Autor: Kalina (---.dynamic.chello.pl)
Data: 2021-08-04 02:19
"Jak to widzicie? Spowiedź ważna?"
Warunki ważnej spowiedzi:
1. Rachunek sumienia - minus, a dlaczego wyjaśnię za chwilę
2. Żal za grzechy - żałujesz głową, jurydycznie, ale czy żałujesz z miłości do Boga, oceń sama.
3. Mocne postanowienie poprawy - minus. Nie napisałaś czy po tej spowiedzi utrzymujecie pożycie intymne (odpowiedz przed sobą), ale mieszkacie ze sobą nadal.
4. Szczere wyznanie grzechów - minus, nie wyznałaś szczerze.
5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu - do oceny własnej
M, myślę że teraz nie powinnaś mieć trudności z rozeznaniem czy spowiedź była ważna.
Piękne jest to, że chcesz wyjść z bagna grzechów, że podejmujesz drogę nawracania. Myślę, że bardzo trudna droga przed Tobą ze względu na niewierzącego narzeczonego. I tu odniosę się do rachunku sumienia. Napisałaś, że narzeczony swoja frustrację z powodu powstrzymania się od współżycia przypisuje panom w sukienkach, domyślam się, że miał na myśli księży. Jak zareagowałaś na takie pogardliwe słowa? Czy stanęłaś w obronie kapłanów, żądając od narzeczonego poszanowania stanu kapłańskiego? Czy wyjaśniłaś, że VI przykazanie- nie cudzołóż, jest Bożym przykazaniem, że rolą kapłana jest nieść ludziom Bożą naukę? Narzeczony działa na Ciebie łzami, wyrzutami. Czy nie jest tak, że żeby nie zadrażniać sytuacji między wami, to jego czynisz bożkiem? Nie twierdzę, że Ty sama ze sobą nie walczysz, ale ulegasz jego szantażowi emocjonalnemu. Współżycie dla osób z nieugruntowaną wiarą wiąże się z antykoncepcją, dla przypomnienia, to też grzech ciężki. Rozważ czy w rachunku sumienia uwzględniłaś obronę Boga, zasad wiary, obronę kapłanów. Oceń to w szczerości własnego sumienia.
M, Twoja trudna droga z na razie narzeczonym a wkrótce być może mężem, to jego stosunek do antykoncepcji. Czy będziesz w stanie obronić zasad wstrzemięźliwości, nie ulegając jego presji? Czy macie spójne zdanie w obronie życia poczętego? Już teraz wykazuje cechy braku szacunku, dla wartości, które dla Ciebie stają się ważne. Czy z taką samą pogardą będzie mówił, że sukienkowi panowie każą uczestniczyć we Mszy świętej, kiedy można spędzić niedzielę czy święta na innych zajęciach, które uniemożliwią udział w Eucharystii. Jak będzie wyglądało wychowanie dzieci w wierze, przyjęcie przez dzieci sakramentów? Już masz sygnał, że nawet jeżeli zadeklaruje zgodę i nieutrudnianie, to potrafi manipulować, a Ty jesteś uległa, nie postępujesz według ewangelicznego "37 Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi." (Mt 5) Bardzo Ci życzę takiego umocnienia wiary.
M, jesteście jeszcze przed ślubem. Nie zniechęcam Cię do małżeństwa z tym mężczyzną, ale proszę rozważ na chłodno, odkładając na czas takiego rozważania na bok to, co dzieje się w sercu, wieloletnie przywiązanie. Przypuszczam, że wyznajecie sobie miłość. Czy możesz z całym przekonaniem powiedzieć, że narzeczony Cię kocha, skoro wykorzystuje taką przemocową metodę wobec Ciebie jak szantaż emocjonalny? Czy mężczyzna, który kocha zadaje ból, doprowadzając Cię do tego, że ryczysz z poczucia winy?
Pan Bóg już wziął Twoje słabe dłonie w swoje Boskie ręce i chce Cię prowadzić. Jezus jest drogą, prawdą i życiem (J14,6) Nie wyrywaj swojej ręki, bo się bardzo boleśnie potłuczesz. Twoje łzy, rozterki przyszły w czasie przygotowań do ślubu. Odczytuj znaki od Boga. Dla przeciwwagi sceptycyzmowi mogę napisać, że może będziesz dla narzeczonego pierwszym przewodnikiem ku wierze. Ale wiesz jak to bywa z nadzieją na zmianę po ślubie. Tak jak w większości tych co piją i biją. Po ślubie z poczuciem "własności" robią to jeszcze bardziej otwarcie.
M, napisałaś że chcesz się nawrócić. Zmień to określenie na nawracać. Nawracanie to nie jest jakiś jeden moment podjętej decyzji. To droga do końca życia, zmaganie się ze słabościami, poznawanie i pokochanie Boga przez Słowo Boże i katechezy, stosunek do drugiego człowieka, przyjmowane trudów, tragedii życiowych mając za najlepszego przewodnika- Boga. Będzie Ci trudno z niewierzącym mężem, który nie podziela Twoich wartości, kiedy Ty sama jesteś jeszcze tak chwiejna i łatwo można Cię przeciągnąć na złą stronę.
Być może Twój narzeczony to bardzo dobry człowiek, w którym masz oparcie ale zagubiony, niedojrzały. Określenie, którego użył wobec kapłanów jest gówniarzerskie, niewierzący nie jest zwolniony z szacunku dla innych osób. Wiele tu w mojej wypowiedzi pytań, przypuszczeń ale chcę Cię M skłonić do szerokiego spojrzenia na przyszłość.
To, co moim zdaniem powinnaś zrobić natychmiast, to zamieszkać osobno. Podczas spotkań unikać sytuacji intymnych a przy próbach ze strony narzeczonego postawić jasne, nieprzekraczalne granice. To może dać wam czas, na przekonanie czy szanujecie siebie samych, czy szanujecie się wzajemnie.
M, proponuję Ci rozpocząć wędrówkę przez życie z Panem Bogiem biorąc sobie do serca to Słowo:
"15 Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście. 16 Ja dziś nakazuję ci miłować Pana, Boga twego, i chodzić Jego drogami, pełniąc Jego polecenia, prawa i nakazy, abyś żył i mnożył się, a Pan, Bóg twój, będzie ci błogosławił w kraju, który idziesz posiąść. 17 Ale jeśli swe serce odwrócisz, nie usłuchasz, zbłądzisz i będziesz oddawał pokłon obcym bogom, służąc im - 18 oświadczam wam dzisiaj, że na pewno zginiecie, niedługo zabawicie na ziemi, którą idziecie posiąść, po przejściu Jordanu. 19 Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładąc przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, 20 miłując Pana, Boga swego, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest twoje życie i długie trwanie twego pobytu na ziemi, którą Pan poprzysiągł dać przodkom twoim: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi." (Pwt 30)
|
|
Re: Chcę wyjść z bagna, w które wlazłam. nowy
Re: Chcę wyjść z bagna, w które wlazłam. nowy
