Akt Poświęcenia się Rodziny NSPJ
Jezu Chryste, Ty jesteś naszym Zbawcą i Królem miłosierdzia. Wejrzyj na naszą rodzinę zebraną u Twoich stóp. Chcemy dzisiaj poświęcić się Twemu Najświętszemu Sercu i obrać Cię za Króla, Ojca i Przyjaciela naszego domu.
Poświęcamy Ci nasze serca, rozum, wolę i całą istotę, oddajemy Ci w posiadanie nasze ognisko rodzinne. Pragniemy odważnie wyznawać naszą wiarę w Ciebie i zachować w życiu Twoje przykazania. Zachowaj nas od wszystkiego, co Ci się nie podoba, zwłaszcza usuń od nas nieczystość, gniew i pijaństwo. Chcemy zachować skarb łaski uświęcającej i umacniać w nas Twoje Królestwo przez wzorowe życie chrześcijańskie, uczestniczenie we Mszy świętej i częste przystępowanie do Sakramentów świętych.
Dopomóż, abyśmy byli Ci wierni. Bądź zawsze z nami, Najświętsze Serce Jezusa, nie opuszczaj nas w godzinach doświadczeń i pokus, bądź naszą pomocą we wszystkich troskach i potrzebach. Spełnij swoją obietnicę, że będziesz błogosławić tym domom, w których będzie czczony obraz Twego Serca. Obyśmy kiedyś wszyscy, zjednoczeni z Tobą, mogli się cieszyć radością wieczną. Niech cała nasza rodzina będzie całkowicie od-dana Tobie, a nasza Ojczyzna niech się stanie Królestwem Twoim i Twojej Matki Najświętszej. Przyjmij nasz hołd czci, miłości i oddania i obdarz nas swoim błogosławieństwem. Amen.
Kobiety Biblii są różne, każda z nich ma swoją drogę, nierzadko krętą i trudną. Boga to jednak nie zniechęca. Znając ich słabość, chce z nimi współpracować, chce, by towarzyszyły Mu w realizacji wielkiego planu, który ma dla świata. Przerzucając karty Biblii, ze zdumieniem możemy zauważyć, że jej bohaterowie rzadko kiedy są bez skazy. A jednak Bóg podejmuje z nimi współpracę, powierza im wielkie dzieła, wydaje się nie zrażać ich małością, ułomnością, słabością. W opisach tego współdziałania została ukryta dobra nowina.
Jezus mówi: „Moje owce słuchają mego głosu”. Co to znaczy słuchać głosu Jezusa? Kiedy dosłyszałem Jego głos? On przecież jest już „po prawicy Ojca”. Brzmienie głosu Jezusa z Nazaretu już dawno ucichło w czasie i przestrzeni. Tego historycznego głosu już nigdy nie usłyszymy. Oczywiście, pozostał zapis tego, co Jezus mówił i czynił. Nie jest to jednak Jego głos, lecz Jego słowa.