Autor: Tomasz (---.dynamic.chello.pl)
Data: 2019-06-06 22:14
Droga Kalino, przeczytałem ten artykuł z bosko.pl. Jednak bardziej niż artykuł do mnie docierają zamieszczone pod nim komentarze, które są krytyczne wobec Boga Starego Testamentu. Odnośnie tej konferencji o. Pelanowskiego - słuchałem początku, potem zasnąłem. Zresztą to mi się często zdarza - będąc na Mszy Świętej też na ogół przesypiam kazania. Do mnie bardziej dociera słowo pisane, na mówionym nie potrafię się skupić. Spróbuję jeszcze posłuchać tej konferencji - może uda mi się nie zasnąć, ale ona chyba nie dotyczy Boga Starego Testamentu. Odnośnie rady "wypełnij życie modlitwą" i linku do Biblii online - kiedyś byłem mocno religijny. Kilkanaście lat temu nawet byłem przez dwa lata w zakonie. Jednak teraz modlitwę indywidualną raczej ograniczam - na cóż mi ona, skoro u mnie często zamienia się w złorzeczenie Bogu? Modlitwę ograniczam do odmawiania formułek. Odnośnie medytacji - też już wiele lat temu całkowicie straciłem zdolność do medytacji. Mogę czytać jakiś fragment, ale nie potrafię go rozważać. Po prostu czytam go jak instrukcję obsługi albo jak książkę kucharską. Jeśli mnie coś poruszy to raczej coś, co wzbudzi bunt przeciw Bogu. W zasadzie jedynie, co ma dla mnie jeszcze jakąś wartość to Komunia Święta.
Odnośnie odstawienia Starego Testamentu aż do "osiągnięcia dojrzałości do jego rozważania" - trochę się to kłóci z moim podejściem do spraw Bożych. Otóż dla mnie najważniejsza jest obiektywna prawda. Mówienie, żebym czegoś czytał, bo Bóg nie jest taki, jaki jest tam opisany przypomina mi jakieś próby ukrywania zbrodni za pomocą spychania śledztwa na inne tory. Podam przykład: Czytając o przejściu Izraelitów przez Morze Czerwone ogarnia mnie gniew na Boga za to, jak postąpił z Egipcjanami. Zatwardzenie serc Egipcjan i sprawienie, że weszli w morze za Izraelitami, a następnie zalanie ich falami morza jest dla mnie postępowaniem zwyrodnialca. Bóg jest wszechmogący, był w stanie z łatwością zatrzymać Egipcjan (jak to już wcześniej zrobił) i nie dopuścić, aby weszli w morze. Ale nie - On ich świadomie wciągnął w pułapkę i w okrutny sposób zabił. Był to według mnie zupełnie zbędny akt okrucieństwa ze strony Boga, który pastwił się nad bezsilnymi istotami. I taki łajdak ma czelność mówić o sobie, że jest miłością... Ja się wyrzekam takiego Boga na wieki i nie obchodzi mnie, jakie wielkie kuku może mi za to zrobić.
I teraz co: Mam może na razie udawać, że tego fragmentu w Piśmie Świętym nie ma? On jest i często wybrzmiewa echem np. w psalmach lub w innych fragmentach Pisma Świętego. Często jest to czytane w czasie nabożeństw. Nie potrafię tego ignorować. Jeśli tego nie rozumiem to chciałbym, żeby ktoś mi to logicznie wyjaśnił. Byłbym w stanie wiele zrozumieć, Również byłbym w stanie Bogu wybaczyć, gdyby powiedział: "Dałem się ponieść gniewowi i postąpiłem źle. Żałuję i przepraszam". Ale jeśli nie ma ani wyjaśnienia, jak to pogodzić z miłością Boga, ani nie ma skruchy ze strony Boga to dla mnie jest to wielka zadra w sercu, która stoi na drodze do przyjęcia takiego wstrętnego typa jako swojego osobistego Boga, którego kocham.
|
|
