Zaprenumeruj medytację

Medytacja tygodnia

XXVIII Niedziela Zwykła, rok B

14 października 2018 r.

I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?"

W Ewangelii czytamy, że pewien człowiek przybiegł do Jezusa. Nie wiemy jak długo, jak intensywnie biegł, truchtem czy sprintem. Nie wiemy, jak wyglądała trasa tego biegu, czy było płasko, czy z górki a może ciągle pod górkę? Nie wiemy, czy droga była prosta, czy kręta? Nie wiemy ile kilometrów (a może tylko metrów) przebiegł. Domyślamy się, że pragnienie spotkania z Jezusem, które nosił w sercu, było tak wielkie, że uznał, iż nie wystarczy iść, że idąc, może nie zdążyć, że nie zastanie Jezusa i pozostanie ze swymi pytaniami sam, bez odpowiedzi, Jego odpowiedzi. A więc biegł, zdążył, zapytał.

Jedni biegają dla zdrowia, rekreacyjnie, inni profesjonalnie, zawodowo dla wyników, aby zwyciężać, zdobywać medale, nagrody pieniężne, jeszcze inni, bo nie mogą zdążyć na czas, być punktualnie. Są i tacy, o których złośliwie się mówi, że ciągle biegają do kościoła, ale to nic a nic nie przekłada się na ich codzienne życie, to bieganie nie przemienia ich życia, codziennych postaw czy słów na lepsze. Niekiedy wydaje się, że choć tak do tego kościoła biegają, stają się jeszcze gorsi. Dlaczego? Nie wystarczy biec, biegać do kościoła, ważne, aby w tym kościele spotkać żywego Jezusa, przed Jezusem otworzyć swoje serce, Jezusowi pozwolić to serce kształtować. 

Czy wśród Twoich biegów codzienności jest ten, na końcu którego spotykasz się z Jezusem? Czy pomimo zmęczenia fizycznego i duchowego potrafisz upaść Mu do nóg? Czy to Jemu stawiasz pytania odnośnie Twej doczesności jak i wieczności? Czy kiedy fizycznie biec nie możesz, to starasz się pójść a gdy i to jest niemożliwe, to wysyłasz w drogę swoje serce, a kiedy i to jest zbyt trudne to wołaj. On przyjdzie, przybiegnie do  Ciebie.

Pomodlę się w intencji wszystkich, którzy biegają z różnych powodów, aby wiele z tych biegów kończyło się spotkaniem z Jezusem.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Naucz nas liczyć dni nasze
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał?
Bądź litościwy dla sług Twoich... 
(Ps 90,12-13)

Nasyć nas, Panie, Twoim miłosierdziem

***
 

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS  duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek:

Poznaj lepiej praktykę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina
Polecane pozycje pomocne w praktyce modlitwy Słowem Bożym
Zaprenumeruj medytację
 

Copyright (C) www.Katolik.pl 2000-2018