Autor: mb (---.internetdsl.tpnet.pl)
Data: 2012-04-19 13:47
Michał, czy nie wydaje Ci się, że zaprzeczasz działaniu Miłosierdzia Bożego, skoro "wrzucasz" do piekła zatwardziałych grzeszników, nie dając im szans na Miłosierdzie? Czy nie mają sensu nasze modlitwy po śmierci osoby, która nie pojednała z Bogiem? A co z możliwością nawrócenia w ostatniej sekundzie życia, co ze słowami Jezusa do dobrego łotra: "Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju" (Łk 23,42). Czy naprawdę czas jest przeszkodą dla działania Miłosierdzia Bożego, skoro po śmierci nie da się już uprosić łaski? A może rzeczywiście Bóg bierze pod uwagę nasze przyszłe modlitwy bo czas dla Niego nie istnieje? Co z obietnicą Jezusa skierowaną do św. s. Faustyny, że modlitwa Koronką do Miłosierdzia Bożego daje łaski umierającym? Ale umierającym, a nie tym co umarli? Może powiesz, że nie trzeba wierzyć, w prywatne objawienia, ale Niedziela Miłosierdzia Bożego jako święto została ustanowiona przez Jana Pawła II i ten dzień wiąże się ze szczególnymi łaskami. Moje pytania dotyczą tego, że chcę lepiej zrozumieć o co chodzi w łasce "zupełnego darowania win i kar" przypisanej do tego święta. Bo również zrozumiałam ze słów Pana Jezusa do s. Faustyny, że ten odpust dotyczy osoby żyjącej, która modli się za siebie samą. Ale czy nie jest to modlitwa egoistyczna i wynikająca z lęku przed karą czyśćca? I przecież w czasie spowiedzi darowane są winy, ale nie kary, więc czym różni się szczególna łaska darowania win i kar, skoro można uzyskać zwykły odpust zupełny, darowanie kar dla siebie.
I w końcu skoro nie da się w ten sposób wyciągnąć duszy z piekła, czy może to "zupełne darowanie win i kar" - łaska przypisana Świętu Miłosierdzia Bożego dotyczy dusz w czyśćcu, które oczekują na nasze modlitwy?
Jeszcze raz nieco inaczej. Czy czas na pewno jest przeszkodą do działania Miłosierdzia Bożego, skoro uznać, że po śmierci modlitwa za zatwardziałego grzesznika nie ma i tak już sensu, bo poszedł do piekła? Czy Bóg nie uwzględni przyszłych modlitw zanoszonych z ufnością, tak, że ta modlitwa - pomimo czasu, który upłynął - sprawi, że w chwili śmierci ta osoba zwróci się do Boga? Bo jeśli tak nie jest można uznać, że modlitwa za zmarłych nie ma sensu, bo trafili już tam gdzie mieli trafić. A ofiarowanie odpustu za siebie samego wydaje mi się wypływa z lęku o siebie i jest egoistyczne, i przecież spowiedź gładzi winy, a zwykły odpust - kary, więc w czym różnica "zupełnego darowania win i kar" przypisana do tego święta dla siebie samego? Czy może "zupełne darowanie win i kar" dotyczy dusz w czyścu, a nie piekle?
|
|
