Autor: Tomasz (---.dynamic.chello.pl)
Data: 2019-06-11 22:28
@Margaret: Tak, wiem, że mogę nie znać wszystkich aspektów. Może być coś, co będzie wyjaśnieniem. Jednak skoro w Biblii mamy to opisane i ja tego muszę słuchać w czasie nabożeństwach w Kościele to nie jestem w stanie tego zignorować. Te słowa powodują pewną moją reakcję i dlatego chcę albo ich wyjaśnienia, albo też muszę powiedzieć "to nie jest mój Bóg" i zdecydować się, czy odrzucam swojego Boga, którego kocham, czy odrzucam tego biblijnego. Jak na razie wybieram "trzecią drogę" - uznaję, że mogę się mylić, ale jeśli stanę z Bogiem twarzą w twarz i przekonam się, jaki jest naprawdę to wtedy albo "rzucę Mu się w ramiona" (o ile mnie przyjmie) albo zdecyduję się na odrzucenie Go na wieki.
@G_JP: Obejrzałem ten filmik. Jest dość zachęcający. Znacznie łatwiej jest bowiem całkowicie przestać jeść przez jakiś czas niż ograniczać sobie jedzenie. Może się na to zdecyduję - kto wie...
@J: Acha, chodzi Ci o to, czy jestem całkiem normalny? No to chyba nie jestem. Pierwsza rzecz - nie mam wyobraźni na zasadzie "coś jakby zobaczyć oczami wyobraźni". Dla mnie od dziecka była to jakaś metafora, dopiero po latach dowiedziałem się, że inni ludzie mogą tak sobie jakby kreować świat. Opisy przyrody w książkach zawsze były dla mnie niepotrzebnymi dłużyznami - dopiero gdy dowiedziałem się, że inni ludzie potrafią na tej podstawie wykreować sobie przed oczami obraz tego, co jest opisywane zrozumiałem, że mają one jakiś sens. Ja nie mam tej zdolności - dla mnie tekst po prostu musi być spójny i logiczny. Ale to nie wszystko. Swego czasu trafiłem do psychiatry z powodu tików nerwowych, które mogły być nerwicą natręctw. Pani psychiatra stwierdziła u mnie zaburzenia osobowości. W rozpoznaniu wpisała schizofrenię prostą - powiedziała mi, że dlatego, żeby mogła mi przepisywać inne lekarstwa. Faktycznie, lekarstwa na tiki pomogły. A lekarka ta już nie pracuje (chyba odeszła na emeryturę) - w międzyczasie kontynuowałem leczenie u kolejno dwóch innych psychiatrów, z których każdy po prostu kontynuuje leki przepisane przez tą pierwszą lekarkę. Tak że oficjalne rozpoznanie mam "schizofrenia prosta", ale prawdziwym rozpoznaniem są chyba "zaburzenia osobowości".
Odnośnie grzechu pychy: Może go mam. Ale przestałem już myśleć w kategoriach pycha i pokora. Dla mnie najważniejsza jest prawda. Nie uważam, że potrafię interpretować Biblię lepiej, niż ludzie, którzy całe życie jej poświęcili. Z powodu swojej ignorancji nawet wolałbym jej w ogóle nie czytać. Ale jeśli słyszę w kościele coś, co budzi mój zdecydowany sprzeciw to nie jestem w stanie tego zignorować. Potrzebowałbym rzeczowego komentarza kogoś bardziej obeznanego w temacie. A skoro takiego komentarza nie mam to zostaje mi własne rozumienie. Odpowiadając na pytanie "Czy Twoje działania nie zmierzają głównie ku temu, żeby Bóg Ci przyznał rację (że jest sadystą)?" - nie, zdecydowanie nie o to chodzi. Chodzi mi o to, żeby ktoś logicznie mi wyjaśnił, jak pogodzić obraz Boga wyłaniający się z tego, co czytam w ST i co widzę w świecie z tym, że Bóg jest miłością. "Skoro Twoim zdaniem Bóg jest sadystą, a tylko Twój umysł wykreował Boga dobrego, to stwierdzasz (zgodnie z logiką), że jesteś lepszy od Boga Prawdziwego." - gwoli ścisłości: Po pierwsze podejrzewam, że Bóg ST jest sadystą, a nie twierdzę tego. Po drugie: nie że ja jestem lepszy od Boga (ja jestem grzeszny i wiem o tym), lecz że mój obraz Boga jest lepszy od Boga istniejącego w rzeczywistości. Jednak logicznie jest tu problem - przecież mnie stworzył Bóg, który rzeczywiście istnieje. Moje serce jest stworzone na obraz Jego serca. Zatem jeśli działanie Boga jest niezgodne z moim poczuciem dobra to albo Bóg działa w sposób niezgodny z własnym sercem, albo stwarzając mnie popełnił błąd i dał mi serce "wybrakowane" - niezdolne do pokochania Go takim, jakim jest w rzeczywistości. Obie te możliwości mają poważne słabości, ale nie chcę tego tu bardziej roztrząsać. Jak pisałem - wolę zbytnio nie roztrząsać rozumem kwestii Bożych, tylko z pewną niecierpliwością czekam na moment, kiedy stanę przez Bogiem twarzą w twarz i może wtedy przekonam się, jaka jest prawda.
|
|
