Autor: nie rozumiem (---.in.net.pl)
Data: 2011-01-08 13:49
Wiem że były tu takie tematy ale nie znalazłam dokładnie tego co mnie interesuje, a problem jest taki że zauważyłam iż dwa cytaty: "Proście a będzie wam dane" oraz "bądź wola Twoja" przeczą sobie.
Z jednej strony o coś Boga proszę bo bardzo mi na czymś zależy. Bardzo, bardzo zależy.
A z drugiej strony mam świadomość że przecież Bóg i tak uczyni według swojej woli.
A skoro Bóg i tak uczyni według swojej woli to po co mam w takim razie w ogóle o to prosić? Przecież skoro Bóg i tak uczyni wg Swej woli to jakakolwiek prośba o coś traci sens.
I druga rzecz która mnie zastanawia. Otóż czasami jest taka sytuacja że człowiekowi strasznie zależy na czymś. Tak strasznie, że aż uświadamia sobie czy aby ta sprawa nie przysłania sobą Boga w jego życiu. No bo wiecie jak to jest jak czasami człowiek oddalony od Boga przypomina sobie o Bogu dopiero wtedy jak pojawia się w jego życiu jakiś problem i z tym problemem dopiero zaczyna do Boga przychodzić bo nie jest w stanie normalnie funkcjonować.
I tu przychodzi do głowy taka myśl że może dopóki skupiam się tylko na tym problemie to Bóg nie będzie mi tego chciał dać o co proszę, żeby ta sprawa z którą przychodzę nie przesłaniała mi Jego samego. No więc zakładając że ktoś z wielkim bólem stara się osłabić ważność tej swojej prośby tak aby więcej uwagi poświęcać Bogu choć jest to strasznie ciężkie bo czasami dany problem sprawia że życie staje się nie do zniesienia. No więc myślę sobie że może powinnam odsunąć tę prośbę na bok aby nie stała się ona bożkiem i aby skupić się na Bogu. Myślę sobie że jeśli najcięższym wysiłkiem wypracuję sobie w umyśle taki paradoks, takie podejście do tej prośby abym wypowiadając ją robiła to z takim podejściem jakby to wcale nie było takie ważne o co proszę że być może wtedy Bóg widząc że tę prośbę w sobie umniejszyłam uczyni mi tę łaskę i jej wysłucha. Tylko że wtedy też to będzie zupełnie bez sensu bo na co mi spełnienie pragnienia które sama w sobie w imię ważności Boga świadomie i z wielkim bólem serca zabiłam i unieważniłam.
Ktoś kiedyś powiedział, że marzenia się spełniają ale nie tak jak chcemy i nie wtedy kiedy chcemy. Skoro tak to po cóż marzyć? Czy nie podobnie jest z Bogiem?
Jeśli tak to po cóż o coś Boga prosić?
Przecież koniec końców i tak jesteśmy tylko liśćmi niesionymi przez silny prąd rzeki. W każdym razie moje usiłowania aby nadać memu życiu taki bieg jakbym chciała prawie zawsze spełzały na niczym.
Wobec tego - po cóż prosić? - pytam się.
|
|
