Autor: Estera (---.nyc.res.rr.com)
Data: 2020-11-19 11:54
Sensem chrześcijaństwa nie jest "życie dobrze i przestrzeganie przykazań", tylko relacja z Bogiem. Im bliżej będziesz Boga, tym lepiej będziesz rozumiał to, co Jezus chce w tej przypowieści powiedzieć. Ja Ci tego tłumaczyć nie będę, bo raz, że przedmówcy już to wyjaśnili, a dwa, że takie sprawy przyjmuje się sercem, nie rozumem. Módl się i proś Boga o poznanie.
Łaska Boga jest po prostu dana, my możemy ją przyjąć albo nie.
Co do "gwarancji dobrego życia"... Moja teoria, być może gdzieś przeczytana, ale taka, co do której nie mam pewności, co na to Kościół jest taka: Bóg chce nas takimi, jakimi byśmy byli, gdyby nie grzech pierworodny i robi wszystko, żeby nas do tej pierwotnej, zamierzonej przez Niego postaci (nie chcę używać słowa ideału) przybliżyć. Chce być jak najbliżej nas i chce, żebyśmy byli jak najbliżej Niego. To wymaga "wypalania w ogniu", jak to np. napisano w Ps 63 (10,12):
"Albowiem Tyś, Boże, nas doświadczył;
badałeś nas ogniem, jak się bada srebro.
Pozwoliłeś nam wejść w pułapkę,
włożyłeś na nasz grzbiet ciężar;
kazałeś ludziom deptać nam po głowach,
przeszliśmy przez ogień i wodę:
ALE WYPROWADZIŁEŚ NAS NA WOLNOŚĆ"
Bóg daje nam wolność. Pamiętaj o tym wtedy, kiedy jest Ci trudno.
Jeśli będziesz prawdziwie wolny, w tym od zazdrości, którą widać w poście, zaczniesz się cieszyć tym, że taki łotr w ostatniej chwili nawrócony, będzie w tym samym niebie co Ty.
Zresztą, św. mała Tereska pisze o tym, że w niebie łaski też będą niejako stopniowane i zależne od tego, ile kto będzie w stanie ich przyjąć: jedni kieliszek, inni wielką miskę, a jeszcze inni ocean. Ale ważne, że będziemy razem, będziemy chwalić Boga, tańczyć i w ogóle będzie super.
|
|
