Autor: Dorota (---.satfilm.com.pl)
Data: 2020-07-23 08:22
Dan, musisz się starać nie tylko przez dwa miesiące, ale przez całe życie. Człowiek stara się przez całe życie: w domu, w relacjach międzyludzkich, wychowując dzieci, żyjąc z mężem, w relacjach w pracy, rozwiązując pojawiające się mniejsze i większe problemy itd, itp. Cały czas zmaga się z wyzwaniami, podejmuje walkę o różne wartości( np. o zdrowie, o zażegnanie konfliktów w ludźmi, o przezwyciężenie kryzysu w małżeństwie, o znalezienie pracy, o problemy z nieposłusznym lub zagubionym nastolatkiem ...) Masz błędne wyobrażenie o życiu innych ludzi. Wyobrażasz sobie siebie jako jakiś niezwykły ewenement ludzki - tak bardzo różny od innych, bo niemający odwagi do podejmowania życiowych wyzwań. A to jest błędne myślenie. Przeciętny człowiek, podejmuje te wszystkie wyzwania i "płaci" za nie często wysoką cenę: stres, lęk, fobie, obawa przez porażką, czasem przypłaca nawet zdrowiem. Inni obok Ciebie widzą Cię jak pozostałe setki i tysiące innych - zwykłych ludzi przewijających się przez ich życie. Przestań marnować energię na wyszukiwanie argumentów typu: "nie da się, to nie dla mnie, jestem za słaby, nie nadaję się". Jesteś dorosły, ocena twoich rodziców nie może Cię demotywować do działania. Nie oczekuj, że ktoś da Ci instrukcję postępowania w dziedzinach, które Cie interesują. To Ty musisz iść do lekarza z prośbą o pomoc w leczeniu swoich natręctw, Ty musisz ruszyć się w poszukiwaniu pracy (nie musisz byś od razu wiceprezesem, by zarabiać na życie). Podejmując pracę poszerzysz krąg znajomych, posłuchasz i zobaczysz jak żyją inni. To ty sam musisz się usamodzielnić. Proś Boga o życiową odwagę. I nie zrażaj się porażkami, bo każdy człowiek upada w wyniku różnych porażek i problemów, wiele razy. Potem podnosi się i idzie przez życie dalej. Czego i Tobie życzę z całego serca. Odwagi!!!
|
|
