i świeckim działającym przy zgromadzeniu w PL i na całym świecie życzę dziś wszyskiego dobrego i dużo sił w dawaniu świadectwa.
Pozdrawiam z pamięcią w modlitwie
Kasia Sobolik

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: koliberek (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data:   2005-12-08 10:32

Przyłączam się do życzeń dla wszystkich Salwatorianów i Salwatorianek:)

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: Calina (---.tnt7.chi15.da.uu.net)
Data:   2005-12-08 10:32

Modlitwa o Beatyfikację
Sługi Bożego Ojca Franciszka Marii od Krzyża Jordana

Jezu, Zbawicielu świata, który udzieliłeś swojemu słudze Franciszkowi daru głębokiej i żywej wiary, niezachwianej nadziei i heroicznej miłości Boga i bliźniego oraz wielkiej gorliwości o zbawienie dusz, prosimy Cię, wsław go tu na ziemi chwałą błogosławionych, a za jego wstawiennictwem udziel nam łaski (...), o którą Cię pokornie prosimy. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: Michał (---.Zabrze.Net.pl)
Data:   2005-12-08 10:33

Wszystkim Salwatoriankom i Salwatorianom radosnego rozwijania charyzmatu założyciela.

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: tis (---.katowice.msk.pl)
Data:   2005-12-08 11:32

Choć dzisiejszy dzień nie jest świętem nakazanym, to dla nas starych takim zawsze będzie, bo nakazuje nam dziś świętować nasz duch, nie przejmując się literą prawa. Msze święte u nas w parafii jak dzień powszedni.Tak zatem dopiero wieczorem dane mi będzie w niej uczestniczyć. Choć to dla mnie także jakiś dzień szczególny, myśłi moje w czasie mszy św. kierował będę w stronę Salwatorianów.
SZCZĘŚĆ WAM BOŻE!

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: J. (---.przemysl.sdi.tpnet.pl)
Data:   2005-12-08 12:56

Dołączam się do życzeń dla wszystkich Czcigodnych Salwatorianów i Salwatorianek,a Drogim Braciom,Ojcom i Siostrom SDS związanych z serwisem Katolik .pl,życzę by Chrystus Pan nigdy dzięki Wam nie przestawał się do nas /odwiedzających Wasz serwis/ uśmiechać,jak w wierszu Ks.Mieczysława Nowaka,który pozwalam sobie w tak uroczystym dla Was Dniu zadedykować:
* * *
Coś zgrzytnęło w komputerach
Pomyłka.
Nie zgadza się liczba zmarłych
Nie zgadza się o Jednego,
który powinien być umarły
a żyje - na przekór śmierci
właśnie uśmiecha się
do niewiary i smutku.
/////////////////////////////////
Z pamięcią w modlitwie.
Jadwiga

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: Kamil (---.chello.pl)
Data:   2005-12-08 16:48

"Bądz łagodny wobec innych, surowy wobec samego siebie" DD 15/8
Również i ja pragnę złożyć Wam najszczersze życzenia! Życzę Wam abyście zawsze byli prawdziwymi głosicielami Chrystusa. Niech Niech Maryja Matka Zbawiciela wyprasza Wam potrzebne łaski!!!
Z Bogiem

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: eReM (---.interpc.pl)
Data:   2005-12-08 17:56

W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny 8 XII wielu świętych rozpoczynało działalność apostolską i oddawało swe dzieła pod opiekę Niepokalanej. Zakonowi Salwatorianów życzę wiele duszpasterskiej radości, Bożego Błogosławieństwa i nieustannej opieki Niepokalanej - najmilsza Bogu droga do Boskiego Zbawiciela wiedzie przecież przez Maryję.

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: admin (---.internetdsl.tpnet.pl)
Data:   2005-12-08 18:16

Dla tych co lubią okrągłe daty jest też info, że dziś (8 XII) mija 'Katolikowi' 5 latek :-)
Nie świętujemy w tym roku hucznie bo 5-lat to nic - ale za 45 lat jeśli jakimś cudem 'Katolik' tyle przeżyje to 50-cio lecie pewno następcy jakos uczczą ;-)
pozdr.
adm.

 Re: 124 lata temu i 117 lat temu.
Autor: Bogna (87.207.244.---)
Data:   2005-12-08 19:58

Czyli dziś w Święto Niepokalanej obchodzimy same Salwatoriańskie rocznice. A najmłodsze ich dziecko, to dzieło przede wszystkim Brata Leszka Szury, ale i Moderatora naszego Forum, Ojca Andrzeja Waśko. W piątym roku pozytywnej działalności dołączył do skromnego dwuosobowego grona (nie licząc 'przyległości' poza Salwatoriańskich - czyli współpracowników Forowych), następny Ojciec. Miał już to szczęście i sprawdził się na naszym Forum, godnie zastępując ks. Andrzeja, kiedy ten maszerował po 'polskich dróżkach' (chociaż Pyzą wcale nie jest), zmierzając do naszej Jasnogórskiej Pani, Polski Królowej. Tym Ojcem jest neoprezbiter, drugi już Leszek w tym zespole, którego nazwisko brzmi - Kopiec. Oj jak przypasowało się ono do Krakowa, z czterech Kopców, już usypanych ale i tych przyszłych, słynącego. Życze Wam, więc Kochani, by te 45 lat do Jubileuszu brakujące 'Katolikowi' upłynęło, 'jak z bicza trzasł', niekoniecznie tylko jakimś cudem, ale dzięki Waszej wytrwałej pracy i nastepnym powołanym do słuzby Bogu i ludziom w Waszym Zgromadzeniu. Szczęść Wam Boże.

 Odpowiedz na tę wiadomość
 Twoje imię:
 Adres e-mail:
 Temat:
 Przepisz kod z obrazka: