Zaprenumeruj medytację

Medytacja tygodnia

XXVI Niedziela Zwykła, rok B

26 września 2021 r.

I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?"

Kierowanie, zarządzanie, liderowanie, przewodzenie grupce, grupie a co dopiero całemu narodowi nie jest ani lekkie, ani łatwe i nie zawsze miłe i przyjemne. Mojżesz, który z Bożego wyboru stanął na czele Izraela, doświadczył tego na własnej skórze. Bardzo szybko zrozumiał, że być tym pierwszym, przewodnikiem to nie zawsze przywileje czy zaszczyty, ale bardzo realne obowiązki, kłopoty, zmartwienia, troski. Dlatego prosił Pana Boga, aby pewien ciężar odpowiedzialności za lud przeniósł na wybranych jego pobratymców. Bóg uznał pragnienie Mojżesza i ducha będącego w Mojżeszu rozdzielił na siedemdziesięciu wybranych mężczyzn. Ducha uniesienia proroczego otrzymało dwóch mężczyzn, którzy nie stawili się w namiocie spotkania, Eldad i Medad. Łaska Boża bowiem nie jest ograniczona, czasowo czy terytorialnie, w swym działaniu. Samo zaś uniesienie było aktem, jak dowiadujemy się z pierwszego niedzielnego czytania, jednorazowym. Zaś duch odpowiedzialności za wspólnotę narodu wybranego, który od tej pory 70 wybranych mężów dzieliło z Mojżeszem, czymś stałym. Można więc powiedzieć, że duch Boży napełnił ich w sposób nadzwyczajny, aby dać im siłę i moc do pięknego i mądrego przeżywania tego co zwyczajne, codzienne. Jozue namawiał Mojżesza, aby zabronił nieobecnym a jednak dotkniętych łaską, prorokowania. Być może, gdyby Eldad i Medad zaczęli prorokować niejako z sami z siebie, we własnym imieniu, to Mojżesz by im tego surowo zabronił. Nie odważył się zabronić im tego, co otrzymali od Boga.

Czy sprawując jakąś kierowniczą funkcję zapraszam innych do współpracy, dzieląc się odpowiedzialnością, obowiązkami, sukcesami i porażkami? Czy zazdrośnie nie zatrzymuję tego tylko dla siebie? Czy w Bożym duchu, według Bożego prawa sprawuję władzę wobec samego siebie, mądrze i dobrze kierując swoim własnym życiem? Czy zdaję sobie sprawę, że władza, to Boży przywilej służby dla innych? Czy nie jest tak, że chciałbym rządzić, ale służyć już nie? Czy codziennie proszę, aby Boży duch wypełniał mnie w podejmowaniu codziennych obowiązków dla Bożej chwały, dobra bliźnich i mojego osobistego rozwoju? Czy pamiętam, że dobrzy rządzący, kierujący, przewodzący wywodzą się z dobrych rządzonych, kierowanych, prowadzonych?

Pomodlę się, aby moje życie było dla innych czytelnym znakiem działania Bożej łaski szczególnie w tym co zwyczajne, codzienne, o ducha służby dla tych, którzy pełnią kierownicze urzędy, funkcje, zadania, o ustanie pandemii, zdrowie dla chorych. Zaplanuję na zbliżający się październik odmawianie modlitwy różańcowej, szczególnie we wspólnocie rodzinnej, parafialnej, innej.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Słowo Twoje , Panie, jest prawdą, uświęć nas w prawdzie

***

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS  duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek:

Poznaj lepiej praktykę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina
Polecane pozycje pomocne w praktyce modlitwy Słowem Bożym
Zaprenumeruj medytację
 

Copyright (C) www.Katolik.pl 2000-2021