Tajemnica 7:

Nie ma żadnych ograniczeń, jeśli chodzi o to,
ile razy możemy przyjąć Komunię świętą

Sposób przyjmowania tego sakramentu jest podwójny, duchowy i sakramentalny.
Święty Tomasz z Akwinu

Czy nie ma żadnych ograniczeń, jeśli chodzi o to, ile razy możemy przyjąć Komunię Świętą? Uwielbiam tę tajemnicę, bo na pierwszy rzut oka wydaje się nieprawdziwa, lecz, raz zrozumiana, podkreśla wspaniałą prawdę. Kiedy wspominam o tej tajemnicy podczas prelekcji, zwykle robię przerwę i rozglądam się, by zobaczyć, jak ludzie reagują. Widzę zdziwione miny. Niektórzy ludzie nawet kręcą głowami, jakby mówili: "Ależ to nie jest prawda! Za wyjątkiem szczególnych okoliczności można przyjąć Komunię dwa razy dziennie".

Kiedy to czytacie, mogą kłębić się wam w głowach różne myśli. Bądźcie jednak cierpliwi, nie zrażajcie się i wytrwajcie ze mną, a to, co wydaje się niezrozumiałe, stanie się jasne. Znów trzeba zaznaczyć, że wszystko zależy od słowa "przyjmować".

Cofnijmy się troszkę. Dwa ostatnie rozdziały sprowadzają się tak naprawdę do tego, że za każdym razem, gdy ty i ja przyjmujemy Komunię świętą, mamy wybór pomiędzy dwoma sposobami jej przyjmowania.

Gdy rozpoznamy i uznamy, że Chrystus wzywa nas do wyjątkowego osobistego spotkania z Nim (wraz z Ojcem i Duchem Świętym), możemy przygotować się bardzo starannie, próbując pozbyć się wszelkich barier czy przeszkód stojących tej jedności na drodze i dążąc do wejścia w komunię z Chrystusem. Albo też, jak w przypadku "osoby fałszywej", o czym wcześniej czytaliśmy, możemy przyjmować Chrystusa, nie pragnąc tak naprawdę tej jedności w naszych sercach i nawet nie próbując usunąć przeszkód na jej drodze.

W swojej Summie święty Tomasz nazywa te dwa rodzaje spożywania: sakramentalnym i duchowym.

Spożywanie sakramentalne występuje wówczas, kiedy przyjmuję Komunię z przynajmniej jakimś niewielkim rozumieniem sakramentu i z zamiarem przyjęcia go.
Spożywanie duchowe występuje zaś wtedy, gdy mojemu sakramentalnemu spożywaniu towarzyszy prawdziwe pragnienie jedności z Chrystusem. I tak oto przyjmuję nie tylko sam sakrament, ale także sakramentalny skutek, dzięki któremu łączę się duchowo z Chrystusem w wierze i miłości.

Jest to wybór, który staje przed tobą i mną za każdym razem, kiedy idziemy do Komunii świętej. Możemy przyjmować Komunię jedynie sakramentalnie, podchodząc do ołtarza z roztargnieniem i mechanicznie jak niewolnicy własnych przyzwyczajeń, ustawiając się w kolejce jak jakieś zaprogramowane wcześniej roboty.

Albo też możemy karmić się Jego świętym Ciałem i Krwią zarówno fizycznie, jak i duchowo, podchodząc w skupieniu z czcią i podziwem, wdzięczni za ten niesamowity dar i pragnący zjednoczyć się z Bogiem.

Oczywiście są to dwie skrajności, pomiędzy którymi występuje nieskończona liczba różnych wersji. Według świętego Tomasza zwykłe sakramentalne spożywanie ma się tak do doskonałego duchowego spożywana, jak embrion do człowieka dorosłego.
Od chwili poczęcia wszyscy podlegamy ciągłemu procesowi rozwoju, przechodząc przez różne etapy naszej podróży do pełnej fizycznej, emocjonalnej, umysłowej i duchowej dojrzałości.

Podobnie jest z naszym przyjmowaniem Eucharystii. Naszym celem, jak to zobaczyliśmy w poprzednim rozdziale, jest wzrastanie w tym, jak przyjmujemy Komunię, dojrzewanie w naszej świadomości, rozumieniu i pragnieniu jedności z Chrystusem, tak aby każde sakramentalne przyjmowanie skutkowało pełniejszą duchową Komunią.

Nadążacie za mną? No to wejdźmy trochę głębiej.

Święty Tomasz rozwija to, wyjaśniając, że ta pełna duchowa Komunia może nawet  odbywać się, gdy nie możemy przyjmować Komunii sakramentalnie, bo "skutek sakramentu można uzyskać, jeśli jest on przyjmowany przez pragnienie".
Niektórzy ludzie - kontynuuje - "przyjmują ten sakrament duchowo, zanim spożywają go sakramentalnie" i przez ich "pragnienie przyjęcia rzeczywistego sakramentu" tak oto "przyjmują Komunię duchowo, choć nie sakramentalnie".

Co to znaczy?

Książka do nabycia w sklepie internetowym Gloria24: