o. Jacques Philippe
Wydawca: Salwator
Rok wydania: 2010
ISBN: 14268515
Format: 145x205
Rodzaj okładki: miękka
Mądrość Boga nie jest podobna do ludzkiej mądrości, niekiedy bywa zaskakująca, a czasem może wręcz szokować. Lecz jeżeli w naszym życiu będziemy pokładać ufność w Bożej pedagogice, doświadczymy powoli, że jest ona dla nas źródłem wciąż nowych odkryć, że nas wychowuje i sprawia, że w zadziwiający sposób wzrastamy, że jest ona utkana z czułości i miłosierdzia. Boża pedagogika prowadzi nas do życia w pełni i przynosi owoce, które pozostają na długo.
***
Powołującym jest Wszechmocny Bóg, który jest Miłością. Wzywającym jest wszechmocny i czuły Ojciec, który interesuje się osobiście każdym istnieniem i ma wspaniały plan w stosunku do każdego z nas. Doświadczenie Boga jako Ojca niesie ze sobą bardzo ważny owoc w postaci ufności. Z lektury biblijnych opisów powołań wiemy wszak, że doświadczenie lęku w obliczu misji czy zadania, do którego Bóg wzywa, nie jest obce osobom powołanym.
***
Doświadczony francuski rekolekcjonista pomaga nam odkryć Boga, który jest Bogiem Teraźniejszości, i przypomina nam, że jednym z warunków dostrzeżenia Bożych wezwań jest zakotwiczenie w chwili obecnej. Bóg mówi do nas codziennie. Wzywa nas wówczas, gdy przeżywamy chwile szczęścia, ale również pośród wydarzeń dramatycznych. "Dać się poprowadzić z ufnością przez rozmaite wydarzenia" i "nigdy nie tracić ufności w miłosierdzie Boże!" - to tylko niektóre, ale ważne podpowiedzi, którymi dzieli się z nami autor.
***
Spis Treści
Słowo z Centrum Formacji Duchowej
Wprowadzenie
Człowiek - byt nade wszystko wezwany
Powołanie w Piśmie Świętym
Formy i treść Bożego wezwania
Jesteśmy powołani do życia i do wolności
Wezwania Boże w wydarzeniach z życia
Wzrastanie na drodze trudnych doświadczeń
Cierpienie i pocieszenie
Wewnętrzna wrażliwość i gotowość
Nieustająca modlitwa
Ufność
Życie chwilą obecną
Praktykowanie wolności, nabieranie dystansu
Przyjmowanie życia za takie, jakie jest
Pokora
Pokój i wdzięczność
Bóg jest miłością jedności Trzech Osób w Boskiej przestrzeni. Rozmawia ze sobą i z nami przyjaźnie. Mówi spokojnie i do rzeczy... To z tej przyjaźni zrodził się w Sercu Bożym plan zbawczy i zaproszenie do Boskiej Rodziny. Dialog w małżeństwie nie może być kwestią okazjonalną. To pewna, stała postawa, otwartość na drugiego człowieka. Ważny jest nie tylko temat rozmowy, ważne są również: tembr głosu, donośność emisji, atmosfera wypowiedzi. Bywa, że właśnie one stanowią o jakości dialogu.
Ludzie ze swej natury łączą się w najróżniejsze grupy, nie trzeba chyba nikogo specjalnie o tym przekonywać. Do wielu z nich przynależymy siłą rzeczy (ze względu na narodowość, wiek, płeć, stan zdrowia, kategorię poborową itd.); inne możemy sobie - przynajmniej teoretycznie - wybrać (np. zmieniając miejsce pobytu, starając się o pracę); a do innych wstępujemy całkowicie dobrowolnie (tak jest z najrozmaitszymi klubami, kołami zainteresowań itp.). Co odróżnia wspólnotę od innych grup? Kogo można nazwać członkiem wspólnoty? Na czym polega wspólnota chrześcijańska, czyli Kościół?