Autor: Marek (---.dynamic.chello.pl)
Data: 2019-12-07 14:38
Zupełnie błędnie odczytał Pan, Autorze wątku, fragment Mk 3,32-35 (warto przeczytać też relacje u Łukasza.
Paradoksalnie, najbardziej "maryjnie" oddają ów fragment dawne tłumaczenia protestanckie (np. Biblia Gdańska "I stało się, gdy on to mówił, że wyniósłszy głos niektóra niewiasta z ludu, rzekła mu: Błogosławiony żywot, który cię nosił, i piersi, któreś ssał! Ale on rzekł: Owszem błogosławieni są, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go." /Łk 11,27-28
Tak samo z tekstem Marka:
Mk 3:32-35 bg "(32) A lud siedział około niego, i rzekli mu: Oto matka twoja i bracia twoi szukają cię przed domem. (33) Ale im on odpowiedział, mówiąc: Któż jest matka moja, i bracia moi? (34) A spojrzawszy wokoło po tych, którzy koło niego siedzieli, rzekł: Oto matka moja, i bracia moi! (35) Albowiem ktobykolwiek czynił wolę Bożą, ten jest brat mój, i siostra moja, i matka moja."
Jezus potwierdza płynącą z tłumu sugestię mówiąc „Owszem” (w innych tłumaczeniach „Zaiste ”). To co robi (i to dobitnie) to zmienia POWÓD BŁOGOSŁAWIEŃSTWA. Maryja jest błogosławiona nie przede wszystkim dlatego że urodziła Jezusa, ale przez posłuszeństwo Słowu.
Jezus mówi „błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”.
Słowa te z niesamowitą ścisłością pasują do tego co o Maryi mówi Pismo:
„Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł. (...)
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.” (Łk 1,38.45)
„A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.” (Łk 2:51b)
Maryja jest Matką wszystkich wierzących również dlatego że jest dla nas wzorem; każdy chrześcijanin jest błogosławiony do tego rodzaju słuchania i zachowywania słowa, dzięki czemu pocznie z Ducha Świętego i narodzi się w nim Chrystus, jak to pisał św.Paweł:
„Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje.” (Ga 4:19)
I to jest właściwy cel i ideał naszego chrześcijańskiego życia: narodzenie się w nas Chrystusa, zupełne upodobnienie się do Niego oraz narodzenie się nas już nie dla naszego życia, ale dla życia Chrystusa:
„Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie.”/Gal 2,20/
Pytam czasem osoby trudzące się ewangelizacją ; jaki jest jej cel? Jakże często otrzymuję odpowiedź w rodzaju „oddanie życia Jezusowi”.
Cóż za minimalizm!
Celem wierzącego jest całkowite upodobnienie się do Jezusa, tak aby zrodził się On w wierzącym, stwarzając go ponownie jako całkiem Nowego Człowieka.
Fragment Łk 11,27-28 nie tylko nie deprecjonuje Matki Jezusa, ale wskazuje iż ważniejsze od błogosławieństwa bycia matką Jezusa jest posłuszeństwo Słowu. Co więcej, owo błogosławieństwo jest obietnicą dla każdego wiernego chrześcijanina (podobna sytuacja – tyle że z naciskiem na tę obietnicę dla ogółu - występuje w Mt 12,48 ; Mk 3,33 ; Łk 8,21).
Niezależnie od tego co zostało wyżej napisane, trzeba powiedzieć że Łk 11,27-28 pokazuje pewne oderwanie Jezusa od więzi wynikających z urodzenia i „przekierowanie” relacji na więź z Maryją (ale nie tylko z Maryją!) na więź wynikającą z Jej uczestnictwa w Ewangelii.
W pewnym sensie koresponduje to z wydarzeniem dużo wcześniejszym, kiedy to 12-letni Jezus zniknął z oczu Maryi i Józefa w Jerozolimie. Kiedy po trzydniowych poszukiwaniach odnaleźli Go w Świątyni Jerozolimskiej, Maryja zareagowała bardzo po ludzku, według więzi rodzinnej:
„Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.”/Łk 2,48b/
Jezus odpowiedział (bardzo podobnie jak w Łk 11,28) dając do zrozumienia że niebieskie więzy rodzinne są ważniejsze od ziemskich:
„Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?”/Łk 2,49b/
Kiedy Jezus rozpoczął publiczną działalność, zanurzył się całkowicie w „sprawach Ojca” i „sprawach Królestwa”. Wszystkie ziemskie sprawy są – w świetle Królestwa – przemieniane i odnawiane. Nawet takie rzeczy jak braterstwo czy macierzyństwo nabierają całkiem nowego znaczenia i wymiaru. Do Żydów, chlubiących się pochodzeniem „wg ciała” od Abrahama Jezus powie
„Wydajcie więc owoce godne nawrócenia; i nie próbujcie sobie mówić: Abrahama mamy za ojca, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi.”/Łk 3,8/
Prawdę tę wyrazi w wiele lat później św.Paweł pisząc:
„Bo Żydem nie jest ten, który nim jest na zewnątrz, ani obrzezanie nie jest to, które jest widoczne na ciele, ale prawdziwym Żydem jest ten, kto jest nim wewnątrz, a prawdziwym obrzezaniem jest obrzezanie serca, duchowe, a nie według litery. I taki to otrzymuje pochwałę nie od ludzi, ale od Boga.”/Rz 2,28-29/
Ziemskie więzy i atrybuty straciły wartość – liczy się nie to czy ludzie urodzili się jako Żydzi czy Grecy, jako wolni czy niewolnicy, jako mężczyźni czy kobiety – lecz to czy „słuchają słowa Bożego i zachowują je” bowiem „Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.”/Dz 10,34b-35/
|
|
